BNEF: انتظار می‌رود ارزش کل بازارهای کربن اصلی با رعایت قوانین در سال جاری از 800 میلیارد دلار فراتر رود.

سرمایه‌گذاری‌های سبز و مسئولیت پذیری اجتماعی، با نام سرمایه‌گذاری ESG (محیط‌زیست، اجتماعی و حکومت) به‌طور چشمگیری در میان افزایش قیمت‌های نفت و گاز طی چندین سال کاهش یافته است.

دارایی های ESG در ایالات متحده در مقایسه با سطوح سال 2020 50 درصد کاهش یافته است که با توجه به گزارش های نگران کننده آب و هوایی که وارد شده است، روند نگران کننده ای است.

در ماه مارس هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) گزارشی منتشر کرد که ادعا می کرد جهانی جریان های مالی به راه حل های آب و هوایی 3 تا 6 برابر کمتر از سطوح مورد نیاز جهان برای دستیابی به اهداف اقلیمی خود تا سال 2030 است.

اما یک گزارش جدید آب و هوا نشان می دهد که همه چیز عذاب و تاریکی نیست. بلومبرگ نیو انرژی فاینانس (BNEF) گزارش داده است که انتظار می‌رود ارزش کل بازارهای کربن اصلی با رعایت مقررات در سال جاری از 800 میلیارد دلار فراتر رود که علیرغم کاهش حجم تجارت در بحبوحه جنگ روسیه در اوکراین برای افزایش سالانه 5 درصدی خوب است.

این رشد منعکس کننده افزایش قیمت کمک هزینه از اصلاحاتی است که به دنبال اهرم بازارهای کربن است که به دلیل نگرانی های مربوط به مقرون به صرفه بودن انرژی و امنیت کاهش یافته است.

بازارهای کربن چیست؟

بازارهای کربن سیستم های تجاری هستند که در آن اعتبارات کربن فروخته و خریداری می شود. شرکت ها یا افراد می توانند از بازارهای کربن برای جبران انتشار گازهای گلخانه ای خود با خرید اعتبار کربن از نهادهایی که انتشار گازهای گلخانه ای را حذف یا کاهش می دهند، استفاده کنند.

به طور کلی دو نوع بازار کربن وجود دارد:

• انطباق

• داوطلبانه

بازارهای انطباق در نتیجه هرگونه سیاست ملی، منطقه ای و/یا بین المللی یا الزامات نظارتی ایجاد می شوند و بازارهای کربن داوطلبانه به تجارت اعتبارات کربن به صورت داوطلبانه اشاره دارد.

یکی از انواع بازارهای انطباق، سیستم‌های تجارت انتشار گازهای گلخانه‌ای (ETS) هستند که بر اساس اصل تجارت و سقف عمل می‌کنند، کسب‌وکارهای تحت نظارت – یا کشورها، در مورد ETS اتحادیه اروپا – مجوز انتشار/آلودگی یا مجوزهایی توسط دولت‌ها صادر می‌کنند (که به مجموع مقدار حداکثر یا سقفی می رسد).

آلاینده هایی که بیش از میزان انتشار مجاز خود هستند، ملزم به خرید مجوز از دیگران با مجوزهای موجود برای فروش (یعنی تجارت) هستند و اتحادیه اروپا اولین ETS بین‌المللی را در سال 2005 راه‌اندازی کرد، از آن زمان بسیاری از ETS ملی و زیرملی بیشتری ابداع شده‌اند و عملیاتی یا در دست توسعه هستند.

در سال 2021 چین بزرگترین ETS جهان را از نظر انتشارات تنظیم شده راه اندازی کرد که تخمین زده می شود حدود یک هفتم انتشار کربن جهانی ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی را پوشش دهد. یک گزارش جدید می گوید که ETS چین تا حد زیادی به اهداف خود دست یافته است، علیرغم اینکه بازار نوپا با چالش های زیادی مواجه است.

اتحادیه اروپا از نظر حجم و ارزش مبادله شده همچنان بزرگترین بازار کربن جهان است. با این حال، با ادعای این بلوک 75 درصد از معاملات آتی بازار کربن و حجم حراج یا حدود 8 میلیارد سهمیه در سال جاری، سلطه آن در حال کاهش است.

بازار کربن بریتانیا نیز عقب مانده است، در ماه اوت سیتی هشدار داد که به دلیل عدم جاه‌طلبی سیاسی» دولت بریتانیا برای اصلاح سیستم تجارت گازهای گلخانه‌ای، قیمت‌های مجوز کربن در بریتانیا می‌تواند تقریباً 50 درصد کاهش یابد و به گفته سیتی، اعتبارات ممکن است به 22 پوند (28 دلار) در هر تن کاهش یابد، قیمت ذخیره حراج برای بازار کربن بریتانیا.

هزینه اعتبارات قبلاً 42 درصد در سال جاری کاهش یافته و به 40.50 پوند رسیده است که تقریباً نیمی از سطح قراردادهای مشابه در بازار اتحادیه اروپا است.

پس از اینکه دولت از برنامه های خود برای اصلاح بازار انتشار گازهای گلخانه ای این کشور رونمایی کرد، هزینه حقوق آلایندگی بریتانیا به پایین ترین حد در دو سال اخیر سقوط کرد.

پیشنهادهای جدید سقف حقوق تا سال 2030 را تا حدود 30 درصد تشدید می کند، اما همچنین با انتشار حدود 54 میلیون کمک هزینه از سال 2024 تا 2027 برای کاهش سرعت کاهش عرضه، به طور مؤثر انتشار CO2 را برای صنعت ارزان تر می کند.

نخست وزیر ریشی سوناک متعهد به اعطای صدها مجوز جدید تولید نفت و گاز در دریای شمال در بحبوحه نگرانی های فزاینده در میان حزب محافظه کار خود مبنی بر اینکه سیاست های سبز به اقتصاد خانوار آسیب می زند، داده است.

اگرچه به طور گسترده توسط اقتصادهای توسعه یافته استفاده می شود، اما کارایی جبران کربن به عنوان وسیله ای برای کنترل تغییرات آب و هوا به طور فزاینده ای زیر سوال می رود.

دانشمندان، فعالان و شهروندان نگران این نکته را برجسته کرده‌اند که چگونه شرکت‌ها در حال حاضر از جبران کربن به‌عنوان گذری رایگان برای عدم اقدام اقلیمی استفاده می‌کنند. انواع پروژه های کربن افست که اجرا می شوند متنوع هستند، از پروژه های ترسیب جنگل گرفته تا پروژه های بهره وری انرژی و انرژی های تجدید پذیر.

جهان باید تا سال 2030 انتشار سالانه 29 تا 32 گیگاتن دی اکسید کربن معادل (CO2e) را کاهش دهد تا شانس مبارزه برای ماندن در دمای زیر 1.5 درجه سانتیگراد را داشته باشد.

این حدود 5 برابر تعهدات فعلی شرکت ها، سازمان ها و دولت ها است. اگر می‌خواهیم از تغییرات فاجعه‌بار سیاره‌ای جلوگیری کنیم، باید انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تا 45 درصد در دهه آینده کاهش دهیم.

حقیقت غم انگیز این است که درختانی که امروزه کاشته می شوند به سادگی نمی توانند به اندازه کافی سریع رشد کنند تا به این هدف نزدیک شوند، و اگر نیروگاه های زغال سنگ و وسایل نقلیه بنزینی به این میزان مسلط باشند، اکثر پروژه های جبران کربن هرگز نمی توانند رشد انتشار گازهای گلخانه ای را مهار کنند.

UNEP هشدار داده است که بزرگترین خطر ناشی از اعتبارات کربن این است که آنها تمایل به تشویق به رضایت دارند. به گفته نیکلاس هاگلبرگ متخصص محیط زیست سازمان ملل متحد:

محیط زیست سازمان ملل متحد از جبران کربن به عنوان یک اقدام موقت منتهی به سال 2030 و ابزاری برای تسریع اقدامات اقلیمی حمایت می کند.

گزارش اکتبر 2018 هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی به وضوح نشان داد که اگر می‌خواهیم امیدی به مهار گرمایش جهانی داشته باشیم، باید برای همیشه از کربن دور شویم: با سفر با برق، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، خوردن گوشت کمتر و هدر دادن غذای کمتر.

اعتبارات انرژی تجدیدپذیر یا REC به عنوان جایگزین بهتری برای جبران کربن پیشنهاد شده است. در حالی که یک افست کربن نشان دهنده عملی است که به طور موثر کربن را جدا می کند، REC ها مانند یک سند ملکی هستند که بخشی از یک منبع انرژی تجدیدپذیر مانند یک مزرعه خورشیدی یا بادی را نشان می دهد.

با خرید REC و جفت کردن آن با برق از شبکه، شرکت ها و سازمان ها به طور مستقیم از توسعه زیرساخت انرژی های تجدید پذیر حمایت می کنند، REC ها دسترسی به منابع انرژی جایگزین را برای مناطقی که ظرفیت تولید انرژی تجدیدپذیر خود را ندارند، فراهم می کنند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.