- تحریمهای جدید آمریکا:
- وزارت خزانه داری آمریکا فردی به نام «سید اسدالله امام جمعه» و شبکه شرکت های مرتبط با صادرات گاز مایع (LPG) و نفت خام ایران را تحریم کرد.
- ادعای آمریکا: این شبکه مسئول انتقال صدها میلیون دلار نفت و گاز ایران به بازارهای خارجی است و به تأمین مالی فعالیتهای «بی ثبات کننده» ایران کمک می کند.
- واکنش ایران:
- سخنگوی وزارت خارجه ایران، اسماعیل بقایی، این تحریمها را نشانه «عدم حسن نیت و جدیت» آمریکا در مذاکرات هسته ای خواند.
- وزیر امور خارجه ایران، عباس عراقچی، با بیان خوشبینی محتاطانه، تأکید کرد ادامه مذاکرات منوط به رفتار سازنده و واقع بینانه آمریکاست.
- زمینه مذاکرات:
- مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا از طریق میانجی ها در عمان آغاز شده و قرار است در سطح کارشناسی ادامه یابد.
- هدف ظاهری آمریکا: بازگرداندن توافق هسته ای ۲۰۱۵ (برجام) و جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای.
نکات کلیدی تحلیل
۱. تناقض در رویکرد آمریکا
- آمریکا از یک سو اعلام آمادگی برای مذاکره میکند و از سوی دیگر تحریمهای جدید اعمال مینماید. این دوگانگی، اعتماد ایران را نسبت به حسن نیت واشنگتن زیر سوال برده است.
- ایران معتقد است تحریمها نقض صریح ادعای آمریکا برای دیپلماسی سازنده است و هدف واقعی آن، تضعیف اقتصاد ایران و افزایش اهرم فشار در مذاکرات است.
۲. تأثیر تحریم ها بر مذاکرات
- کاهش اعتماد: اقدامات اخیر آمریکا ممکن است فضای مذاکرات را متشنج کند و ایران را به اتخاذ مواضع سختتر سوق دهد.
- استراتژی فشار حداکثری: به نظر می رسد آمریکا از «سیاست چماق و هویج» استفاده میکند؛ به این معنا که همزمان با مذاکره، فشار اقتصادی را برای وادار کردن ایران به امتیازدهی بیشتر افزایش می دهد.
۳. واکنش های بین المللی
- اروپا: تاکنون واکنش محسوسی نشان نداده است، اما ادامه تحریمها ممکن است هماهنگی غرب در قبال ایران را تضعیف کند.
- روسیه و چین: احتمالاً از موضع ایران حمایت خواهند کرد و تحریمهای یکجانبه آمریکا را محکوم میکنند.
۴. چشم انداز مذاکرات
- خوشبینی محتاطانه ایران: با وجود تحریمها، ایران نشان داده است که حاضر به ادامه مذاکرات است، اما شرط آن را رفتار واقعبینانه آمریکا میداند.
- ریسک بن بست: اگر آمریکا به تحریمها ادامه دهد، احتمال عقبنشینی ایران از میز مذاکره یا افزایش سطح غنیسازی اورانیوم وجود دارد.
جمع بندی
تحریم های جدید آمریکا علیه ایران نهتنها به حل اختلافات کمک نمیکند، بلکه به عنوان عاملی مختل کننده در روند مذاکرات عمل می کند. این اقدامات نشان می دهد که واشنگتن هنوز به استراتژی «فشار حداکثری» پایبند است، در حالی که ایران به دنبال تضمین های عملی برای لغو تحریم ها و بازگشت به برجام است. موفقیت مذاکرات منوط به کاهش تنش ها از طریق اقدامات متقابل (مانند تعلیق تحریم ها توسط آمریکا و کاهش فعالیت های هسته ای توسط ایران) است. در غیر این صورت، دور جدیدی از بن بست و تشدید تنش ها محتمل است.
به نظر می رسد آمریکا از «سیاست چماق و هویج» استفاده میکند؛ به این معنا که همزمان با مذاکره، فشار اقتصادی را برای وادار کردن ایران به امتیازدهی بیشتر افزایش می دهد.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
