در سال گذشته، چین به عنوان قهرمان انرژی پاک جهان ظاهر شد و این کشور 546 میلیارد دلار یا تقریباً نیمی از 1.1 تریلیون دلاری را که به این بخش سرازیر شد، به خود اختصاص داد، زیرا کشورها در همه جا برای تقویت امنیت انرژی خود برنامه دارند.

اما اگر سرمایه‌گذاری‌های این کشور در سوخت‌های فسیلی نشانه‌ای از این باشد، این سرمایه‌گذاری‌های عظیم کمک چندانی به تغییر برچسب چین به‌ عنوان بزرگترین آلوده‌کننده کره زمین نخواهد کرد.

گروه محیط زیست Greenpeace فاش کرد که چین بیش از 50 گیگاوات برق جدید زغال سنگ را در نیمه اول سال 2023 تصویب کرد. چین در تلاش برای مقابله با اثرات خشکسالی بر تولید برق آبی، در حال ساخت نیروگاه های زغال سنگ با رکوردی بی سابقه است.

گائو یوهه از سازمان صلح سبز به رویترز گفت: دولت چین امنیت انرژی و انتقال انرژی را در تضاد با یکدیگر قرار داده است، پکن به وضوح اعلام کرده است که تا سال 2030 انرژی زغال سنگ همچنان با سرعت معقول رشد خواهد کرد.

تولید زغال سنگ چین در سال گذشته 9 درصد افزایش یافت و به 4.5 میلیارد تن رسید که بیش از نیمی از کل تولید جهان است، و قرار است در سال جاری به افزایش خود ادامه دهد زیرا پکن به دنبال جبران کاهش 22.9 درصدی تولید برق آبی است.

بحران برق آبی

چین تنها کشوری نیست که بخش برق آبی آن تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است.

تولید برق از منابع برق آبی در اروپا، آمریکای شمالی و آسیا در سال 2023 در مقایسه با دوره مشابه در سال 2022 به طور چشمگیری کاهش یافته است و در حال حاضر تولید برق جهانی جهانی 3 درصد کمتر از میانگین 2019-21 است.

کاهش عرضه برق آبی بدون انتشار در این مناطق به این معنی است که شرکت‌های برق به طور فزاینده‌ای منابع دیگری از انرژی قابل ارسال اما آلاینده‌تر مانند زغال‌سنگ و گاز طبیعی را برای تامین تقاضای برق به کار می‌گیرند.

به طور نگران کننده ای، آمریکای شمالی، به ویژه ایالات متحده، سخت ترین منطقه در جهان است. شرایط خشک تر از حد معمول در آریزونا، نوادا، واشنگتن و کلرادو - همه ایالت های آبی کلیدی - منجر به کاهش فاجعه آمیز 17 درصدی تولید برق آبی در این کشور شده است. مکزیک وضعیت چندان بهتری ندارد و تولید آن حدود 15 درصد کاهش یافته است.

بقیه کشورهای آمریکای لاتین وضعیت بسیار بهتری دارند، برزیل، سومین تولیدکننده بزرگ آب در جهان، رشد تولید 3.4 درصدی را ثبت کرده است در حالی که کلمبیا تقریباً 10 درصد افزایش را تجربه می کند.

آسیا - نیروگاه برق آبی جهانی که حدود 43 درصد از تولید را به خود اختصاص می دهد - از بحران برق آبی در امان نمانده است. چین - بزرگترین تولید کننده این قاره که 30 درصد از ظرفیت جهانی را به خود اختصاص می دهد - در سال جاری تا کنون 7.2 درصد کاهش تولید را به ثبت رسانده است در حالی که هند، دومین تولیدکننده بزرگ، شاهد کاهش 5 درصدی تولید بوده است.

ویتنام که نهمین تولیدکننده بزرگ آب در جهان است در حال حاضر با موج گرمای شدید مواجه است و شاهد کاهش 10.5 درصدی تولید بوده است.

اروپا به زغال سنگ بازمی گردد

یکی از نتایج کلیدی اجلاس آب و هوای COP26 این بود که ده ها کشور متعهد شدند که به جنگل زدایی پایان دهند، انتشار CO2 و متان را مهار کنند و همچنین سرمایه گذاری عمومی در انرژی زغال سنگ را متوقف کنند.

به طور خاص در مورد زغال سنگ، در مجموع 46 کشور بیانیه انتقال جهانی زغال سنگ به انرژی پاک را امضا کردند و قول دادند که تسریع گذار از تولید برق بدون کاهش زغال سنگ و صدور مجوزهای جدید برای پروژه های جدید تولید برق با سوخت زغال سنگ را متوقف کنند.

اما کمتر از یک سال بعد، همه این وعده‌ها به سگ‌ها داده شد، و ده‌ها کشور در تلاش بودند تا تولید انرژی مبتنی بر زغال سنگ را پس از بحران اوکراین که باعث فروپاشی انرژی جهانی شد، از سر بگیرند.

بر اساس گزارشی از بنیاد تحقیقات آبزرور، اختلالات عرضه انرژی ناشی از جنگ روسیه با اوکراین، قیمت LNG را حتی بالاتر برد و زغال سنگ را به عنوان تنها گزینه برای برق قابل ارسال و مقرون به صرفه در بسیاری از اروپا، از جمله بازارهای سخت اروپای غربی و آمریکای شمالی، تبدیل کرد که سیاست های صریحی برای حذف تدریجی زغال سنگ دارند.

به گزارش واشنگتن پست، معادن زغال سنگ و نیروگاه هایی که 10 سال پیش تعطیل شده بودند در آلمان شروع به تعمیر کرده اند که ناظران صنعت، آن را چشمه نیروگاه های زغال سنگ آلمان نامیده اند.

این یک چرخش بزرگ است با توجه به اینکه هدف آلمان حذف تدریجی برق تولید شده از زغال سنگ تا سال 2038 بوده است.

سایر کشورهای اروپایی مانند اتریش، لهستان، هلند و یونان نیز راه اندازی مجدد کارخانه های زغال سنگ را آغاز کرده اند.

در همین حال، کمیسیون اروپا قبلاً به کشورهایی که گاز روسیه را با زغال‌سنگ جایگزین می‌کنند و در نتیجه انتشار گازهای گلخانه‌ای بالاتری تولید می‌کنند، رای صادر کرده است.

بحران انرژی بسیاری از کشورها را وادار می کند تا در استراتژی های انرژی خود تجدید نظر کنند.

بریتانیا تصمیم گرفته است تا مهلت قانونی 2019 شکستن گاز شیل را لغو کند زیرا این کشور به دنبال افزایش منابع انرژی داخلی و کمک به خانوارها و مشاغلی است که برای پرداخت قبوض فزاینده انرژی تلاش می کنند.

در همین حال، ژاپن پس از اتخاذ سیاست جدیدی برای ترویج استفاده بیشتر از انرژی هسته‌ای توسط این کشور آسیایی که عملاً به ممنوعیت 11 ساله و حذف تدریجی ناشی از فاجعه فوکوشیما پایان داد، یک چرخش بزرگ در سیاست انرژی خود اعلام کرد.

بر اساس این سیاست جدید، ژاپن استفاده از راکتورهای هسته‌ای موجود را با راه‌اندازی مجدد تا حد امکان، افزایش عمر عملیاتی راکتورهای قدیمی فراتر از محدودیت 60 ساله‌شان به حداکثر می‌رساند و همچنین راکتورهای نسل بعدی را برای جایگزینی آنها توسعه می‌دهد.

قانون پیشنهادی نشان‌دهنده معکوس کامل اقدامات ایمنی هسته‌ای است که این کشور پس از سونامی قدرتمند اتخاذ کرد که باعث شد سه رآکتور از شش رآکتور آن دچار ذوب شدن شوند.

دولت ژاپن از ترس واکنش عمومی، از ساخت رآکتورهای جدید یا جایگزینی راکتورهای قدیمی خودداری کرده است.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.