سال‌هاست که وضعیت اقتصاد چین یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده قیمت نفت بوده است.

اختلاف گسترده بین نیازهای نفتی چین برای تقویت اقتصاد این کشور از یک سو و کمبود ذخایر نفتی آن از سوی دیگر، به این معناست که این کشور تقریباً به تنهایی ابر چرخه کالاهایی را که در دوره‌های طولانی مختلف از اوایل دهه 1990 مشاهده می‌شد، ایجاد و حفظ کرد.

مشخصه این امر روند افزایش مداوم قیمت برای بسیاری از کالاهای مورد استفاده در محیط پررونق تولید و زیرساخت چین بود، نیازهای انرژی مبتنی بر رشد اقتصادی چین منجر به تبدیل شدن این کشور به بزرگترین واردکننده خالص کل نفت و سایر سوخت های مایع در جهان در سال 2013 شد.

در اواخر سال 2017، نرخ بالای رشد اقتصادی چین به این کشور اجازه داد تا از ایالات متحده به عنوان بزرگترین ناخالص سالانه پیشی بگیرد.

واردکننده نفت خام در جهان در حال حاضر، چین حدود 15 تا 20 درصد از کل تقاضای جهانی نفت را به خود اختصاص داده است و مجموعه ای از داده های منتشر شده اخیر نشان می دهد که بهبود اقتصادی چین از سال های COVID-19 و تقاضای آن برای نفت در نقطه اوج قرار دارد.

جنبه منفی برای کسانی که خواهان افزایش قیمت نفت هستند - که به دلایلی که در کتابی در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت تحلیل شده است، هیچ یک از کشورهای اصلی غربی را شامل نمی شود - هفته گذشته چندین نشانه نگران کننده در مورد چین پس از کووید مشاهده شد.

بر اساس ارقام هفته گذشته اداره ملی آمار چین، تولید صنعتی در آوریل نسبت به سال گذشته 5.6 درصد افزایش یافت. اگرچه این افزایش نسبت به رقم 3.9 درصدی ماه مارس بود، اما بسیار کمتر از انتظارات اجماع تحلیلگران برای افزایش 10.9 درصدی بود. خرده فروشی در همین دوره نیز کمتر از انتظارات 21 درصدی بود و در عوض با افزایش 18.4 درصدی مواجه شد.

دلیل ناامیدکننده بودن چنین ارقام ظاهرا مناسب این بود که ماه مقایسه پایه - آوریل 2022 - بسیار کمتر از حد معمول بود، زیرا زمانی بود که بسیاری از شهرهای بزرگ تحت قرنطینه مرتبط با COVID-19 قرار داشتند.

از جنبه مثبت برای کسانی که خواهان افزایش قیمت نفت هستند، آژانس بین المللی انرژی (IEA) در همان زمان اعلام کرد که این ارقام ناامیدکننده چینی منتشر شد که انتظار دارد تقاضای جهانی نفت در سال جاری سریعتر از حد انتظار افزایش یابد و به 102 میلیون بشکه در روز برسد.

به گفته این آژانس، تقاضای جهانی نفت - با حمایت از افزایش تقاضای چین - در سال 2023 به میزان 2.2 میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت که حدود 200000 بشکه در روز بیشتر از گزارش ماه قبل آن است.

آژانس بین‌المللی انرژی به بهبود قابل‌توجه سفرهای جاده‌ای و هوایی چین در ماه مارس به‌عنوان عامل اصلی افزایش 450000 بشکه‌ای ماهانه تقاضا در این کشور اشاره کرد که به رکورد جدید 16 میلیون بشکه در روز رسید. طبق این گزارش، تقاضای سالانه چین برای کل سال جاری به طور متوسط 16 میلیون بشکه در روز است که نسبت به سال 2022، 1.3 میلیون بشکه در روز افزایش یافته است.

این تحلیل موضوعی به طور کلی با دیدگاه‌های تحلیلگران برجسته چینی که در سال‌های اخیر به طور انحصاری توسط OilPrice.com صحبت می‌کردند مطابقت دارد – اما یک نکته وجود دارد که دو نکته وجود دارد که آژانس بین‌المللی انرژی بر آن تاکید نکرده است.

مطمئناً درست است که بازگشت به سفرهای بیشتر با همه روش ها، تقاضای نفت چین را افزایش داده است، اما محدودیتی برای ادامه این کار وجود دارد، مثبت بودن رشد نیز نشانه‌های دیگری بود مبنی بر اینکه بخش املاک چین که مدت‌ها در محاصره بود ممکن است اندکی بهبود یابد.

روری گرین، اقتصاددان ارشد چین در TS Lombard در لندن، گفت: اگرچه تورم قیمت ملک در محدوده منفی باقی می‌ماند، قیمت‌ها همچنان به بهبود ماهانه خود ادامه می‌دهند و در حال حاضر 64 شهر از 70 شهر افزایش قیمت ماهانه را گزارش می‌کنند.

این موضوع مجدداً در ارقام منتشر شده در هفته گذشته مشاهده شد که نشان می‌دهد قیمت مسکن جدید در این 70 شهر بزرگ در آوریل 0.2 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافته است که بسیار کندتر از کاهش 0.8 درصدی در ماه قبل است. این دوازدهمین ماه متوالی کاهش قیمت خانه های جدید بود اما پایین ترین سرعت از ماه می 2022 بود.

گفته می‌شود، چیزی که آژانس بین‌المللی انرژی بر آن تاکید نمی‌کند این است که رونق اقتصادی کنونی در چین ممکن است مانند سایر موارد قبلی نباشد، همانطور که در کتاب جدیدم در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت نیز تحلیل شده است، اولین بخش از رشد اقتصادی عظیم چین بر اساس توسعه عظیم توانمندی های تولیدی آن با انرژی فشرده استوار است.

این امر همچنین شامل مهاجرت دسته جمعی کارگران جدید از روستاها و شهرها بود که نیاز به ایجاد زیرساخت های عظیم انرژی بر داشت.

این تغییر فاز دوم ترکیب رشد اقتصادی چین را رقم زد. این امر برای سال‌ها، در کنار مرحله سوم رشد اقتصادی چین، که ظهور طبقه متوسطی بود که تقاضای کالاها و خدمات را بر اساس مصرف داخلی تامین می‌کرد، ادامه یافت.

تمام این مراحل نتیجه خالص افزایش تصاعدی تقاضای چین برای انرژی بود.

اگرچه این بار، همانطور که گرین تاکید کرد، رهبری مرکزی چین به جای محرک‌های تهاجمی، بر بازگشایی و حذف سیاست‌های منفی - مالکیت، اینترنت مصرف‌کننده و ژئوپلیتیک - تکیه می‌کند.

برای اولین بار، بهبود ادواری در چین توسط مصرف خانوارها، عمدتاً خدمات، هدایت می‌شود، زیرا پس از سه سال محدودیت‌های حرکتی متناوب، تقاضا و پس‌انداز زیادی - حدود 4 درصد تولید ناخالص داخلی - وجود دارد.

وی افزود: در مورد قیمت نفت، باید توجه داشت که حمل و نقل تنها 54 درصد از مصرف نفت چین را تشکیل می دهد، در حالی که این میزان در ایالات متحده 72 درصد و در اتحادیه اروپا 68 درصد است.

در سال 2022، واردات خالص نفت و نفت پالایش شده از نظر حجمی 8 درصد کمتر از اوج قبل از کووید-19 بود، با زیرساخت‌ها و تولید صادرات محور تا حدودی تحرک کمتر و ساخت و ساز کمتر دارایی را جبران کرد.

وی تاکید کرد: "نتیجه قطعی افزایش تقاضای نفت است - ما افزایش 5 تا 8 درصدی در حجم خالص واردات را تخمین می زنیم - اما بعید است که این باعث افزایش قیمت نفت شود." او در پایان گفت: «این به ویژه در شرایطی است که چین با تخفیف از روسیه خرید می‌کند.

این نکته آخر به طور مماس توسط آژانس بین المللی انرژی مورد توجه قرار گرفت.

این گزارش خاطرنشان کرد که صادرات نفت روسیه در ماه آوریل به 8.3 میلیون بشکه در روز پس از تهاجم به بالاترین حد خود رسید که نشان می دهد روسیه در حال افزایش صادرات برای کمک به جبران کاهش ارزش بازار نفت خام خود است.

آژانس بین المللی انرژی گفت: طبق برآوردهای ما، مسکو کاهش عرضه 500000 بشکه ای اعلام شده خود را به طور کامل انجام نداد... در واقع، روسیه ممکن است حجم را برای جبران درآمد از دست رفته افزایش دهد.

بر اساس داده های رسمی واردات نفت گمرک چین، واردات نفت خام این کشور از روسیه در آوریل 8.6 درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت و به 1.73 میلیون بشکه در روز رسید. با این حال، دو نکته مهم در مورد این ارقام وجود دارد که همه آنها در کتاب جدید من در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت نیز تحلیل شده اند.

اولین مورد این است که - درست مانند نفت ایران در دوره های مختلف تحریم - نفتی که در انبارهای شناور در داخل و اطراف چین بدون عبور از گمرک نگهداری می شود، به عنوان نفت وارداتی در داده های گمرک نشان داده نمی شود.

مورد دوم این است که - همانطور که در مورد نفت ایران که به نفت عراق تغییر نام داده شد - نفت روسیه حتی اگر از گمرک عبور کند، می تواند به راحتی توسط چین به عنوان نفت یک کشور غیر تحریمی تغییر نام دهد.

به طور خلاصه، ممکن است چین در حال حاضر تمام نفت روسیه را که به آن نیاز دارد وارد کند - و ذخیره کند - و این امر همچنان به عنوان عاملی برای افزایش قیمت نفت عمل خواهد کرد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.