در فوریه سال 2021، قطر طرحی را برای تضمین تسلط خود بر صادرات گاز طبیعی مایع برای حداقل دو دهه ارائه کرد.

قطر که پیش از این بزرگترین صادرکننده LNG در جهان است، با اعلام این که تولید خود را تا سال 2027 بیش از 50 درصد افزایش خواهد داد و به 126 میلیون تن در سال خواهد رساند، جهان را شوکه کرد.

با انجام این کار، قطر اساساً تضمین کرد که هیچ کشور دیگری نمی تواند امیدوار باشد که با آن برابری کند، خروجی آن در نتیجه تسلط بر این بخش برای آینده قابل پیش بینی است و اکنون، رهبران قطر به خوبی ممکن است از این اقدام پشیمان باشند.

ناگفته نماند که از سال 2021 خیلی چیزها تغییر کرده است، این بیماری همه گیر بیش از آنچه که تقریباً هر کسی می توانست پیش بینی کند به طول انجامید و باعث ایجاد اثرات موجی عظیم در تقریباً هر بخش اقتصادی روی کره زمین شد.

سپس، زمانی که چشم‌اندازهای اقتصادی از قبل به همان اندازه مه آلود بود و بخش‌های انرژی در حالی که سعی می‌کردند سطوح غیرقابل پیش‌بینی عرضه و تقاضا را در شرایطی بی‌سابقه مطابقت دهند، نوسانات شدیدی را تجربه می‌کردند، روسیه - دومین صادرکننده بزرگ نفت و مایعات گاز طبیعی در جهان پس از عربستان سعودی - به اوکراین حمله کرد.

نتیجه هرج و مرج بود و تهدیدات تحریم های انرژی به یک جنگ انرژی همه جانبه تبدیل شد، بخش انرژی اروپا در بحران فرو رفت و ژئوپلیتیک برای همیشه تغییر کرد.

اکنون، قطر با مقادیر زیادی LNG و بازاری در حال تغییر گیر کرده است که ممکن است کالاهایش را نخواهند، مسئله تقاضای کم نیست - مشکل این است که وقتی بازار بسیار نوسان است و بسیاری دیگر از تولیدکنندگان بزرگ انرژی در حال انجام برنامه های انرژی بلندپروازانه خود هستند، هیچ کس نمی خواهد یک قرارداد بلندمدت برای قفل شدن قیمت LNG امضا کند.

بلومبرگ اخیرا گزارش داد: جهان در حال حاضر به LNG نیاز دارد، اما نه از اواسط دهه، زمانی که شروع پروژه‌ها احتمالاً همزمان با پروژه‌های ایالات متحده و چندین مکان دیگر باشد و دوحه بر شرایط قراردادهای سختگیرانه با جدول زمانی طولانی اصرار دارد که در حال حاضر خریداران بالقوه را می ترساند.

و قطر با پروژه های عظیم LNG و آینده نامشخص برای خریداران احتمالی تنها نیست و واقعیت این است که در حال حاضر بازار LNG برای خریداران است، علاوه بر تولید عظیم ال‌ان‌جی قطر، پروژه‌های عظیم چند میلیارد دلاری برای تقویت تولید در استرالیا در حال انجام است و ایالات متحده در راه بازیابی جایگاه خود به‌عنوان برترین صادرکننده LNG در جهان است و از استرالیا و قطر پیشی می‌گیرد.

هنگامی که همه این پروژه‌های بزرگ تقریباً در یک زمان در دهه آینده آنلاین شوند، بازار مملو از گاز طبیعی ارزان و فراوان خواهد شد و این سه بزرگ - ایالات متحده، استرالیا و قطر - احتمالاً باید قیمت‌های خود را نسبتاً حفظ کنند. پایین برای ماندن در رقابت با یکدیگر.

همه این ابر تولیدکنندگان LNG با این انتظار که تشنگی بازارهای آسیایی برای گاز طبیعی در دهه‌های آینده عملاً رفع نشدنی باشد، تولید خود را افزایش می‌دهند.

از آنجایی که اقتصادهای بزرگ از جمله چین و هند به گسترش و مبارزه برای حفظ امنیت انرژی در مواجهه با تقاضای فزاینده ادامه می‌دهند، آنها با آنچه به عنوان سه‌گانه انرژی شناخته می‌شود مواجه می‌شوند: چگونه می‌توان از تامین امن و قابل اعتماد انرژی اطمینان حاصل کرد و در عین حال قیمت انرژی را نیز مقرون به صرفه نگه داشت.

انتظار می‌رود که گاز طبیعی کلیدی برای ایجاد تعادل بین سه‌گانه در مقیاس جهانی باشد.

در حالی که گاز طبیعی یک سوخت فسیلی تجدید ناپذیر است، انتشار کربن به طور قابل توجهی کمتر از نفت و زغال سنگ است و همچنین نسبتاً ارزان، فراوان است و زیرساخت های موجود قابل توجهی برای حمایت از رشد آن در ترکیب انرژی جهانی دارد.

بنابراین، گاز طبیعی مایع، قابل حمل ترین شکل سوخت، به عنوان یک پله مهم بین سوخت های فسیلی کثیف تر و انرژی های بدون انتشار در مسیر جهانی کربن زدایی در نظر گرفته می شود.

به گفته آژانس بین المللی انرژی، با توجه به زمان لازم برای ساخت انرژی‌های تجدیدپذیر جدید و اجرای بهبودهای بهره‌وری انرژی، [گاز طبیعی] یک پیروزی سریع بالقوه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است.

با این حال، با جهش بسیاری از کشورها در باند تولید LNG، نگرانی جدی در مورد اینکه آیا تقاضا برای گاز در طول انتقال انرژی جهانی واقعاً با افزایش عرضه همراه خواهد بود وجود دارد.

همچنین نگرانی‌هایی از طرف محیط‌بانان وجود دارد که ادعا می‌کنند ما زمانی نداریم که مرحله سنگ پله بین زیرساخت‌های سوزاندن زغال‌ سنگ و انرژی‌ های تجدیدپذیر را لحاظ کنیم و استدلال می‌کنند که کشورهای در حال توسعه باید به جای آن از این مرحله عبور کنند.

اما پروژه‌های فعلی در قطر، استرالیا و ایالات متحده تضمین می‌کنند که گاز طبیعی در دو دهه آینده بر بسیاری از مخلوط‌های انرژی ملی تسلط پیدا خواهد کرد، زیرا تقریباً مطمئناً مقرون به صرفه، فراوان و به اندازه کافی به پایداری نزدیک خواهد بود تا بتواند به این انرژی برسد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.