اظهارنظر اخیر دبیر کل سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک)، هیثم الغیس، مبنی بر اینکه آژانس بین المللی انرژی (IEA) باید در مورد تضعیف بیشتر سرمایه‌گذاری‌های صنعت نفت بسیار محتاط باشد، جنگ جاری بین این شبکه بزرگ را نشان می‌دهد.

خریداران نفت متحد ایالات متحده و فروشندگان خالص نفت در گروه اوپک. اخبار هم‌زمان مبنی بر کاهش سهم اوپک از یکی از بزرگ‌ترین خریداران جهانی نفت، هند، به پایین‌ترین میزان در بیش از دو دهه گذشته، نشان دهنده موقعیت روسیه در نظم جدید بازار جهانی نفت است، همانطور که در کتاب جدید من در این زمینه تحلیل شده است.

نظر الغیس به خودی خود درست است - انتقال از سوخت‌های فسیلی به انرژی پاک‌تر باید به دقت مدیریت شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ اختلالی در تامین برق جهانی در حال انجام نیست و این مستلزم سرمایه‌گذاری است.

با این حال، این مفهوم در اظهارات بعدی او مبنی بر اینکه قیمت نفت باید بالاتر از 80 دلار در هر بشکه برنت باشد تا امکان چنین سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد، اشتباه است.

در بسیاری از کشورهای پیشرو تولیدکننده نفت اوپک - عربستان سعودی، عراق و ایران - هزینه بالا بردن (قیمت استخراج یک بشکه نفت از زمین، بدون احتساب هزینه سرمایه) به معنای واقعی کلمه فقط یک یا دو دلار است.

با هزینه‌های سرمایه‌ای واقعی که به آن اضافه می‌شود، این هزینه برداشت هر بشکه در این کشورها حدود شش تا هشت دلار است، سایر کشورهای اوپک مطمئناً ارقام بالاتری دارند، اما در اکثر آنها چندان زیاد نیست.

تفاوت بین هزینه واقعی خروج یک بشکه نفت از زمین و 80 دلار آمریکا عمدتاً در بودجه دولت کشورهای اوپک نه به دلیل سرمایه گذاری در زیرساخت های انرژی برای حفظ منابع آتی بلکه با سرمایه گذاری در سایر پروژه های دولتی به حساب می آید.

بدون ارتباط با بخش انرژی در مورد عربستان سعودی، مبالغ هنگفتی که به شرکت نفتی آن، آرامکو عربستان سعودی سرازیر می‌شود، برای سال‌های متمادی به‌عنوان سرمایه‌گذاری برای پروژه‌های مختلف (نئوم، یکی از آنها) و پروژه‌های اقتصادی-اجتماعی مورد استفاده قرار گرفته است. (ایجاد دانشگاه علم و صنعت ملک عبدالله، در میان بسیاری دیگر)

این، همراه با چندین عنصر سمی دیگر که به آرامکوی سعودی متصل شده بود، دلیلی بود که این شرکت نتوانست یک بورس معتبر بین المللی را برای عرضه اولیه سهام خود (IPO) پیدا کند و چرا برای یافتن سرمایه‌گذاران غربی برای خرید در IPO تلاش کرد.

قابل درک است که چرا عربستان سعودی از منبع اصلی درآمد خود برای تأمین مالی چنین پروژه هایی استفاده می کند، اما گنجاندن این موارد به عنوان دلیل واقعی برای باقی ماندن قیمت نفت در بالای 80 دلار بشکه، به معنای ادغام دو موضوع جداگانه است تا جایی که بیشتر بازار جهانی نفت است. نگران.

در سوی دیگر معادله قیمت نفت، ایالات متحده و متحدان اصلی اقتصادی و امنیتی آن در اروپا و آسیا قرار دارند.

برای این کشورهایی که واردکننده خالص نفت و گاز هستند، قیمت‌های ثابت نفت بالای 80 دلار بشکه برنت آمریکا و متعاقب آن افزایش قیمت گاز، به این معنی است که تورم برای مدت طولانی‌تری بالاتر باقی می‌ماند، که نرخ‌های بهره را برای مدت طولانی‌تری بالاتر نگه می‌دارد، که این امر باعث افزایش قیمت خواهد شد. خسارت اقتصادی به آنها وارد شده است.

برای ایالات متحده، این ترس ها پیامدهای بسیار خاصی دارد: یکی اقتصادی و دیگری سیاسی، همانطور که در کتاب جدید من در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت نیز تحلیل شده است و مسئله اقتصادی این است که از نظر تاریخی هر ۱۰ دلار آمریکا تغییر در قیمت نفت خام منجر به تغییر ۲۵ تا ۳۰ سنت در قیمت هر گالن بنزین می شود.

به ازای هر یک سنت که میانگین قیمت هر گالن بنزین افزایش می‌یابد، بیش از یک میلیارد دلار در سال هزینه مصرف‌کننده از دست می‌رود و اقتصاد ایالات متحده آسیب می‌بیند.

موضوع سیاسی این است که بر اساس آمار دفتر ملی تحقیقات اقتصادی ایالات متحده، از پایان جنگ جهانی اول در سال 2018، رئیس جمهور مستقر ایالات متحده از 11 بار 11 بار در انتخابات مجدد پیروز شده است، اگر اقتصاد ایالات متحده نبود.

در رکود اقتصادی دو سال پس از انتخابات آینده، با این حال روسای جمهور مستقر ایالات متحده که با اقتصاد در رکود وارد کارزار انتخاباتی مجدد شدند، تنها یک بار از هفت بار برنده شدند، این موضعی نیست که جو بایدن، رئیس جمهور یا حزب دموکرات، بخواهد یک سال مانده به انتخابات بعدی ایالات متحده باشد.

این دلایل به این دلیل است که ایالات متحده مدتهاست به دنبال اعمال یک محدوده قیمتی دقیق برای نفت خام برنت از 40 تا 45 دلار آمریکا در کف (قیمتی که تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا می توانند بقای خود را داشته باشند و سود مناسبی کسب کنند) تا 75 دلار آمریکا بوده است؛ 80 pb در سقف (قیمتی که پس از آن تهدید اقتصادی برای ایالات متحده و متحدانش آشکار می شود و تهدید سیاسی برای روسای جمهور مستقر ایالات متحده ظاهر می شود).

این اجرای سخت‌گیرانه در دوران ریاست‌جمهوری پیشین، دونالد ترامپ، ناامید شد و زمانی که عربستان سعودی (با کمک روسیه) در نیمه دوم سال 2018 قیمت نفت را بیش از 80 دلار بشکه برنت افزایش داد، ترامپ به ریاض هشدار داد که این کار را متوقف کند.

رئیس جمهور وقت در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: کشورهای اوپک و اوپک، طبق معمول، بقیه جهان را از بین می برند و من این را دوست ندارم. هیچ کس نباید آن را دوست داشته باشد.

وی افزود: ما از بسیاری از این ملت‌ها دفاع می‌کنیم و بعد آنها با بالا بردن قیمت نفت از ما سوءاستفاده می‌کنند. خوب نیست. ما از آنها می خواهیم که افزایش قیمت ها را متوقف کنند، ما می‌خواهیم آنها شروع به کاهش قیمت‌ها کنند و از این پس باید سهم عمده‌ای در حفاظت نظامی داشته باشند. به طور خلاصه، در تمام دوران ریاست جمهوری ترامپ، محدوده قیمت نفت آمریکا/ترامپ تنها یک بار برای یک دوره حدوداً سه هفته ای (از پایان سپتامبر 2018 تا اواسط آن اکتبر) نقض شد.

بنابراین، در مورد روسیه، بخش مهم + در اوپک پلاس چطور؟ برای سال‌ها تا زمان حمله به اوکراین در فوریه 2022، روسیه قیمت سرسام‌آور مالی هر بشکه نفت برنت حدود 40 دلار آمریکا داشت.

این برای یک دوره طولانی تقریباً برابر با سطحی بود که تولیدکنندگان شیل ایالات متحده می توانند سود مناسبی کسب کنند و تقریباً نیمی از قیمت سرسام آور مالی طولانی مدت نفت عربستان سعودی بود.

بر اساس آمار صنعت نفت، اکنون شرایط تغییر کرده است و طبق آمار صنعت نفت، قیمت نفت روسیه در حدود 115 دلار بشکه در هر بشکه در سال جاری میلادی قیمت نفت را تغییر داده است، اما این نکته کلیدی نیست، نکته کلیدی این است که پس از تهاجم روسیه به اوکراین، تحریم‌ها و محدودیت‌های قیمتی مختلفی بر روی محصولات هیدروکربنی این کشور توسط گروه‌های مختلف ایالات متحده و متحدانش اعمال شد که یکی از اصلی‌ترین آن‌ها، اعمال سقف کلی قیمت نفت برای نفت روسیه در ایالات متحده است.

60 دلار در هر بشکه در ماه دسامبر از سوی گروه کشورهای G7 (شامل کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا، و ایالات متحده) و اتحادیه اروپا و استرالیا، ارائه شد.

بنابراین، با توجه به این عوامل، استراتژی روسیه بسیار صریح، اما بسیار مؤثر بوده است: عربستان سعودی (رهبر بالفعل اوپک) را متقاعد کند تا قیمت نفت این گروه را تا حد امکان افزایش دهد و در عین حال نفت خود را با تخفیف بفروشد.

به این قیمت، بالاتر از سقف رسمی قیمت نفت. خریداران مایل زیادی برای نفت روسیه با تخفیف وجود دارد، خواه در سقف قیمت بشکه 60 دلار آمریکا یا بالاتر از آن باشد.

چین اصلی ترین است، اما هند نیز خریدار بزرگی است – و هر چه اوپک قیمت نفت خود را بالاتر می برد، نفت روسیه با تخفیف جذاب تر به نظر می رسد، نه چین و نه هند (و نه چندین کشور خریدار عمده نفت دیگر) اصلاً به تحریم‌های کنونی تحت رهبری ایالات متحده علیه روسیه اهمیت نمی‌دهند و از خرید نفت ارزان روسیه خوشحال هستند.

همچنین جالب توجه است که به نظر نمی‌رسد خود ایالات متحده در مورد چنین فروش‌هایی با قیمت‌های تخفیف‌دار به سطح اوپک ناراحت باشد، زیرا این امر تأثیر خالص کاهش قیمت نفت به طور کلی در بازار جهانی نفت را دارد.

بر اساس آخرین آمارهای صنعت، اعضای اوپک شاهد کاهش سهم آنها از بازار نفت هند به 59 درصد در سال مالی منتهی به مارس 2023 بودند، از حدود 72 درصد در سال 2021/22 و روسیه برای اولین بار از عراق پیشی گرفت و به عنوان بزرگترین تامین کننده نفت هند ظاهر شد و عربستان سعودی در آخرین داده ها به رتبه سوم سقوط کرد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.