در حالی که ایالات متحده و بسیاری از کشورهای جهان به دنبال الکتریسیته غیرقابل اعتماد از توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی هستند که در بهترین حالت فقط می‌توانند برق متناوب را از نسیم و آفتاب موجود تولید کنند، روسیه، چین به عنوان رهبران ظاهر شده اند.

در تولید برق هسته ای برای دستیابی به برق پیوسته بدون وقفه، مقرون به صرفه و بدون انتشار.

بر اساس گزارش‌های اخیر، روسیه و چین در حال حاضر در تولید برق هسته‌ای پیشتاز جهان هستند که اتفاقاً برق دائمی بدون آلایندگی است.

آمریکا که زمانی در زمینه انرژی هسته ای پیشتاز بود، اکنون تنها با تعداد معدودی راکتور جدید در دست ساخت عقب مانده است، تسلط روسیه و چین احتمالاً در آینده قابل پیش‌بینی ادامه خواهد یافت زیرا آنها سرمایه‌گذاری هنگفتی روی فناوری‌های جدید و گسترش برنامه‌های انرژی هسته‌ای خود دارند.

بسیاری از نیروگاه‌های هسته‌ای نسل بعدی به شکل جدیدی از اورانیوم غنی‌شده - به نام اورانیوم با غنای بالا، با غنای پایین (HALEU) نیاز دارند.

روسیه در حال حاضر تنها کشور تولید کننده HALEU است که ممکن است برای امنیت ملی آمریکا راحت نباشد.

تقاضای جهانی برای برق مقرون به صرفه، قابل اعتماد، ایمن و پاک به دلیل افزایش نگرانی‌های امنیتی و تعهدات بلندپروازانه اقلیمی در حال افزایش است، امروزه هم روسیه و هم چین از نظر تعداد توافقنامه‌های فروش سخت‌ افزار انرژی هسته‌ای و خدمات مرتبط با ایالات متحده پیشتاز هستند.

دو تا از رقبای اصلی آمریکا برای برق تولید شده با آلایندگی صفر، رقبای ژئوپلیتیکی اصلی هم هستند: برای روسیه و چین، صادرات هسته‌ای نه تنها سودآور است، بلکه ابزار مؤثری برای به دام انداختن و اعمال نفوذ ژئوپلیتیکی است.

وقتی شرکت‌های هسته‌ای دولتی روسیه و چین سخت‌افزار و تجهیزات هسته‌ای را صادر می‌کنند، استانداردهای ایمنی، امنیت و عدم اشاعه را تعیین می‌کنند همچنین روسیه و چین معمولاً قراردادهای خود را با تأمین مالی بلندمدت و تأمین سوخت هسته‌ای می‌سازند، به این معنی که آنها راهی برای تحکیم روابط بلندمدت و همچنین صادرات ارزش‌های خود هستند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.