در آگوست 2021، چین از تکمیل اولین رآکتور هسته‌ای آزمایشی مبتنی بر توریم (thorium) خود خبر داد، این راکتور که در وسط صحرای گبی در شمال کشور ساخته شده است، طی چند سال آینده تحت آزمایش قرار خواهد گرفت.

در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش، پکن قصد دارد راکتور دیگری بسازد که بالقوه قادر به تولید برق برای بیش از 100000 خانه باشد و چین در قصد خود برای درو کردن خواص منحصر به فرد توریم تنها نیست.

در گذشته، هند، ژاپن، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و سایر کشورها اشتیاق برای تحقیق در مورد کاربرد احتمالی توریم در انرژی هسته ای نشان داده اند.

جذابیت این فلز پتانسیل آن برای تبدیل شدن به یک جایگزین فراوان و کارآمد برای اورانیوم، سوخت هسته ای غالب است.

با این حال، استفاده از توریم (thorium) برای تولید انرژی بدون چالش نیست، و این موارد در نشریه جدید آژانس بین المللی انرژی اتمی گزینه‌های کوتاه‌مدت و امیدبخش برای استقرار انرژی هسته‌ای مبتنی بر توریم مورد بحث قرار گرفته‌اند.

این گزارش با خلاصه‌ای جامع از نتایج یک پروژه تحقیقاتی هماهنگ چهار ساله آژانس بین المللی انرژی اتمی با تمرکز بر احتمالات توسعه انرژی هسته‌ای مبتنی بر توریم، به بررسی مزایا و چالش‌های استفاده از توریم به عنوان سوخت و تحلیل کاربرد آن در انواع مختلف راکتورها می‌پردازد.

متداول ترین راکتورهای خنک کننده با آب به راکتورهای نمک مذاب مستقر می شوند.

کایلاش آگاروال، متخصص تاسیسات چرخه سوخت هسته ای در آژانس بین المللی انرژی اتمی و یکی از نویسندگان این گزارش گفت: بسیاری از کشورها توریم را به عنوان گزینه ای مناسب و بسیار جذاب برای تولید برق و تامین نیازهای رو به رشد انرژی خود می دانند.

پروژه تحقیقاتی ما به اشتراک گذاری دانش و تجربه ارزشمند در بین آزمایشگاه ها و موسسات تحقیقاتی ملی در استفاده از توریم کمک کرد و در این انتشار به اوج خود رسید.

توریم فلزی نقره‌ای رنگ و کمی رادیواکتیو است که معمولاً در سنگ‌های آذرین و ماسه‌های معدنی سنگین یافت می‌شود.

این نام از ثور، اله رعد و برق در اساطیر نورس گرفته شده است، فراوانی آن در طبیعت سه تا چهار برابر بیشتر از اورانیوم است، اما از نظر تاریخی کاربرد کمی در صنعت یا تولید برق پیدا کرده است.

این تا حدی به این دلیل است که توریم به خودی خود یک سوخت هسته ای نیست، اما می توان از آن برای ایجاد سوخت استفاده کرد.

توریم-232، تنها ایزوتوپ طبیعی توریم، یک ماده شکافت پذیر است اما شکافت پذیر نیست، به این معنی که برای انجام شکافت به نوترون های پرانرژی نیاز دارد - تقسیم هسته های اتمی که انرژی آزاد می کند که برای تولید برق استفاده می شود.

با این حال، هنگامی که توریم-232 تحت تابش قرار می گیرد، تحت یک سری واکنش های هسته ای قرار می گیرد و در نهایت اورانیوم-233 را تشکیل می دهد، ماده ای شکافت پذیر که می تواند به عنوان سوخت در راکتورهای هسته ای سوزانده شود.

آگاروال گفت: توریم به دلیل فراوانی و قابلیت پرورش مواد شکافت پذیر، به طور بالقوه می تواند راه حلی بلندمدت برای نیازهای انرژی بشر ارائه دهد، مزیت دیگر این است که راکتورهای با سوخت توریم می توانند نسبت به همتایان اورانیومی خود سازگارتر با محیط زیست باشند.

علاوه بر این واقعیت که این راکتورها - و به طور کلی انرژی هسته‌ای - در حین کار گازهای گلخانه‌ای منتشر نمی‌کنند، آنها همچنین زباله‌های هسته‌ای با عمر طولانی کمتری نسبت به راکتورهای امروزی با سوخت اورانیوم تولید می‌کنند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.