ترس از کاهش تقاضا و افزایش عرضه غیر اوپک، کاهش (تولید برای افزایش قیمت) اوپک پلاس را تهدید می کند، تولیدکنندگان نفت ایالات متحده در سال 2023 با افزودن یک میلیون بشکه به تولید روزانه همه را غافلگیر کردند.

در آخرین نشست خود در اوایل دسامبر، سازمان کشورهای صادرکننده نفت و شرکای آن به رهبری روسیه توافق کردند که تولید نفت خام خود را به حدود 2.2 میلیون بشکه در روز کاهش دهند.

این آخرین مورد از یک سری کاهش‌هایی بود که بخش عمده‌ای از آن‌ها توسط عربستان سعودی انجام شد و این کارتل در تلاش برای افزایش بیشتر قیمت‌های بین‌المللی نفت انجام داد و این یک روش تقریباً استاندارد برای اوپک است.

اما امسال این کاهش ها جواب نداد گزارش های مربوط به کاهش اوپک دوباره در کانون توجه قرار گرفت. اما درست مثل قبل، ممکن است آنها نسبتاً زودرس باشند.

رویترز این هفته گزارش داد که اوپک در نیمه اول سال آینده با تقاضای کمتری برای نفت خام خود مواجه خواهد شد و این گزارش به پیش‌بینی‌های تقاضای نفت از سوی آژانس بین المللی انرژی، اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده و خود اوپک اشاره می‌کند که نشان می‌دهد تقاضا برای نفت این گروه در سال آینده ضعیف می‌شود، که احتمالاً به عنوان نمونه‌ای از تضعیف تقاضای کلی نفت است که به عنوان مثال، آژانس بین المللی انرژی (IEA) داشته است.

به نظر می رسد سطح فعلی تقاضای نفت نیز چالش برانگیز باشد. زمانی که اوپک پلاس با کاهش گسترده‌تر تولید موافقت کرد، معامله‌گران آن را کنار گذاشتند – اول به این دلیل که آن را انتظار داشتند و دوم به این دلیل که عرضه جهانی بسیار فراوان به نظر می‌رسید.

سومین دلیلی که بازار واقعاً اقدامات اوپک پلاس را خیلی جدی نگرفت این بود که اعضای اوپک سابقه تقلب در کاهش تولید را دارند. به عبارت دیگر، این احتمال وجود داشت که نفت کافی برای پوشش تقاضا وجود داشته باشد، حتی اگر همه رسماً با کاهش موافقت کنند.

سپس آنگولا اعلام کرد که از اوپک خارج می شود تا بتواند هر چقدر که می خواهد نفت تولید کند که به برنامه کارتل نیز کمکی نکرد و این امر پیشنهادهایی مبنی بر جدایی را برانگیخت و این تصور را تقویت کرد که هر کاری که اوپک و دوستان اوپک پلاس انجام دهند، به اندازه کافی نفت وجود خواهد داشت، به ویژه به این دلیل که تقاضا ضعیف خواهد شد.

به نظر می رسد که بسیاری از معامله گران در آن پیش بینی خاص تقاضای ضعیف تر، سهام زیادی قرار می دهند و آنها فراموش می کنند که برای اینکه کاهش تولید در بازارهای فیزیکی احساس شود، حداقل باید چند ماه بگذرد.

در واقع تحلیلگرانی که درباره تصمیم اوپک پلاس در دسامبر اظهار نظر می‌کنند، می‌گویند که سه ماه - مدت برنامه‌ریزی‌شده کاهش عمیق‌تر جدید - به سختی برای تأثیر بر عرضه و در نتیجه بر قیمت‌ها کافی نخواهد بود.

آدی ایمسیروویچ به رویترز گفت: فکر نمی‌کنم کاهش سه ماهه آنقدر طولانی باشد که بتواند تفاوت معناداری از نظر عرضه فیزیکی ایجاد کند، حتی اگر همه به آن پایبند باشند.

یکی دیگر از تحلیلگران گفت: برنامه ریزی برای کاهش فقط سه ماه طول می کشد و ممکن است تا یک یا دو ماه طول بکشد تا کاهش ها اجرایی شود، کالوم مکفرسون، رئیس بخش کالای اینوستک نیز گفت: متأسفانه ما تا پایان آن ماه تصوری از تولید ژانویه نخواهیم داشت و این مدت زمان زیادی در بازار نفت است.

به عبارت دیگر قیمت ها در همان جایی است که الان هستند خواهند ماند، زیرا هیچکس به وضعیت عرضه نفت از چهار ماه آینده فکر نمی کند و این تعجب آور نیست، اما شایان ذکر است که تأثیرات چنین تصمیماتی معمولاً تأثیر تأخیری دارد - درست مانند بازگشت حفاری های ایالات متحده به رشد تولید، هر چند محتاطانه بود.

در مورد حفاری‌های آمریکایی، معمولاً از آنها به‌عنوان دلیل بزرگ شکست اوپک در تأثیرگذاری بر قیمت‌ها و در نتیجه از دست دادن ارتباط نام برده می‌شود.

برخی استدلال می‌کنند که ما شاهد آن هستیم در واقع، تولیدکنندگان نفت ایالات متحده در سال جاری با افزودن 1 میلیون بشکه به تولید روزانه به لطف بهبود بهره وری، همه را غافلگیر کردند، حتی اگر تعداد دکل ها در بیشتر سال روند نزولی داشته باشد.

اما به نظر می رسد که اکنون بسیاری تصور می کنند که صنعت این سطح از بهبود بهره وری را حفظ کرده و به تولید ادامه خواهد داد، این ممکن است واقعا اتفاق بیفتد، اما ممکن است این اتفاق نیفتد - EIA نرخ رشد تولید بسیار کم‌تری را برای امسال پیش‌بینی کرده است که کمتر از 300000 بشکه در روز است.

مسلماً EIA قبلاً اشتباه بوده است، مخصوصاً در سال جاری، زیرا مدام کاهش ماهانه تولید پرمین را پیش‌بینی می‌کرد، در حالی که در واقع، این تولید رشد می‌کرد.

با این حال با رعایت واقعیت، بهبود بهره وری دقیقاً در قلمرو بی نهایت نیست، محدودیت هایی وجود دارد و همچنین استراتژی‌های شرکتی وجود دارد که اکنون پس از معاملات بزرگ امسال در میان چند شرکت متمرکز شده است.

به عبارت دیگر، تولید به جایی می‌رود که تولیدکنندگان بزرگ می‌خواهند برود، و این نباید تماماً بالا برود.

آخرین گزارش ها از مرگ اوپک بر اساس فرضیات کاهش تقاضای نفت و افزایش مداوم تولید ایالات متحده است و هیچ کدام از اینها قطعیت ندارد، تقاضای نفت از زمانی که بریتیش پترولیوم اعلام کرد اوج تقاضا در سال 2019 آمده و رفته است شگفت‌انگیز بوده و در این مورد اشتباه کرده است.

تولیدکنندگان نفت ایالات متحده با نظم و انضباط خود و بیزاری جدید از رشد تولید به هر قیمتی شگفت زده شده اند.

تنها کاری که اوپک باید انجام دهد این است که صبر کند تا تقاضا به سطح عرضه راحت که معامله گران به عنوان دلیل قیمت های ضعیف اشاره می کنند، برسد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.