سال گذشته در میانه بحران انرژی، دولت های اروپایی از شهروندان خود خواستند انرژی کمتری مصرف کنند، آنها همچنین به بBig Oil به خاطر درآمد میلیاردی از این بحران انتقاد کردند.

اکنون غول های نفتی همگی خواهان کاهش مصرف انرژی هستند و در اصل، شرکت های بزرگ نفتی (Big Oil) پیشنهاد کرده اند که مردم باید کمتر از محصولات خود استفاده کنند، اما آنها نمی خواهند تولید را کاهش دهند.

این پیام به ظاهر متناقض در اوایل این هفته از کنفرانسی در وین منتشر شد، جایی که رهبران اوپک با همتایان بزرگ نفتی خود از بریتیش پترولیوم، شل و سایر شرکت های بزرگ نفتی (Big Oil) دیدار کردند تا در مورد آینده انرژی جهانی گفتگو کنند.

همانطور که در این روزگار انتظار می رفت، پیامی که از گردهمایی بیرون آمد این بود که همه متعهد به دنیای صفر خالص در آینده هستند، اما در حال حاضر، همه متعهد هستند که انرژی کافی برای کسانی که دارند وجود داشته باشد. (بدون توجه به منبع به آن نیاز دارید)

چیزی که شاید کمتر انتظار می رفت، درخواست گزارش شده از سوی بیگ اویل از دولت ها برای تمرکز بر کاهش تقاضا به جای محدودیت عرضه به عنوان ابزاری برای توانمندسازی دنیای صفر خالص بود، در همین حال مقامات اوپک بر اهمیت امنیت انرژی تمرکز کردند، همانطور که قبلا انجام داده اند.

به نقل از یورونیوز، هیثم الغیس دبیرکل اوپک گفت: ما باید هر کاری که می توانیم برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای انجام دهیم نه برای کاهش انرژی، تصور غلطی در مورد کاهش تولید و کاهش سرمایه گذاری در نفت و گاز وجود دارد، ما با این پیام موافق نیستیم.

می توان تصور کرد دلیل مخالفت اوپک با این پیام این است که منجر به کاهش سود برای اعضای آن می شود، اما به گفته بیگ اویل، انگیزه تغییر از تمرکز بر عرضه به روی تقاضا، از سود بیشتر برای تولیدکنندگان نفت جلوگیری می کند، نه اینکه مدیران آن را کاملاً اینگونه بیان کنند.

گزارش مربوط به آن تماس از سوی رویترز منتشر شده است که بار دیگر از دسترسی به کنفرانس امتناع کرد اما به نقل از منابع حاضر در آنجا اشاره کرد و این تماس به دنبال اظهاراتی است که مدیران بیگ اویل مبنی بر اینکه با دور شدن از کسب و کار اصلی خود، سرعت خود را کاهش خواهند داد.

از منظر کنشگران، بیگ اویل در تلاش است تا تمرکز مجدد خود بر نفت و گاز را در زمانی که نفت و گاز سودهای بی سابقه ای کسب می کنند، توجیه کند و از منظر امنیت انرژی، استدلال اینکه کاهش عرضه یک کالا در حالی که تقاضا بدون تغییر باقی می ماند، می تواند تنها یک نتیجه داشته باشد، دشوار است: افزایش شدید قیمت آن کالا.

البته، این مورد وجود دارد که در حال حاضر، علیرغم تقاضای ثابت و رو به رشد برای نفت، قیمت ها کاهش یافته است - اما این به این دلیل است که عواملی متفاوت از عوامل بنیادی نفت در حال اجرا هستند، این عوامل شامل رشد تولید ناخالص داخلی در مصرف کنندگان بزرگ، تورم و سیاست پولی بانک مرکزی است.

اما این تصور نیز وجود دارد که عرضه فراوان نفت وجود دارد که به فشار بر قیمت ها کمک کرده است.

بنابراین، آنچه که مدیران بیگ اویل اساساً می گویند این است که دولت ها - و فعالان - به اشتباه دست پیدا کرده اند: آنها تلاش می کنند تا عرضه نفت و گاز را بدون توجه به تقاضا کاهش دهند؛ و این رویکردی است که محکوم به شکست است، همانطور که سال گذشته شاهد بودیم که همان دولت‌هایی که بیگ اویل را به خاطر سودش سرزنش کردند، به مصرف محصولات بیگ اویل یارانه پرداخت کردند تا از شورش در دستانشان جلوگیری کنند.

در همین حال، در یکی دیگر از رویدادهای اخیر، دیگر مدیران بیگ اویل جرأت کردند حقیقتی را بیان کنند که تعداد کمی از رهبران در غرب حتی در خلوت آن را تصدیق می کنند، این حقیقت به معنای این واقعیت است که نفت و گاز در چند دهه آینده به جایی نمی‌رسند، صرف نظر از اینکه دولت‌ها چه برنامه‌هایی برای انتقال سبز دارند.

جان هس از شرکت هس می گوید: ما فکر می کنیم بزرگترین درک که باید از این کنفرانس حاصل شود... این است که نفت و گاز برای دهه های آینده مورد نیاز است، انتقال انرژی بسیار طولانی‌تر طول می‌کشد، هزینه‌های بسیار بیشتری خواهد داشت و به فناوری‌های جدیدی نیاز دارد که حتی امروز وجود ندارند.

طبیعتاً، این یک فرصت خوشایند برای یک حامی آب و هوا خواهد بود تا استدلال کند که بیگ اویل در تلاش است تا بیکن خود را در زمانی که جهان در حال تبدیل شدن به گیاهخواری است نجات دهد، اما حتی آن مدافع آب و هوا نیز به سختی می‌تواند توضیح دهد که چرا، اگر جهان از آن دور شود.

همچنین چین در حال ساخت کارخانه زغال سنگ و هند در حال ساخت پالایشگاه هستند.

حقیقت این است که جهان از هیدروکربن ها دور نمی شود

تقاضا برای نفت به 102 میلیون بشکه در روز رسیده است، تقاضا برای گاز نیز به ویژه در قاره اروپا در حال افزایش است. مصرف نفت ایالات متحده نیز پس از کاهش در سال 2020 - سال قرنطینه، در حال رشد است.

پس ممکن است در فراخوانی برای رسیدگی به تقاضای نفت و گاز به جای درخواست برای تولید کمتر چیزی وجود داشته باشد، اما پرداختن به تقاضا با نگاهی به اینکه اساساً دلسرد شود مشکل خواهد بود – و همچنین در میان رای دهندگان بسیار نامحبوب خواهد بود.

آلمان نمونه خوبی است که ارزش مطالعه توسط سایر کشورهای در حال گذار را دارد و این نشان می دهد که اجبار کردن انتقال به گلوی مردم معمولاً نتایج مورد انتظار را به همراه ندارد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.