روسیه و ایران روابط استراتژیک نظامی خود را با شواهدی مبنی بر قرارداد یک میلیارد دلاری مهمات و افزایش همکاری در معاملات مربوط به دفاع تقویت کرده اند.

فناوری هواپیماهای بدون سرنشین و توپخانه ایران در حال پر کردن شکاف‌های دفاعی روسیه در برابر اوکراین هستند، زیرا تهران راه‌حل‌های مقرون‌ به‌ صرفه و کارآمدی را برای تقویت توانایی نظامی مسکو ارائه می‌کند.

در ماه مه 2023، جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده، اعلام کرد که روسیه به دنبال خرید هواپیماهای بدون سرنشین و مهمات سرگردان ایرانی است.

کیف معتقد است که مسکو در حال حاضر حدود 2400 واحد از برادر اسلحه خود دریافت کرده است و تاکنون بیش از 400 مورد از آنها را در حملات علیه مراکز غیرنظامی اوکراینی و زیرساخت های حیاتی استفاده کرده است.

اطلاعات ایالات متحده ادعا می کند که در کنار هواپیماهای بدون سرنشین، بسته های کمکی قبلی شامل توپخانه و گلوله های تانک نیز بوده است، اگرچه هنوز در انتظار تایید نهایی است، اسناد فاش شده نشان می دهد که طرفین اخیرا قراردادی به ارزش حدود یک میلیارد دلار برای مهمات مختلف امضا کرده اند.

این سند ادعا می کند که این توافق شامل 40000 گلوله 122 میلی متری، 14000 گلوله 152 میلی متری و 10000 گلوله 125 میلی متری با قابلیت انفجار شدید است.

سند فاش شده همچنین شواهدی مبنی بر انتقال دو محموله 125 میلی متری برای تانک T72 و دو محموله 122 میلی متری برای هویتزر ارائه می دهد.

به گفته کربی، کمک های نظامی از هر دو طرف بین روسیه و ایران جریان دارد و اطلاعات منبع باز تأیید می کند که بسته های کمکی اکنون شامل پهپاد بدنام مهاجر-6 است که یک پهپاد چند منظوره است که می تواند پس از هر حمله به پایگاه خود بازگردد.

این به نوبه خود مفهوم عملیاتی بسیار پایدارتر و انعطاف پذیرتر را فراهم می کند، از آنجایی که اوکراین به خوبی با قابلیت‌های روسیه سازگار شده است، سیستم‌های ایرانی به نیروهای روسیه راه نجاتی ارائه می‌کنند و شکاف‌های باقی مانده از صنایع دفاعی ضعیف مسکو را پر می‌کنند.

راه حل های تهران ارزان و موثر هستند، همچنین گزینه های بسته اعتصاب کرملین را گسترش می دهند.

در حالی که تلاش ها برای افزایش تولید ملی متوقف شده است، روسیه به طور فزاینده ای به سیستم های تسلیحاتی ایران، به ویژه هواپیماهای بدون سرنشین، مهمات پرسه زن و موشک های بالقوه دوربرد در آینده نزدیک متوسل می شود.

تجاوز مستمر روسیه به اوکراین منافع متقابل تهران و مسکو را برجسته کرده است. به زبان ساده، بدون توجه به روند، این اتحاد راحت به یک غرب شکست خورده امیدوار است.

این نزدیکی با رشد تجارت دوجانبه، تقویت روابط نظامی-استراتژیک و روند صعودی قابل توجه در معاملات مرتبط با دفاع، با معاملات جدید در زمینه مهمات و توپخانه و همچنین تولید تسلیحات مشترک که در برنامه‌های یک تأسیسات تولید پهپاد ایرانی در روسیه.

مسکو و تهران که تحت انزوای مشترک خود از بازارهای بین المللی نزدیک تر می شوند، زمینه مشترکی برای همکاری های آینده در بخش های بسیار استراتژیک از جمله حمل و نقل، فناوری و انرژی پیدا می کنند.

در این زمینه، افزایش قابل توجه 30 درصدی تجارت دوجانبه بین مارس 2022 و مارس 2023 کاملاً گویا است.

تا کنون، استراتژی نظامی روسیه بر حملات با سرعت بالا و وارد کردن خسارات سنگین به زیرساخت‌های حیاتی و مراکز جمعیتی اوکراین متمرکز بوده است، در اصل هدف اصلی این استراتژی تخلیه روحیه نیروهای اوکراینی و تحت فشار قرار دادن کیف برای تسلیم شدن است.

پهپادهای ایرانی با ارائه یک بسته حمله کم‌هزینه و مؤثر به کرملین، جزء لاینفک این رویکرد شده‌اند.

از آنجایی که اوکراین سیستم‌های پیشرفته غربی مانند تانک‌های دوربرد طوفان سایه و لئوپارد را دریافت می‌کند، روس‌ها تمام موانع را کنار می‌کشند و از تمام دارایی‌های نظامی موجود، از جمله موشک مافوق صوت Kinzhal، به تعداد بالا استفاده می‌کنند.

در ماه مه 2023، اوکراین اعلام کرد که نیروهای مسلح این کشور 300 مهمات سرگردان ایرانی را رهگیری کرده اند، که نشان می دهد تهدید پهپادهای کامیکازه پرتاب شده از خاک روسیه بسیار واقعی است.

و کیف مدعی است که مسکو به طور فزاینده ای به حملات هواپیماهای بدون سرنشین متوسل می شود تا ضد حمله اوکراین را کند و متوقف کند، به عنوان مثال در 27 مه، نیروهای روسیه با 54 مهمات سرگردان حمله کردند، که 52 مورد از آنها توسط سیستم های دفاع هوایی اوکراین رهگیری شد.

با این حال، با وجود نرخ بالای رهگیری، هدف‌گیری خاص مسکو از مراکز شهری، ساختمان‌های غیرنظامی و زیرساخت‌های حیاتی، پهپادهای ایرانی را به یک گرایش مهم برای نظارت تبدیل کرده است.

طبق اطلاعات ایالات متحده، روسیه در اوایل بهار یک سری جدید از پهپادهای شاهد را از ایران دریافت کرده است (که با علائم مشخص آنها مشخص شده است) و انتظار می رود تعداد بیشتری در آینده نزدیک تحویل داده شود.

از آنجایی که این کمک‌های نظامی به هر دو طرف انجام می‌شود، مسکو دارایی‌های استراتژیک و با ارزش از جمله هواپیماهای آموزشی رزمی یاک-130، بالگردهای تهاجمی و رادار را در اختیار تهران قرار می‌دهد.

منابع آزاد همچنین ادعا می کنند که روسیه و ایران برای خرید جت های جنگنده سوخو-35 توسط تهران به توافق رسیده اند.

به گزارش شبکه های ایرانی، این قرارداد شامل یک اسکادران کامل با 24 هواپیما می شود.

با این وجود، کمک نظامی بین روسیه و ایران تنها مورد توجه در اینجا نیست، یک جنبه بزرگتر و اغلب نادیده گرفته شده از این همکاری وجود دارد - یعنی اینکه چگونه این کمک متقابل به مقصد می رسد. بیشتر بسته های کمک های نظامی بین دو کشور از طریق دو کانال ممکن حمل می شود: خطوط هوایی خصوصی و کشتی های باری غیرنظامی.

کشتی ها و هواپیماهای نظامی راحت تر قابل مشاهده و ردیابی هستند، نظارت دقیق بر کالاهای حمل شده توسط هر هواپیمای مسافربری غیرنظامی یا کشتی باری بسیار دشوارتر است. بنابراین، پنهان شدن در پشت این مسیرها به ایران و روسیه اجازه می دهد تا توانایی تنظیم و ردیابی این محموله ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

در مورد نقل و انتقالات دریایی، دریای خزر به عنوان یک کانون خاص به نظر می رسد، دلیل اصلی جذابیت خاص این منطقه در احاطه شدن آن توسط کشورهای پس از شوروی است.

منابع باز ادعا می کنند که روابط تجاری بین ایران و برخی از کشورهای ساحلی، از جمله ترکمنستان، در حال رشد است، که می تواند به طور موثر به انتقال روسیه و ایران از طریق خزر کمک کند.

اطلاعات منبع باز به تعداد قابل توجهی شکاف در داده های ردیابی کشتی های روسی و ایرانی در دریای خزر، به ویژه پس از سه ماهه سوم مالی سال 2022 اشاره می کند، تعداد کشتی ها از 694 به 2024 رسید که شامل 63 کشتی باری در لیست سیاه یا مرتبط با لیست سیاه می شود.

بر اساس داده‌های موجود، این کشتی‌ها سیستم‌های شناسایی خودکار (AIS) خود را خاموش کردند تا بخش‌هایی از سفر، مقصد یا هر گونه انتقال کشتی به کشتی را پنهان کنند. اکثر این کشتی ها AIS خود را در اطراف ترکمنستان خاموش کردند.

در واقع، مراکز ترانزیتی، مانند بندر امیرآباد در ایران، بندر آستاراخان در روسیه و بندر بین‌المللی ترکمن باشی، به عنوان نقاط تاریک کلیدی برای نظارت به نظر می‌رسند.

اولین پیشرفت نگران کننده، کارخانه مشترک تولید پهپاد و موشک مسکو و تهران در روسیه است که انتظار می رود سال آینده به بهره برداری برسد، وقتی نهایی شد و عملیاتی شد، دردسر واقعی برای اوکراین خواهد بود و روسیه می تواند دارایی های نظامی مورد نیاز خود را در مدت زمان کوتاه تری بصورت امن تامین کند.

در نهایت، در کنار تشدید روابط مبادلاتی بین روسیه و ایران، این تحولات استراتژیک می‌تواند مشکلات بیشتری را برای اوکراین و غرب ایجاد کند و در نتیجه محاسبات نیروهای اوکراینی در میدان نبرد را برای ماه‌های آینده پیچیده کند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.