در سال 2019، آژانس بین المللی انرژی (IEA) نیروی هسته‌ای در یک سیستم انرژی پاک را منتشر کرد که بر اهمیت انرژی هسته‌ای در کربن زدایی بخش انرژی جهان تاکید می‌کند.

این مقاله خاطرنشان می‌کند: برای اقتصادهای پیشرفته، هسته‌ای بزرگترین منبع برق کم کربن برای بیش از 30 سال بوده است و نقش مهمی در امنیت منابع انرژی در چندین کشور ایفا کرده است.

اما اکنون با آینده نامشخصی روبرو است زیرا کارخانه‌های پیر در اقتصادهای پیشرفته شروع به تعطیلی می‌کنند، تا حدی به دلیل سیاست‌هایی برای حذف تدریجی آنها و همچنین تحت فشار شرایط بازار و موانع نظارتی.

علیرغم اهمیت انرژی هسته ای به عنوان منبع برق کم کربن، برخی از کشورها با اشاره به خطراتی مانند فاجعه چرنوبیل در سال 1986 و فاجعه فوکوشیما در سال 2011، آن را به تدریج کنار می گذارند.

روشن است، تا زمانی که افکار عمومی متوجه شوند که چنین خطراتی هنوز وجود دارد، انرژی هسته ای با باد مخالف روبرو خواهد شد. به همین دلیل مهم است که پیشرفت‌های فناوری را برجسته کنیم که می‌تواند ترس از بلایای هسته‌ای بزرگی را که در گذشته دیده‌ایم از بین ببرد.

فناوری هسته ای به پیشرفت خود ادامه می دهد

اولین نسل از نیروگاه های هسته ای در دهه 1950 و 1960 ساخته شد و بر اساس فناوری راکتور آب سبک بود. این راکتورها از آب به عنوان خنک کننده و تعدیل کننده نوترون استفاده می کنند و به اورانیوم غنی شده به عنوان سوخت نیاز دارند.

راکتورهای نسل دوم که در دهه‌های 1970 و 1980 توسعه یافتند، در طراحی راکتورهای نسل اول بهبود یافتند، اما همچنان از آب به عنوان خنک‌کننده استفاده می‌کنند و به سوخت اورانیوم غنی‌شده نیاز دارند.

راکتورهای نسل سوم، که در دهه‌های 1990 و 2000 شروع به کار کردند، ویژگی‌های ایمنی غیرفعال و سایر پیشرفت‌های طراحی را در خود جای دادند، اما همچنان از آب به عنوان خنک‌کننده استفاده می‌کنند.

نسل چهارم انرژی هسته ای به دسته جدیدی از راکتورهای هسته ای پیشرفته اطلاق می شود که نسبت به نسل های قبلی نیروگاه های هسته ای ایمن تر، کارآمدتر و پایدارتر طراحی شده اند و این راکتورها از مواد، طرح‌ها و سیستم‌های خنک‌کننده پیشرفته‌تر استفاده می‌کنند و در نظر گرفته شده‌اند که نسبت به فناوری هسته‌ای فعلی اقتصادی، انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیرتر باشند.

انرژی زمینی یک شرکت کانادایی است که بر روی فناوری هسته ای نسل چهارم کار می کند و راکتور نمک مذاب انتگرال این شرکت (IMSR) یک راکتور هسته ای نسل چهارم است که از نمک مذاب به عنوان خنک کننده و حامل سوخت استفاده می کند.

راکتورهای نمک مذاب تعدادی مزیت نسبت به راکتورهای هسته ای سنتی دارند، از جمله توانایی کار در دماهای بالاتر، که آنها را کارآمدتر و انعطاف پذیرتر می کند و توانایی استفاده از انواع سوخت، از جمله توریم؛ و پتانسیل ویژگی های ایمنی غیرفعال که می تواند آنها را کمتر در برابر حوادث آسیب پذیر کند.

هفته گذشته انرژی زمینی اعلام کرد که با تکمیل فاز 2 بررسی طراحی فروشنده (VDR) پیش از صدور مجوز برای نیروگاه IMSR خود، به یک نقطه عطف نظارتی بزرگ دست یافته است، VDR یک بررسی جامع از طراحی IMSR است که توسط کمیسیون ایمنی هسته‌ای کانادا (CNSC) انجام شده است و تکمیل آن گام مهمی در توسعه تجاری IMSR است.

VDR طراحی IMSR CNSC یک بررسی جامع بود که تمام جنبه های راکتور از جمله ایمنی، امنیت و اثرات زیست محیطی را پوشش می داد و CNSC به این نتیجه رسید که طراحی IMSR همه الزامات قانونی قابل اجرا را برآورده می‌کند و می‌توان آن را با خیال راحت و ایمن در کانادا اجرا کرد.

تکمیل VDR اطمینان تجاری را برای ادامه صدور مجوز و ساخت نیروگاه های IMSR فراهم می کند و دری را برای استقرار این فناوری نوآورانه هسته ای برای کمک به کربن زدایی اقتصاد جهانی باز می کند.

سیمون آیریش، مدیرعامل انرژی زمینی، گفت: تکمیل VDR CNSC یک پیشرفت بزرگ برای برنامه IMSR است، این بررسی گواهی بر کار سخت و فداکاری تیم ما است و مسیر روشنی را برای توسعه تجاری IMSR فراهم می کند.

IMSR یک منبع انرژی مقرون به صرفه با کربن صفر است که برای کاربردهای مختلف از جمله تولید برق، حرارت فرآیند صنعتی و نمک‌زدایی مناسب است. IMSR همچنین یک فناوری مقیاس پذیر است که می تواند در اندازه های مختلف برای رفع نیازهای بازارهای مختلف به کار گرفته شود.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.