اروپا در حال بررسی تحریم‌های سختگیرانه‌تر گازوئیل است که سوخت پالایش‌شده از نفت خام روسیه در خارج از کشور را هدف قرار می‌دهد، اما ردیابی منشأ محصولات پالایش‌شده بسیار دشوار است.
یک ممنوعیت سختگیرانه، خطر اختلالات تجاری، افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل و کمبودهای احتمالی را به همراه دارد، زیرا ظرفیت پالایش داخلی اروپا کاهش می‌یابد، در حالی که تقاضای گازوئیل همچنان قوی است.
جریان‌های تجارت جهانی احتمالاً سازگار خواهند شد، بشکه‌های مرتبط با روسیه به بازارهای دیگر تغییر مسیر می‌دهند و اروپا بیشتر نیاز خود در حوزه انرژی را از ایالات متحده یا آسیا تأمین می‌کند، که چالش قطع کامل درآمدهای روسیه را برجسته می‌کند.
تلاش‌ها برای قطع روابط انرژی اروپا با مسکو، جریان نفت خام را تغییر داده است... اکنون، توجه به محصولات پالایش‌شده، به‌ویژه گازوئیل پالایش‌شده از نفت خام روسیه در خارج از بلوک، معطوف شده است.
هدف روشن است، کاهش درآمدهای کرملین.
اما قطع واردات گازوئیل به این بلوک به این روش، کار ساده‌ای نیست و ردیابی منشأ هر لیتر گازوئیل در سراسر جهان، کاری تقریباً غیرممکن است.
از زمان شروع جنگ، پالایشگاه‌های هند، ترکیه و کشورهای خلیج فارس نفت خام روسیه را دریافت، فرآوری و سوخت حاصل را به اروپا ارسال کرده‌اند که این تجارت قانونی است، حتی اگر به نظر برسد که روح تحریم‌ها را دور می‌زند.
با توجه به اینکه پس از فرآوری مشترک با نفت خام کشورهای سراسر جهان، تعیین مبدا دشوار است، تنظیم‌کنندگان با داده‌های ناقص و موانع لجستیکی بسیار زیادی روبرو هستند که اگر این اتحادیه بخواهد واردات هر چیزی را که مشکوک به پالایش از نفت خام روسیه است محدود کند، باید واردات از هر کشوری که به واردات این ماده خام شناخته شده است را ممنوع کند.
هدف ممکن است صرفاً مجبور کردن کشورهایی مانند هند و ترکیه به توقف کامل خرید نفت خام روسیه و در نتیجه اعمال فشار بر درآمدهای نفتی روسیه باشد، اما با توجه به اینکه ایالات متحده تهدید به اعمال تعرفه‌های سنگین بر هر خریدار نفت روسیه نیز کرده است، این ترکیب مانند یک حرکت گازانبری خواهد بود که می‌تواند واقعاً باعث شود بشکه‌های نفت خام روسیه برای یافتن خریدار با مشکل مواجه شوند، زیرا سایر کشورها از جلب توجه خشم تعرفه‌ای ایالات متحده بسیار محتاط خواهند بود.
در این صورت، قیمت نفت خام در بازار قانونی ممکن است به شدت افزایش یابد.
با این حال، همزمان ظرفیت پالایش داخلی اروپا در حال کاهش است و تعطیلی سایت لیندسی پراکس در بریتانیا تنها یک نمونه است؛ در سراسر قاره اروپا، اهداف سختگیرانه‌تر انتشار گازهای گلخانه‌ای، حاشیه سود ضعیف و زیرساخت‌های فرسوده، در سال جاری کارخانه‌ها را با سرعت زیادی به تعطیلی می‌کشاند.
با ناپدید شدن این واحدها، استقلال انرژی نیز تا حدی کاهش می‌یابد و هرچه اروپا بیشتر به واردات متکی باشد، نظارت بر منبع و تضمین زنجیره‌های تأمین روان دشوارتر می‌شود.
در مقابل، تقاضا همچنان نسبتاً قوی است... دیزل، لجستیک، کشاورزی و صنایع سنگین را تغذیه می‌کند و در حالی که جایگزین‌ها در حال پیشرفت هستند، اما هنوز قادر به پر کردن این شکاف نیستند و این امر، سیاست‌گذاران را با یک تعادل دشوار روبرو می‌کند: اجرای تحریم‌ها بدون ایجاد کمبود.
در صورت اجرای دقیق، چنین قوانینی ممکن است دوباره الگوهای تجاری را تغییر دهند و دیزل، که زمانی به سمت اروپا می‌رفت، ممکن است خانه جدیدی در آمریکای لاتین یا آسیا پیدا کند و در همین حال، اروپا می‌تواند سوخت بیشتری از ایالات متحده یا شرق آسیا جذب کند.
هزینه‌های حمل و نقل، اختلاف قیمت آربیتراژ و دسترسی به کشتی، همگی نیاز به تنظیم دارند که این گذارها به ندرت روان هستند و جابجایی بازار همچنان یک خطر است.
با این اوصاف، بازارهای دیزل اگر قابل انطباق نباشند، هیچ هستند و تحریم‌ها و اختلالات گذشته، پالایشگاه‌ها، بازرگانان و کشتی‌رانی‌ها را مجبور به یافتن مسیرهای جدید کرده است؛ مگر اینکه اجرای قوانین سختگیرانه‌تر شود، کشتی های روسی در نهایت از طریق سفرهای طولانی‌تر، کاغذبازی‌های متفاوت و برچسب‌های اصلاح‌شده، راه خود را پیدا خواهند کرد.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
