قیمت انرژی پاک از قیمت های انرژی کثیف بیشتر است، درست همانطور که جمهوری خواهان در کنگره آمریکا تلاش می کنند بخش های زیادی از قانون کاهش تورم (که انرژی پاک را تقویت می کند) لغو کنند.

سیاست حوزه تخصصی ما نیست. اما استدلال هایی که مطمئن شدند مانند نکات صحبتی بود که سیاستمداران در مصاحبه های خبری تکرار می کنند:

صنایع جدید پاک به کارگران، به ویژه مهندسان نیاز خواهند داشت و با حمله به کارکنان رستوران های فست فود، آنها را به دست نمی آورند، این البته درست است و صنایع جدید باید برای کارگران باتجربه رقابت کنند، دانشجویان آمریکایی را به سمت مهندسی جذب کنند، مهندسان خارج از کشور را جذب کنند و دستمزدهای رقابتی ارائه دهند.

صنایع قدیمی باید برای نیروی کار با صنایع جدید رقابت کنند و این چیزی است که در بازارها اتفاق می افتد.

• سیاست‌های جدید وابستگی چند دهه‌ای ما به بازارهای جهانی برای ارائه کالاها و خدمات با کمترین قیمت را از بین می‌برد، خوب، آیا هدف محلی رفتن برای حفظ امنیت ملی ما نیست؟ امنیت اضافی هزینه دارد، درست مانند بیمه. بنابراین، آیا امنیت می خواهید یا قیمت های پایین؟

• کمک های دولتی به فناوری های خاص بازار را مخدوش می کند، اقتصاددانان موافقند که کمترین راه حلی که بازار را برای مقابله با این مشکل ایجاد می کند، مالیات بر کربن و اجازه دادن به بازار برای کشف چگونگی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است. (اما بیایید واقع بین باشیم)

  کنگره هیچ مالیات جدیدی را تصویب نخواهد کرد. بنابراین بایدن انتخاب یک سیاست غیربهینه یا انجام هیچ کاری را داشت. همانطور که ولتر گفت: کاملا دشمن خوبی است.

• این نکات خیره‌کننده غیرمفید دلیل اصلی را ذکر نمی‌کنند که چرا قیمت انرژی پاک ممکن است از قیمت‌های انرژی کثیف فراتر رود: این موارد شامل هزینه‌های متحمل شده توسط جامعه نمی‌شود، نه تولیدکننده یا مصرف‌کننده.

  اگر هزینه آسیب به سلامت یا محیط زیست در نظر گرفته شود، محصول کثیف ممکن است به اندازه یا بیشتر از محصول تمیز قیمت داشته باشد، بنابراین تغییر به یک محصول تمیز ممکن است بر قیمت پرداختی تأثیر بگذارد، اما بر هزینه جامعه تأثیر نگذارد.

بازاریابان و توسعه دهندگان محصول ممکن است این بحث را به کلی کنار بگذارند و محصولات جدید اغلب بیشتر از محصولات قدیمی به ظاهر مشابه به فروش می رسند، مصرف‌کنندگانی که می‌خواهند در بلوک اول باشند، با کمال میل هزینه بیشتری می‌پردازند، به‌ویژه برای محصولی که از نظر آنها متفاوت است.

هزینه و قیمت محصولات جدید با دستیابی تولیدکنندگان به صرفه جویی در مقیاس کاهش می یابد. (پس مشکل بزرگ چیست؟)

شاید بخش بزرگی از مشکل این باشد که شرکت‌های انرژی فعلی که دارای نفوذ سیاسی و پول هستند، به طور نسبی برای تحقیق و توسعه هزینه نمی‌کنند، محصولات جدیدی تولید نمی‌کنند و در صورت موفقیت رقبای جدید ضرر خواهند کرد.

بنابراین آنها دلایل زیادی برای لابی کردن علیه رقبای جدید دارند، به خصوص اگر دولت به آنها کمک کند.

اکسون موبیل، شل و شورون، بین آنها، تنها 0.3 درصد از درآمدها را صرف تحقیق و توسعه می کنند و صنایع برق و گاز طبیعی در ایالات متحده حدود 0.1 درصد از درآمد را خرج می کنند و از سوی دیگر، غول‌های خودروسازی جنرال موتورز و فورد با هم 5 درصد از درآمد خود را صرف تحقیق و توسعه می‌کنند و تولیدکنندگان سلول‌های سوختی بلوم انرژی و پلاگ پاور 13 درصد.

منظور ما این نیست که وقتی برای آینده خود خرج نمی کنید، ممکن است آن را نداشته باشید، بلکه اگر برای بهبود محصولات خود هزینه نکنید، ممکن است راه هایی برای کاهش هزینه ها یا بهبود جذابیت آنها پیدا نکنید، در حالی که رقبای شما فقط همین کار را می کنند.

پیش‌بینی‌ها نشان‌دهنده کاهش مداوم هزینه‌های انرژی جایگزین است که به زودی آنها را به پایین‌تر از هزینه‌های قدیمی انرژی می‌رساند، اما این تجزیه و تحلیل تعدادی از پروژه‌هایی را که می‌توانند بازار انرژی را بیشتر مختل کنند، در نظر نمی‌گیرد:

• نیروگاه های سوخت فسیلی را با آمونیاک آتش بزنید. (پروژه ای که شامل شرکت های اصلی ژاپنی و تولیدکنندگان جهانی آمونیاک)

• بهبود پروسکایت ها، که می تواند به طور قابل توجهی هزینه های خورشیدی را کاهش دهد

• کاربردهای آن را متحول کند. (کار در چین و آمریکا ادامه دارد)

• هیدروژن را به وسیله ذخیره سازی، سوخت و انتقال انرژی جدید تبدیل کنید. (پروژه های بزرگی در سرتاسر جهان در حال انجام است)

• ایجاد ذخایر تجاری هیدروژن تجدیدپذیر در زیر زمین. (یک شرکت استرالیایی در مقیاس کوچک با چشم‌اندازهای بالقوه بزرگ)

• از طریق یک حفره حفاری اکتشافی گران قیمت در یوتا این امکان را نشان دهید که می‌توانیم از انرژی زمین گرمایی صخره‌ای عمیق و خشک بهره ببریم. (به اندازه کافی برای تکرار ناوگان تولیدکننده ایالات متحده 500 برابر)

شبکه‌های ابررسانا برای اتصال انرژی‌های تجدیدپذیر بسازید. (یک شرکت انرژی اروپایی می خواهد این کار را انجام دهد، با این استدلال که شبکه موجود نمی تواند این کار را انجام دهد، در اینجا چطور؟)

هر یک از این احتمالات می تواند به طور چشمگیری چشم انداز کربن زدایی را افزایش دهد، تا حد زیادی با بهبود هزینه و قابلیت اطمینان برق رسانی، با نگاه به جلو و نه به عقب، تصور بهتری از هزینه های آتی خواهیم داشت.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.