شرکت‌های ملی نفت مانند آرامکوی عربستان سعودی و پتروچاینا به دلیل جریان‌های نقدی قوی و شرایط داخلی مطلوب، انعطاف‌پذیری مالی نشان می‌دهند.

برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های ملی نفت جهان (NOC) به لطف جریان‌های نقدی و سودهای عظیم در دو سال گذشته، مقاومت خود را در برابر افت قیمت نفت در آینده نزدیک بهبود بخشیده‌اند اما بسیاری از این شرکت ها به دلیل مسائل حاکمیتی، افشای اطلاعات و فقدان اهداف انتشار محدوده 3 با چالش هایی در پایداری و معیارهای ESG روبرو هستند.

به گفته مشاور انرژی Wood Mackenzie که اخیراً هشت NOC را به شاخص‌های انعطاف‌پذیری و پایداری شرکت اضافه کرده است و آنها را از نظر انعطاف‌پذیری و پایداری در برابر شرکت‌های بزرگ نفتی بین‌المللی قرار داده است.

مقاومت در برابر نوسان قیمت

رکورد جریان های نقدی در شرکت های ملی نفت ایران با افزایش قیمت نفت در سال گذشته به اکثر این شرکت ها - آرامکو عربستان، CNOOC چین، سینوپک، و پتروچاینا، پتروبراس برزیل، PTTEP تایلند، پتروناس مالزی و YPF آرژانتین - انعطاف مالی برای مقاومت در برابر سقوط قیمت می دهد.

طبق گفته WoodMac علاوه بر این بسیاری از آنها هزینه های تولید پایین و رژیم های مالیاتی داخلی مطلوبی دارند که از جریان های نقدی خود حتی با قیمت های پایین تر کالاهای انرژی محافظت می کند.

اما تاب آوری بلندمدت می تواند به دلیل تعهد بیش از حد NOCs به بالادست داخلی و فقدان قرار گرفتن در معرض نامتعارف به چالش کشیده شود.

تحلیلگران تحقیقاتی شرکت WoodMac می‌گویند: در عین حال، پرتفوی پایین‌دستی شرکت‌های ملی نفت اغلب تحت تأثیر کنترل‌های قیمت‌گذاری نظارتی اعمال‌شده توسط دولت‌های مربوطه قرار می‌گیرد که سودآوری را کاهش می‌دهد.

از هشت NOC مورد بررسی، عربستان سعودی آرامکو، CNOOC، پتروبراس و پتروچاینا از نظر انعطاف پذیری به برترین شرکت های نفتی بین المللی نزدیک هستند و بر اساس تجزیه و تحلیل Wood Mackenzie، آرامکو در بین IOC ها و NOC ها بعد از TotalEnergies، ExxonMobil ،Shell و BP پنجمین است.

WoodMac می‌گوید: علاوه بر آرامکو، CNOOC Ltd ،Petrobras و PetroChina همگی از نظر انعطاف‌پذیری، همتراز با بزرگ‌ها و مستقل‌های پیشرو هستند و در مقابل، وضعیت مالی ضعیف‌تر YPF و فاز فعلی سرمایه‌گذاری سنگین، آن را در چارک پایین قرار می‌دهد.

به گفته لوک پارکر، معاون تحلیل شرکت وود مکنزی، مقایسه NOC ها با IOC ها از نظر انعطاف پذیری پایداری کاملاً منصفانه است زیرا همه شرکت های نفتی در معرض خطرات یکسانی در صنعت هستند و در نهایت آنها در مورد آنها قضاوت خواهند شد. همان معیارها.

تحلیل WoodMac نشان داد که انعطاف پذیری در کوتاه مدت برای اکثر NOC ها ممکن است با بزرگترین IOC ها قابل مقایسه باشد، اما رتبه بندی پایداری NOC ها به طور کلی ضعیف تر است، هم در مقایسه با رتبه بندی انعطاف پذیری آنها و هم در مقایسه با سایر شرکت های نفتی، تجزیه و تحلیل WoodMac نشان داد.

تحلیلگران گفتند: اساساً، اکثر NOC ها نسبتاً کند عمل کرده اند و تا کنون نتوانسته اند از فرصت های ارائه شده توسط انتقال انرژی استفاده کنند.

در نهایت، اکثر NOC ها در زمینه حاکمیت و افشای اطلاعات ضعیف هستند، بدون اهداف محدوده 3 تعیین شده، و کسب و کارهای کم کربن هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند. رسیدگی به اولین مورد برای آن دسته از شرکت هایی که انگیزه انجام این کار را دارند، نسبتا آسان است، اما دومی این کار را انجام خواهد داد. نیاز به تلاش هماهنگ و منابع قابل توجهی دارد.

برخی از NOC ها شروع به سرمایه گذاری در انرژی های کم کربن، از جمله جذب، استفاده، و ذخیره کربن (CCUS) و هیدروژن کرده اند، اما بسیاری معتقدند که باید از منابع عظیم نفت و گاز داخلی خود نهایت استفاده را ببرند در حالی که تقاضا همچنان در حال رشد است. دولت‌های متکی به درآمدهای صادرات نفت - مانند عربستان سعودی - به پول نفت نیاز دارند و برای دهه‌های آینده به آن نیاز خواهند داشت.

ADNOC، شرکت نفت ابوظبی که بخشی از تجزیه و تحلیل انعطاف پذیری و پایداری WoodMac نیست، اخیراً هدف خود را برای انتشار خالص صفر تا سال 2045 از هدف قبلی 2050 پیش برده است و اولین شرکت نفتی در گروه همتایان خود است که متعهد به خالص صفر است. در سال 2045

سلطان احمد الجابر، مدیر عامل گروه ADNOC، رئیس اجلاس آب و هوای COP28 ماه آینده در دبی است و این شرکت استراتژی‌های مختلف کم کربن را پیش از این اجلاس اعلام کرده است و می‌گوید صنعت نفت باید تلاش‌های کربن‌زدایی را رهبری کند.

آرامکو عربستان به نوبه خود می گوید که انتشار گازهای گلخانه ای باید کاهش یابد، اما همچنین معتقد است که سرمایه گذاری در تولید نفت و گاز باید افزایش یابد تا از کمبود در آینده جلوگیری شود.

امین ناصر، مدیر اجرایی آرامکو هفته گذشته گفت که غول نفتی سعودی در حال کار بر روی انرژی های تجدیدپذیر، سوخت های الکترونیکی، هیدروژن و جذب و ذخیره کربن (CCS) است. وی افزود، اما جهان برای دهه‌ها به نفت و گاز نیاز خواهد داشت و انرژی‌های تجدیدپذیر برای چندین دهه پاسخگوی این نیاز نیستند.

مدیرعامل آرامکو افزود: «ما به گفت‌وگوی بهتری بین صنعت و نمایندگان COP نیاز داریم، زیرا صنعت تنها چیزی است که می‌تواند راه‌حل‌های انرژی جدید یا قدیمی را ارائه دهد.

آرامکو عربستان سعودی و کارتل اوپک به رهبری عربستان سعودی سال‌ها هشدار داده‌اند که انتقال بی‌نظم انرژی با سرمایه‌گذاری کم در هیدروکربن‌ها، امنیت انرژی را بدتر می‌کند، زیرا جهان همچنان به حجم فزاینده نفت و گاز نیاز دارد.

اوپک همچنین از پیش بینی های آژانس بین المللی انرژی (IEA) در مورد اوج تقاضا برای نفت قبل از سال 2030 انتقاد کرده است.

اوپک در اوایل این ماه در چشم انداز سالانه جهانی نفت اعلام کرد که جهان تا سال 2045 به 14 تریلیون دلار سرمایه گذاری در بخش نفت برای تضمین ثبات بازار و جلوگیری از هرج و مرج انرژی و اقتصادی نیاز دارد.

هیثم الغیس، دبیرکل اوپک در پیشگفتار این گزارش نوشت: درخواست‌ها برای توقف سرمایه‌گذاری در پروژه‌های جدید نفتی اشتباه است و می‌تواند منجر به هرج و مرج انرژی و اقتصادی شود.

شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان سعودی نیز اخیراً در مورد پیش‌بینی آژانس بین المللی انرژی از اوج تقاضای نفت در این دهه اظهار نظر کرده و گفته است: آنها از پیش‌بینی و ارزیاب بازار به یک مدافع سیاسی تبدیل شده‌اند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.