COP امسال مجموعه‌ای از تعهدات اقلیمی به ارزش ده‌ها میلیارد دلار، تعدادی معامله در فضای گذار و چند رسوایی بود.

همچنین برخی از موارد عجیب و غریب را ایجاد کرده است، مانند شکایات در مورد اندازه محل برگزاری که معامله را به دلیل کمبود راهروها سخت‌تر می‌کرد و فعالانی که کلاه‌های ورزشی با Emissions روی آن‌ها پوشیده بودند تا به دولت کانادا یادآوری کنند که پس از سال‌ها صحبت، طرح سقف انتشار را تصویب کند.

با این حال آنچه COP28 مطمئناً تولید نکرد، وقتی به موضوع اصلی نشست رسید: حذف تدریجی نفت، زغال‌سنگ و گاز طبیعی، شگفت‌انگیز بود.

اتحادیه اروپا حتی قبل از شروع اجلاس، اتهامات مربوط به هیدروکربن ها را هدایت می کرد.

اوایل سال جاری اعلام کرد که به دنبال ممنوعیت نفت، گاز و زغال سنگ در COP28 است زیرا به قول خود وفادار مانده است. در این اجلاس، نمایندگان اتحادیه اروپا از جهان به عنوان نماینده در دبی خواستند که هیدروکربن ها را به نفع منابع جایگزین انرژی کنار بگذارند.

سپس همان نمایندگان وقتی که کشورهای تولیدکننده نفت امتناع کردند، متحیر شدند.

این آخر هفته رسانه ها زنگ خطر را به صدا درآوردند و این هشدار به دلیل افشاگری منتشر شد مبنی بر اینکه اوپک از کشورهای عضو خود خواسته است از امضای هرگونه سندی که خواستار حذف تدریجی هیدروکربن ها باشد، خودداری کنند.

اگنس پانیر روناچر، وزیر انرژی فرانسه را متحیر کرد و ووپکه هوکسترا، کمیسر آب و هوای اتحادیه اروپا را ناامید کرد.

من از این اظهارات اوپک پلاس متحیر شده ام. و من عصبانی هستم.

این مقام فرانسوی افزود: موضع اوپک پلاس آسیب پذیرترین کشورها و فقیرترین جمعیت ها را که اولین قربانیان این وضعیت هستند، به خطر می اندازد.

کمیسر هوکسترا، به نوبه خود، گفت: بسیاری، از جمله من، این موضوع را نامناسب، بی فایده و با موقعیتی که جهان از نظر وضعیت بسیار دراماتیک آب و هوای ما دارد، هماهنگ نیست.

این واکنش ها به سختی تعجب آور هستند.

چیزی که شگفت‌آور است این واقعیت است که به نظر می‌رسد افرادی که آنها را دارند از اوپک و شرکای اوپک پلاس انتظار داشتند که با میل خود برای چیزی که اساساً در بلندمدت خودکشی اقتصادی است، ثبت نام کنند.

اکثر اعضای اوپک، از جمله رهبر این گروه، عربستان سعودی، بیشتر بودجه خود را به درآمدهای صادراتی نفت و گاز خود متکی هستند. روسیه، برخلاف برخی باورها، چندان به درآمدهای نفت و گاز خود وابسته نیست - اما آنها بخش قابل توجهی از بودجه آن را تشکیل می دهند.

شرکای اوپک پلاس در آسیای مرکزی به اندازه اقتصادهای خلیج فارس مبتنی بر نفت هستند.

اتحادیه اروپا که مصرف کننده اصلی نفت و گاز - و زغال سنگ در سال گذشته است - در حال حاضر بزرگترین خریدار گاز طبیعی مایع آمریکا است و قصد دارد این وابستگی را کاهش دهد اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که این اتفاق می‌افتد. (به عنوان مثال آلمان در حال ساخت پایانه های واردات LNG بیشتری است)

همان اتحادیه اروپا به مصیبت کشورهای فقیر استناد کرده است که ادعا می کنند این مصیبت ناشی از تغییرات اقلیمی است و تنها راه برای جلوگیری از این تغییر ممنوعیت نفت و گاز و زغال سنگ است - در زمانی که هند و چین به صراحت اعلام کرده اند که به آن پایبند هستند. با تمام هیدروکربن ها، از جمله زغال سنگ.

جالب است که اتحادیه اروپا به هند و چین، دو نفر از بزرگترین مصرف کنندگان جهان و بزرگترین محرک های تقاضای نفت، گاز و زغال سنگ در میان مدت و بلندمدت، حمله نمی کند. اتحادیه اروپا در عوض علیه کشورهای تولیدکننده نفت و گاز حمله می کند، زیرا این به یک روش استاندارد تبدیل شده است: اگر شک دارید، نفت و گاز را مقصر بدانید.

با این حال نباید در موضع اوپک در قبال موضوع تولید نفت و گاز و توقف فرضی آن تردیدی وجود داشت.

همانطور که الغیس در نامه بدنام خود بیان کرده است، به نظر می رسد که فشار نامناسب و نامتناسب علیه سوخت های فسیلی ممکن است به نقطه اوج با عواقب غیرقابل برگشت برسد، زیرا پیش نویس تصمیم همچنان شامل گزینه هایی در مورد حذف تدریجی سوخت های فسیلی است.

به نقل از رویترز، وی سپس از اعضای اوپک خواست که به طور فعال هر متن یا فرمولی را که انرژی را هدف قرار می دهد، یعنی سوخت های فسیلی به جای انتشار گازهای گلخانه ای، رد کنند.

این تماس اساساً تکرار پیامی است که رئیس اوپک برای COP28 داشت: تمرکز بر انتشار گازهای گلخانه‌ای و نه بر صنعتی که بخش عمده این انتشارات را تولید می‌کند , با این حال، افرادی بودند که تعجب کردند.

با توجه به این احتمال وجود ندارد که اوپک نظر خود را تغییر دهد و این واقعیت در مورد طرفداران تغییرات آب و هوایی اتحادیه اروپا نیز صادق است، احتمال اینکه COP28 به عنوان یکی از بی فایده ترین دوره های اجلاس در تاریخ ثبت شود، وجود دارد.

هدف بزرگ این رویداد، منعقد کردن توافقی برای حذف تدریجی هیدروکربن ها در سطح جهانی بود. کسانی که این هدف را دنبال می کنند ظاهراً سهامدارانی مانند هند، چین و اوپک پلاس، از جمله جدیدترین عضو آن، برزیل را نادیده گرفتند.

اکنون زمانی که وقایع دقیقاً همان طور که انتظار می رفت اتفاق افتاد، مقامات آب و هوا شوکه و مبهوت شدند و شاید راه درمان این شوک، تعیین اهداف واقعی تری برای جهان باشد به جای تغذیه ناسالم فزاینده روی نفت و گاز.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.