روسیه از گروه واگنر و تلاش های دیپلماتیک برای گسترش نفوذ خود در آفریقا به ویژه در کشورهایی مانند جمهوری آفریقای مرکزی، سودان و کشورهای ساحلی استفاده کرده است.

زمانی که یوگنی پریگوژین، بنیانگذار نیروی واگنر در یک سانحه هوایی آتشین در ماه اوت، دقیقاً دو ماه پس از رهبری شورشی که تسلط 24 ساله رئیس جمهور ولادیمیر پوتین بر قدرت را به چالش کشید، کشته شد، ابری غلیظ بر آینده ردپای روسیه در آفریقا ایجاد کرد.

از زمانی که غرب پس از تسلط مسکو بر منطقه کریمه اوکراین در سال 2014، روسیه را منزوی کرد، پوتین با استفاده از شرکت شبه نظامی پریگوژین به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای نفوذ خود، تلاش کرد تا روابط دوران شوروی را با کشورهای جنوبی جهان به ویژه آفریقا، احیا کند.

پریگوژین یک تاجر ماهر و رهبر کاریزماتیک که گفته می شد از وفاداری شدید سربازانش برخوردار بود، پریگوژین مشتریانی را در چندین کشور آفریقایی که به دنبال حمایت رژیم بودند، با گسترش بی ثباتی، انتقال پول و سلاح در سراسر قاره از طریق شبکه پیچیده ای از شرکت های پوسته ای که او کنترل می کرد، انتخاب کرد.

علاوه بر افزایش نفوذ مسکو در آفریقا، حضور واگنر سودآور بوده است.

گزارشی که در ماه جاری توسط یک گروه دموکراسی خواه مستقر در ایالات متحده منتشر شد، گفت که تحلیل آنها نشان می دهد که واگنر و روسیه از زمان تهاجم گسترده به اوکراین در فوریه 2022، بیش از 2.5 میلیارد دلار از [در آفریقا] به دست آورده اند.

اما مرگ پریگوژین پس از 9 سال ریاست واگنر، سؤالات جدی در مورد اینکه آیا روسیه می‌تواند از انتقال بی‌وقفه کنترل شبه نظامیان آفریقایی، اطلاعات نادرست، و عملیات تجاری این گروه به سرویس‌های امنیتی و متحدان منتخب پوتین اطمینان حاصل کند، ایجاد کرد.

مقامات دفاعی و اطلاعاتی روسیه در ماه‌های اخیر با چتر به آفریقا رفته‌اند تا مشتریان فعلی را از تداوم، اطمینان دهند و مشتریان جدید بالقوه را جلب کنند.

در اوایل ماه جاری، تحقیقات رادیو آزادی نشان داد که نماینده سابق کرملین در اتحادیه اروپا که دیپلمات های اروپایی با اطلاعات روسیه مرتبط هستند، به جمهوری آفریقای مرکزی (CAR) اعزام شده است تا بر هماهنگی بین گروه مزدور واگنر و نیروهای امنیتی محلی نظارت کند.

در همین حال، وال استریت ژورنال گزارش داد که اطلاعات غربی نشان می دهد که یان مارسالک، مدیر عامل سابق فراری شرکت پردازش پرداخت وایرکارد، اکنون در حال کمک به روسیه در تنظیم مجدد امپراتوری تجاری [پریگوژین] در آفریقا است.

رسانه‌ها گزارش داده‌اند که ارتش روسیه در حال ایجاد نیرویی به نام سپاه آفریقا به عنوان جایگزین واگنر است و کانال‌های تلگرامی آگهی‌های استخدام را منتشر کرده‌اند، اما وزارت دفاع چنین طرح‌هایی را تایید نکرده و مشخص نیست که این ابتکار تا چه حد پیشرفت کرده است.

در سطح عمومی تر، پوتین با سران 17 کشور آفریقایی در نشستی در سن پترزبورگ در ماه ژوئیه، یک ماه پس از شورش، دیدار کرد. بی ثباتی فزاینده و احساسات ضد غربی، به ویژه در منطقه ساحل، به مسکو کمک کرده است تا جای پایی بزرگ تری در این قاره پیدا کند، حتی در شرایطی که توجه و منابع آن توسط جنگ در اوکراین از بین رفته است.

جوزف سیگل، مدیر تحقیقات مرکز مطالعات استراتژیک آفریقا مستقر در واشنگتن، گفت که روسیه موقعیت خود را در جمهوری آفریقای مرکزی (C.A.R)، سودان و کشورهای ساحل، جایی که یک سری کودتاها حکومت نظامیان را به ارمغان آورده است، تقویت کرده است.

مقامات دفاعی روسیه در اوایل این ماه با رهبران حکومت نظامی در نیجر دیدار کردند تا در مورد همکاری امنیتی پس از دستور دولت به سربازان فرانسوی که سومین کشور ساحل بودند، این کار را ترک کنند.

مالی و بورکینافاسو قبلاً نیروهای فرانسوی را در بحبوحه احساسات ضد استعماری فزاینده و ناامیدی از عدم پیشرفت در برابر گروه‌های جهادی که در غرب ساحل وحشت می‌کنند، بیرون رانده بودند.

سیگل گفت که رکورد شطرنجی واگنر به هدفش کمک نمی کند. ثبات مالی بدتر شده است، با افزایش حملات شبه نظامیان پس از بیرون راندن نیروهای فرانسوی و سازمان ملل توسط حکومت نظامی و ورود حدود 1000 مربی واگنر. در همین حال، طبق گزارش ها، واگنر دارایی های پرسود را در C.A.R به چنگ آورده است.

اتحادیه اروپا و دیگران در جامعه بین المللی واگنر را به نقض فاحش حقوق بشر از جمله شکنجه و قتل در کشورهایی از جمله مالی، لیبی، C.A.R و سودان متهم کرده اند.

سیگل گفت: نیه تیز تعامل روسیه در آفریقا ادامه دارد، اما من فکر می‌کنم که درک فزاینده‌ای در میان رهبران وجود دارد که این بی‌ثباتی را ایجاد می‌کند، که استقرار روسیه تهدیدی برای امنیت ملی است نه راه‌حل.

بورکینافاسو و نیجر هنوز با روسیه قرارداد امضا نکرده اند، همچنین جمهوری دموکراتیک کنگو که با مقامات دفاعی روسیه نیز دیدار داشته است، امضا نکرده است.

سیگل گفت، تصمیم پوتین در ژوئن برای خروج از قرارداد غلات که به کشتی‌های حامل غلات اوکراینی اجازه عبور امن از دریای سیاه به بازارهای جهانی را می‌داد، به وجهه روسیه در آفریقا لطمه زد.

او گفت: این فقط یک نمایش بسیار واضح از بی‌اعتنایی آشکار پوتین به اولویت‌های واقعی در آفریقا بود – درک هشیارکننده‌ای که برای روسیه، آفریقا تنها یک مهره در منافع ژئواستراتژیک گسترده‌تر آن است.

روسیه صادرات غلات اوکراین را به دنبال تهاجم تمام عیار خود در سال 2022 مسدود کرد، که باعث افزایش قیمت‌های جهانی شد و بر کشورهای آفریقایی که به این واردات وابسته هستند، تأثیر نامطلوب گذاشت.

نفوذ جهانی

کارشناسان می گویند که علاقه فزاینده روسیه به آفریقا ناشی از تمایل به گسترش نفوذ جهانی خود در بحبوحه فروپاشی روابط با غرب به دلیل تهاجم این کشور به اوکراین و تامین امنیت پایگاه های نظامی برای تقویت قدرت است.

مسکو همچنین به دنبال گسترش فروش تسلیحات، ساخت و راه اندازی نیروگاه های هسته ای و کسب حقوق منابع طبیعی در سراسر این قاره است و روسیه بزرگترین تامین کننده تسلیحات آفریقا است و حدود 40 درصد از فروش سالانه به این قاره را به خود اختصاص می دهد که به آن اهرم سیاسی می دهد.

تسلیحات روسی ارزان هستند و مسکو فروش تسلیحات را با سابقه حقوق بشر یک کشور گره نمی زند و درها را به روی کشورهای بیشتری باز می کند.

حضور واگنر توجه بین المللی را بر نقش رو به رشد مسکو در آفریقا متمرکز کرده است. اما آماکا آنکو، که در شرکت مشاوره ریسک گروه اوراسیا بر این قاره نظارت دارد، گفت که نفوذ واقعی روسیه محدود است.

وی گفت که واگنر در چند کشور فقیر تحت حکومت نظامیان حکومتی یا رهبران مستبد که فاقد مشروعیت و حمایت داخلی هستند مستقر است و افزود که روسیه جدا از فروش اسلحه و غلات، تجارت کمی با آفریقا انجام می دهد و سرمایه گذاری یا کمک زیادی ارائه نمی کند.

آنکو گفت: روسیه چیزی برای ارائه به کشورهای آفریقایی ندارد.

اما روسیه با تعدادی از کشورهای آفریقایی در مورد آنچه آنها به عنوان نظم جهانی ناعادلانه به رهبری غرب می بینند یا به تصویر می کشند، نارضایتی عمیقی دارد و هم روسیه و هم اتحادیه آفریقا از جهانی چند قطبی دفاع می کنند که در آن ایالات متحده از آن چیزی که هست قدرت کمتری داشته باشد.

استفاده ایالات متحده از تحریم ها برای مجازات کشورها به دلیل نقض حقوق و تجاوز، از جمله قطع ارتباط آنها با دلار آمریکا، بسیاری از کشور های جنوبی جهان را نگران کرده است.

کارشناسان می گویند که مسکو با این نارضایتی ها و دیگر نارضایتی ها، مانند میراث وحشیانه استعماری این قاره، بازی کرده است تا بین آفریقا و غرب فاصله بیندازد و مسکو از جنبش های استقلال آفریقا در طول جنگ سرد حمایت کرد و این میراث هنوز هم یک عامل قدرتمند است.

سیگل گفت: من فکر می‌کنم که میزان تأثیر روسیه با کمپین اطلاعات نادرست خود دست کم گرفته می‌شود.

کامرون هادسون، که به عنوان مدیر شورای امنیت ملی در امور آفریقا در دوره ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش خدمت می کرد، در یک جلسه استماع کنگره در ماه ژوئیه گفت که روسیه در ترویج دیدگاه های خود، تولید اطلاعات به زبان های آفریقایی موثرتر از ایالات متحده بوده است. (فقط انگلیسی و فرانسوی -- و استفاده از TikTok برای دسترسی به مخاطبان جوان این قاره)

هادسون که اکنون یک تحلیلگر در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی است، در ماه ژوئیه به کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: ما در حال انجام یک بازی ارتباطی متفاوت از روسیه آنلاین هستیم و به دلیل آن شکست می‌خوریم.

جنگ اوکراین و ثبات

بروس جونز، تحلیلگر موسسه بروکینگز در واشنگتن گفت که جنگ روسیه علیه اوکراین باعث نارضایتی دیگری بین غرب و کشورهای جنوب جهان شده است.

غرب به سرعت ده ها میلیارد دلار کمک نظامی، مالی و بشردوستانه برای اوکراین در پی تهاجم تمام عیار روسیه بسیج کرد.

او گفت که در مقام مقایسه، پاسخ ایالات متحده به جنگ تیگری در اتیوپی که از سال 2020 به کشته شدن 500000 نفر، عمدتا غیرنظامیان منجر شد، یک قطره در سطل بوده است - و این برای آفریقایی ها از دست نمی رود.

با تکرار این نکته، سیدنی کملاگر-دوو نماینده ایالات متحده (دموکرات - کالیفرنیا) به مایک هامر، فرستاده ویژه جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده در شاخ آفریقا، گفت که آفریقایی ها می خواهند شاهد انسجام در واکنش ایالات متحده به مرگ غیرنظامیان و نقض حقوق بشر باشند.

او در جلسه استماع مجلس نمایندگان درباره جنگ تیگری در 30 نوامبر گفت: کشورهای آفریقا اغلب استانداردهای دوگانه ما را احساس می کنند.

جمهوری دموکراتیک کنگو (D.R.C) یکی از این کشورهاست.

دولت کینشاسا از آنچه که می‌گوید عدم توجه غرب به حملات مجدد شورشیان است که بحران انسانی عظیمی را در استان‌های شرقی D.R.C ایجاد کرده، شکایت کرده است.

چند ماه قبل از تهاجم گسترده روسیه به اوکراین، شورشیان M23 تحت حمایت رواندا کنترل بخش‌های وسیعی از استان کیوو شمالی را به دست گرفتند و درگیری‌هایی را آغاز کردند که بیش از 800000 نفر را مجبور به ترک خانه‌های خود کرده است.

کریستوف تیتکا، استاد دانشگاه آنتورپ در هلند، در گزارشی در ماه مارس نوشت: کنگوها احساس کردند که اقدامات بسیار کمی برای حمایت از حاکمیت آنها انجام شده است - نکته ای که در مقایسه با حمله به اوکراین واضح تر شد. (ده ها مصاحبه با سیاست گذاران کنگو، دیپلمات های خارجی، اعضای جامعه مدنی و روزنامه نگاران)

Titeca در D.R.C  گفت که دولت اکنون خواستار چرخش به سمت روسیه است.

تیتکا گفت: چشم انداز ژئوپلیتیکی در نوسان است و اعمال دولت کنگو از گزینه روسیه حداقل به همان اندازه که می تواند از آن در روابط با غرب استفاده کند، به سیاست واقعی روسیه مربوط می شود.

D.R.C انتخابات ریاست جمهوری را در 20 دسامبر برگزار خواهد کرد و فلیکس شیسکدی، رئیس جمهور فعلی، به دنبال انتخاب مجدد در انتخاباتی است که قابل رقابت است.

سیگل گفت: اگر اختلاف نظر وجود داشته باشد، روسیه می‌تواند به راحتی وارد میدان شده و از ادعای برنده شدن شیسکدی حمایت کند» تا جایگاه خود را نزد رئیس‌جمهور فعلی افزایش دهد.

آنکو موافقت کرد که روسیه کارتی است که رهبران آفریقا می توانند برای پس زدن غرب بازی کنند.

او گفت: گفتگو با روسیه در این زمینه ارزش زیادی دارد.

آنکو گفت که آفریقایی ها فکر می کنند که حمله روسیه به اوکراین نظم جهانی موجود را در هم می شکند و فرصتی را برای کشورهای آفریقایی ایجاد می کند تا به شکل گیری نظم جدید به گونه ای که برای این قاره مطلوب تر است کمک کنند.

در بحبوحه افزایش احساسات ضد غربی و با توجه به اینکه کشورهای آفریقایی بیش از یک چهارم کرسی های مجمع عمومی سازمان ملل را در اختیار دارند، دولت بایدن تعامل خود با آفریقا را در 12 ماه گذشته به طور قابل توجهی افزایش داده است.

در دسامبر 2022، ایالات متحده میزبان اولین اجلاس سران ایالات متحده و آفریقا در هشت سال گذشته با حضور 49 سران کشورها و رئیس اتحادیه آفریقا بود. پس از آن، بایدن 17 مقام ارشد را به 26 کشور در این قاره اعزام کرد، از جمله معاون رئیس جمهور کامالا هریس، لوید آستین وزیر دفاع، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه و جانت یلن وزیر خزانه داری.

در طی آن بازدیدها، ایالات متحده کمک و سرمایه گذاری در آفریقا را به میلیاردها دلار اعلام کرد.

بایدن هنوز به قولی که به رهبران آفریقا در اجلاس سران برای بازدید از قاره آنها در سال جاری داده بود، عمل نکرده است و رئیس‌جمهور ایالات متحده از سال 2015 به جنوب صحرای آفریقا سفر نکرده است.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.