بر اساس بررسی آماری BP 2022 از انرژی جهانی، ونزوئلا بیش از هر کشور دیگری در جهان ذخایر نفت ثابت شده دارد.

ذخایر اثبات شده 304 میلیارد بشکه ای ونزوئلا از 298 میلیارد بشکه عربستان سعودی فراتر رفته است، هر دو بسیار جلوتر از ذخایر اثبات شده 69 میلیارد بشکه ای آمریکا هستند.

اما 3 تولیدکننده برتر نفت در سال 2021 آمریکا با 11.1 میلیون بشکه در روز (BPD)، روسیه با 10.5 میلیون بشکه در روز و عربستان سعودی با 9.4 میلیون بشکه در روز بودند ونزوئلا با 605000 BPD در رتبه 25 قرار گرفت.

نفت خام سنگین ونزوئلا به ویژه مورد توجه پالایشگاه های آمریکایی است، چگونه است که کشوری با این همه نفت اینقدر کم تولید می کند؟ و چرا این کشور طی دهه گذشته شاهد کاهش بیش از 75 درصدی تولید نفت خود بوده است؟

یکی از دلایل کاهش صنعت نفت ونزوئلا این است که بسیاری از کشورها - از جمله ایالات متحده - تحریم های مختلفی را در طول سال ها علیه ونزوئلا اعمال کرده اند.

اخیراً، دولت ترامپ بخش نفت ونزوئلا را در سال 2019 تحت تحریم قرار داد. اما کاهش شدید، که قبل از تحریم‌های ترامپ رخ داد، عمدتاً نتیجه سیاست‌های خود ونزوئلا بود. در دهه اول این قرن، قیمت نفت به شدت افزایش یافت. از میانگین سالانه 26 دلار در هر بشکه در سال 2002، قیمت جهانی تا سال 2007 به 80 دلار در هر بشکه رسید.

دولت ونزوئلا، به رهبری هوگو چاوز فقید، با شروع سرمایه گذاری های انجام شده توسط شرکت های نفتی بین المللی، به دنبال سهم بیشتری از درآمد بود. دولت قبلاً مقدار قابل توجهی پول از صنعت نفت برای پرداخت برنامه های اجتماعی جمع آوری کرده بود، اما کافی نبود.

ونزوئلا خواستار تغییراتی در توافق نامه های انجام شده توسط شرکت های نفتی بین المللی شد که به PDVSA کنترل اکثریت پروژه ها را می دهد. ExxonMobil XOM و ConocoPhillips COP امتناع کردند و در نتیجه دارایی های آنها مصادره شد.

این سلب مالکیت ها بعداً غیرقانونی اعلام شد و به هر دو شرکت غرامت اعطا شد و بیشتر ذخایر نفت اثبات شده ونزوئلا از نفت خام بسیار سنگین در کمربند اورینوکو تشکیل شده است و این نفت برای توسعه به سطح بالاتری از تخصص فنی نیاز دارد که شرکت های بین المللی از آن برخوردار هستند.

با این حال پیامدها این بود که اکثر شرکت های بین المللی اساساً از کشور بیرون رانده شدند.

علاوه بر این، دولت چاوز بسیاری از کارمندان باتجربه PDVSA را در سال 2003 اخراج کرده بود و این موقعیت ها را با وفاداران چاوز پر کرده بود و نتیجه خالص از دست دادن تخصص، تحریم های بین المللی، عدم سرمایه گذاری مجدد در صنعت نفت و کاهش قیمت نفت در سال 2015 منجر به کاهش شدیدی شد که در نمودار بالا مشاهده می شود.

این کاهش تولید به ویژه بر پالایشگاه های ایالات متحده تأثیر گذاشته است.

نفت ونزوئلا سنگین است، به این معنی که نیاز به پردازش بیشتر توسط پالایشگاه ها دارد. اما پالایشگاه های آمریکایی میلیاردها دلار برای فرآوری نفت سنگین سرمایه گذاری کرده اند، این نفت با تخفیف به نفت سبکتر فروخته می شود و در نتیجه پالایشگاه ها از فرآوری این نفت خام به محصولات نهایی درآمد بیشتری کسب می کنند.

اما دولت ایالات متحده اخیراً تحریم ها را کمی کاهش داد و به شورون اجازه داد تا تولید خود را در یک سرمایه گذاری مشترک با PDVSA گسترش دهد و این نفت را به ایالات متحده ارسال کند.

رویترز هفته گذشته گزارش داد که شورون مجوزی از وزارت خزانه داری ایالات متحده دریافت کرده است که به آن اجازه می دهد.

برای ارسال بیش از 100000 بشکه در روز نفت خام ونزوئلا به ایالات متحده در این ماه. این توافق ممکن است در نهایت به ونزوئلا کمک کند تا تولید نفت خود را پس از بیش از یک دهه کاهش افزایش دهد.

روی کاغذ، ونزوئلا به تنهایی می تواند تقاضای جهانی نفت را برای نزدیک به یک دهه برآورده کند، کشور می تواند در این فرآیند ثروتمند شود اما چند کار برای انجام دادن دارد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.