آخرین گزارش بازار آژانس بین المللی انرژی بر اساس سیاست‌های فعلی، تقاضای کمتری را تا سال ۲۰۲۶ نشان می‌دهد، اما اقدامات قوی‌تری برای کاهش شدیدتر به سمت دستیابی به اهداف بین المللی آب و هوا مورد نیاز است.

بر اساس آخرین ویرایش گزارش سالانه بازار زغال سنگ آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) پس از رسیدن به بالاترین رقم در سال جاری، انتظار می‌رود تقاضای جهانی زغال سنگ تا سال 2026 کاهش یابد - اولین باری که این گزارش کاهش جهانی را پیش‌بینی می‌کند. (مصرف زغال سنگ در دوره پیش بینی)

زغال سنگ 2023 شاهد افزایش 1.4 درصدی تقاضای جهانی برای زغال سنگ در سال 2023 است که برای اولین بار از 8.5 میلیارد تن فراتر رفته است. افزایش جهانی تفاوت های فاحش بین مناطق را پنهان می کند.

مصرف در بیشتر اقتصادهای پیشرفته در سال 2023 به شدت کاهش می یابد، از جمله کاهش بی سابقه در اتحادیه اروپا و ایالات متحده که هر کدام حدود 20 درصد است. در همین حال، تقاضا در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه بسیار قوی است و در سال 2023 به دلیل افزایش تقاضا برای برق و تولید ضعیف برق آبی، 8 درصد در هند و 5 درصد در چین افزایش یافته است.

با این حال، این گزارش انتظار دارد که تقاضای جهانی زغال سنگ تا سال 2026 در مقایسه با سال 2023، 2.3 درصد کاهش یابد، حتی در صورت عدم اعلام و اجرای سیاست های قوی تر انرژی پاک و آب و هوا از سوی دولت ها.

این کاهش به دلیل افزایش عمده ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر که در سه سال منتهی به 2026 به صورت آنلاین عرضه می شود، ایجاد می شود.

قرار است بیش از نیمی از این افزایش ظرفیت جهانی تجدیدپذیر در چین اتفاق بیفتد که در حال حاضر بیش از نیمی از تقاضای زغال سنگ جهان را تشکیل می دهد. در نتیجه، انتظار می‌رود تقاضای زغال‌سنگ چین در سال 2024 کاهش یابد و تا سال 2026 افزایش یابد.

کاهش پیش بینی شده تقاضای جهانی برای زغال سنگ - که در حال حاضر بزرگترین منبع انرژی برای تولید برق، فولادسازی و تولید سیمان است، اما همچنین بزرگترین منبع انتشار دی اکسید کربن (CO2) از فعالیت های انسانی است - می تواند نقطه عطفی تاریخی باشد.

با این حال طبق گزارش بازار، پیش‌بینی می‌شود که مصرف جهانی تا سال 2026 بیش از 8 میلیارد تن باقی بماند و برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با نرخی مطابق با اهداف توافقنامه پاریس، استفاده از زغال سنگ بدون کاهش باید به میزان قابل توجهی سریعتر کاهش یابد.

ما چندین بار شاهد کاهش تقاضای جهانی زغال سنگ بوده‌ایم، اما این کاهش کوتاه بود و ناشی از رویدادهای خارق‌العاده‌ای مانند فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی یا بحران کووید-19 بود.

کیسوکه ساداموری مدیر بازارهای انرژی و امنیت آژانس بین المللی انرژی گفت: این زمان متفاوت به نظر می‌رسد، زیرا این کاهش ساختاری‌تر است، که ناشی از گسترش عظیم و پایدار فناوری‌های انرژی پاک است.

نقطه عطفی برای زغال سنگ به وضوح در افق است – اگرچه سرعت گسترش انرژی های تجدیدپذیر در اقتصادهای کلیدی آسیا تعیین خواهد کرد که چه اتفاقی می افتد، و تلاش های بسیار بیشتری برای دستیابی به اهداف بین المللی آب و هوایی مورد نیاز است.

این گزارش نشان می دهد که تغییر تقاضا و تولید زغال سنگ به آسیا در حال شتاب گرفتن است. امسال چین، هند و آسیای جنوب شرقی قرار است سه چهارم مصرف جهانی را به خود اختصاص دهند که این رقم در سال 1990 تنها یک چهارم بود.

انتظار می‌رود مصرف در آسیای جنوب شرقی برای اولین بار از مصرف ایالات متحده بیشتر شود.

از اتحادیه اروپا در سال 2023. تا سال 2026، هند و آسیای جنوب شرقی تنها مناطقی هستند که مصرف زغال سنگ در آنها رشد قابل توجهی دارد. در اقتصادهای پیشرفته، گسترش انرژی های تجدیدپذیر در بحبوحه رشد ضعیف تقاضای برق، به کاهش ساختاری مصرف زغال سنگ ادامه خواهد داد.

در همین حال، چین، هند و اندونزی - سه تولیدکننده بزرگ زغال سنگ در جهان - انتظار می‌رود در سال 2023 رکوردهای تولید خود را بشکنند و تولید جهانی را در سال 2023 به بالاترین حد خود برساند. این سه کشور اکنون بیش از 70 درصد از تولید زغال سنگ جهان را به خود اختصاص می‌دهند.

انتظار می رود تجارت جهانی زغال سنگ با کاهش تقاضا در سال های آینده کاهش یابد. با این حال، تجارت در سال 2023 به بالاترین حد خود خواهد رسید که ناشی از رشد قوی در آسیا است.

واردات چین در مسیر رسیدن به 450 میلیون تن است که بیش از 100 میلیون تن بالاتر از رکورد جهانی قبلی است که این کشور در سال 2013 ثبت کرده بود، در حالی که صادرات اندونزی در سال 2023 نزدیک به 500 میلیون تن خواهد بود که یک رکورد جهانی است.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.