افزایش قیمت نفت به بالاترین سطح در بیش از یک سال گذشته برای خاورمیانه (منطقه غرب آسیا) معجزه کرد.

آرامکوی سعودی به خرید سهام اقلیت در پالایشگاه‌های خصوصی چین بازگشته است و از این واقعیت لذت می‌برد که قیمت نفت برای مدتی طولانی بیش از 10 دلار در هر بشکه بالاتر از نقطه سر به‌ ساخت مالی پیش‌بینی شده خود بوده است و ضررهای متحمل شده قبل از کاهش تولید اوپک پلاس را جبران می‌کند.

جدای از تقویت ثبات مالی خاورمیانه، کاهش تولید عربستان در ماه‌های اخیر نیز به شدت به عقب ماندگی دبی دامن زده است، به طوری که اخیراً قیمت میانگین قیمت متوسط به 3 دلار در هر بشکه رسیده است.

تغییر ماهانه در دبی به 0.55 دلار در هر بشکه رسید که زمینه را برای افزایش دیگری در قیمت فرمول فراهم کرد.

معمولاً شرکت‌هایی مانند آرامکوی سعودی یا SOMO نیز به حاشیه‌های پالایشی نگاه می‌کنند و آگوست احتمالاً سودآورترین ماه برای پالایشگاه‌ها در تمام سال 2023 بوده است که ناشی از افزایش مجدد ترک‌های دیزل و بنزین است.

در چنین شرایطی، انتظار می‌رفت که شرکت ملی نفت عربستان سعودی آرامکو قیمت‌های آسیایی را با یک حاشیه بالا افزایش دهد. با کمال تعجب، افزایش OSP پیش بینی شده اتفاق نیفتاد. گرید ترش متوسط عربستان سعودی هر بشکه 0.10 دلار افزایش یافت و عرب لایت را به 3.60 دلار در هر بشکه در مقابل عمان/دبی رساند.

در واقع، تنها عیار عربستانی که در ماه اکتبر افزایش قابل توجهی را تجربه کرد، عرب سوپر لایت بود، یک عیار میعانات مانند بسیار نادر که 1 تا 2 محموله در ماه می بیند، که 0.50 دلار در هر بشکه افزایش یافت.

به طور کلی، فقدان جاه طلبی قیمت‌گذاری، نگرانی‌های گسترده‌تری در مورد سلامت تقاضای چین در ماه‌های باقی‌مانده سال 2023 و همچنین کاهش قابل‌توجه نامزدهای هند در اخیر نشان داد.

واردات نفت خام عربستان از هند به پایین ترین سطح ماهانه تقریباً یک دهه اخیر یعنی زیر 500000 بشکه در روز خواهد رسید. با توجه به اینکه عربستان سعودی لحن را برای تعیین قیمت سایر کشورها تعیین می کند، وسوسه افزایش قیمت فرمول آسیایی به طور قطع وجود داشت.

آرامکو عربستان سعودی همچنین قیمت فرمول را برای مشتریان اروپایی خود کاهش داد، هم در اروپای شمال غربی و هم در حوزه مدیترانه شاهد کاهش 0.10 دلاری هر بشکه نفت در مقایسه با OSP های سپتامبر بود.

در حالی که افزایش‌های کوچک آسیایی غافلگیرکننده بود، بازار پیش‌بینی می‌کرد کاهش ماهانه جزئی در اروپا داشته باشد، جایی که دیفرانسیل‌های معاملات نقطه‌ای برای چندین هفته در حال کاهش بوده است.

جدا از نگرانی های تقاضا، یکی از توضیح های احتمالی برای چنین قیمت گذاری قابل توجهی در ماه اکتبر ممکن است ناشی از در دسترس بودن بیشتر نفت خام عربستان باشد. در هر صورت، در این ماه صادرات عربستان سعودی 300 تا 400000 بشکه در روز نسبت به ماه اوت افزوده است و حتی در شرایطی که تولید راکد است، این روند ممکن است ادامه یابد.

به طور کلی، ایالات متحده تنها بازاری بود که شاهد افزایش قیمت‌های فرمول خود بود، این بار با یکنواخت 0.20 دلار در هر بشکه، که OSP نور عرب را به قیمت 7.45 دلار در هر بشکه نسبت به شاخص نفت ترش آرگوس رساند.

ADNOC، شرکت ملی نفت امارات، هم در داخل و هم در خارج از بازار نفت فعال بوده و آخرین اقدامات را برای اجلاس COP28 در دبی طی دو ماه انجام داده و همچنین تأسیسات جدید تصفیه آب دریا را برای تولیدات خشکی خود راه اندازی کرده است.

با این حال، وقتی نوبت به قیمت‌گذاری می‌شود، معیار موربان سبک کشور در مقایسه با دبی کمی تقویت شده است، اگرچه کسری از قیمت 3-4 دلار در هر بشکه که در اوایل سال جاری مشاهده شد باقی مانده است.

قیمت قطعی موربان برای محموله های بارگیری در ماه اکتبر 6.5 دلار در هر بشکه نسبت به سپتامبر افزایش یافت و به 87.28 دلار در هر بشکه رسید. تا حدودی تعجب آور است که دیفرانسیل Upper Zakum، درجه ای که از نظر کیفیت بسیار شبیه به دبی است، پس از فروش برابر به Murban در ماه سپتامبر، 60 سنت در هر بشکه کاهش یافت.

با توجه به اینکه تقریباً دو سوم کل محموله های Upper Zakum به سمت چین می رود، دیفرانسیل پایین ممکن است نشان دهنده کشش ضعیف تر چین در ماه های آینده باشد.

تعامل بین عربستان سعودی و عراق یکی از جالب ترین روندهای اخیر برای تماشا در منطقه گسترده تر خاورمیانه بوده است. بازار ملی نفت عراق SOMO برعکس آرامکو سعودی عمل کرد و قیمت فرمول آسیایی را 0.40 دلار در هر بشکه برای بصره مدیوم و 0.30 دلار در هر بشکه برای بصره هوی افزایش داد.

به این ترتیب، اختلاف قیمت بین عرب لایت و بصره مدیوم به 1.80 دلار در هر بشکه کاهش یافت که این اولین بار در سال جاری است که کمتر از 2 دلار در هر بشکه است. کاهش خرید نفت خام عربستان توسط هند به خوبی منعکس کننده این رقابت قیمتی است، به طوری که بشکه های کاهش یافته روسیه به بار اصلی بسیاری از پالایشگاه های هندی تبدیل می شود که سپس بین قیمت های عراق و عربستان تصمیم می گیرند که چه کسی تامین کننده اصلی نفت خاورمیانه باشد.

در عین حال، صادرات نفت عراق به آسیا در نهایت به دو خریدار اصلی - هند و چین - بستگی دارد که مجموعاً 85 درصد از صادرات آسیایی را تشکیل می دهند، بنابراین اگر هر یک از این دو خرید را کاهش دهند، بغداد باید خیلی سریع مشتریان جدیدی پیدا کند.

در مورد اروپا، افزایش شهاب‌سنگ تاریخ برنت به مشکلی برای عراق تبدیل شده است. بر خلاف عربستان سعودی، قیمت فرمول عراق برای خریداران اروپایی در مقایسه با ICE برنت نیست، بلکه در مقایسه با Dated است که به طور مداوم 1.1 تا 1.2 دلار در هر بشکه بالاتر از قرارداد آتی بوده است.

قدرت نفت برنت خرما دلیل اصلی کاهش قیمت نفت عراق در اروپا به میزان قابل توجهی نسبت به عربستان سعودی است، زیرا SOMO OSP اکتبر را 0.50 دلار و 0.40 دلار در هر بشکه برای بصره متوسط و سنگین بصره کاهش داد.

پس از ماه اوت که شاهد بالاترین حجم صادرات عراق به قاره اروپا بود، تنها یک میلیون بشکه در روز (دومین بالاترین میزان در سال جاری، تنها 820000 بشکه در روز بود)، حفظ بازار اروپایی عراق به یک موضوع اصلی تبدیل شد. SOMO می‌خواست به خریداران منطقه‌ای اطلاع دهد که نگرانی‌های آن‌ها در مورد برنت تاریخ‌دار را درک می‌کند.

چنین استراتژی ممکن است نتیجه معکوس نیز داشته باشد، اگر Dated به طور ناگهانی به برابری با ICE برنت بازگردد، همانطور که در بیشتر ماه های تابستان بود.

خزانه دولت ایران پس از معاوضه زندانیان ایران و آمریکا به ایران حدود 6 میلیارد اضافه کرد. با این حال، وقتی صحبت از صادرات ایران می شود، با تمرکز کامل شرکت ملی نفت ایران بر بازار چین برای به حداکثر رساندن صادرات خود، هیچ تغییری ایجاد نشده است.

علیرغم اینکه محموله‌های ایرانی عمدتاً با تخفیف‌های دو رقمی به دبی به صورت نقدی فروخته می‌شوند، شرکت ملی نفت ایران قیمت نفت ایران لایت به آسیا را با 0.05 دلار در هر بشکه افزایش داد و به 3.50 دلار در هر بشکه در مقایسه با عمان/دبی رسید. حتی پایین تر از عربستان سعودی است.

مقامات انرژی ایران بیشتر ماه‌های تابستان را صرف استفاده از فرصت‌های تولید نفت این کشور خاورمیانه‌ای کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد که ما شاهد افزایش بیشتر از 3.2 میلیون بشکه در روزی نباشیم که گفته می‌شود تهران قبلاً تولید می‌کند.

صادرات از ایران در محدوده 1.4 تا 1.5 میلیون بشکه در روز باقی مانده است، با مصرف بالای سوخت در داخل، بخش نفت ایران را به حداکثر رساندن فعالیت های پالایشگاهی به جای صادرات آن به عنوان نفت خام تصفیه نشده، واداشته است.

تنها در سال 2023، تقاضای بنزین این کشور خاورمیانه با 70000 بشکه در روز افزایش یافت و به رکورد 730000 بشکه در روز رسید که در پی افزایش تقاضای استثنایی 110000 بشکه در روز در سال گذشته بود.

در حالی که تهران به افزایش ظرفیت فرآوری بزرگترین دستگاه تقسیم میعانات گازی کشور، ستاره خلیج فارس، به 455000 بشکه در روز به لطف رفع گلوگاه می بالد، افزایش ظرفیت پالایشی تاکنون رشد تقاضای بنزین را با تاخیر مواجه کرده است.

کویت به تبدیل شدن خود از یک صادرکننده متمرکز بر نفت خام به یک بازیگر بازار همه جانبه ادامه می‌دهد و عرضه محصولاتش در نهایت با سومین CDU از پالایشگاه 615000 بشکه در روز الزور تقویت شد. توسعه پایین دستی برنامه ریزی نشده است، با سکسکه های زیادی که آخرین آنها قطع برق بود که پالایشگاه های مینا الاحمدی و مینا عبدالله را در اواسط ماه ضعیف کرد.

شرکت ملی نفت کویت KPC برای قیمت گذاری فرمول ماه اکتبر خود، حد وسطی را بین حداقل افزایش قیمت عربستان سعودی و نشانه های بازار زیر عراق انتخاب کرد که منجر به افزایش بیشتر OSP ها شد. نفت خام صادراتی کویت برای بازار آسیا 0.20 دلار در هر بشکه در مقایسه با عمان/دبی نسبت به نفت خام صادراتی سپتامبر افزایش یافت.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.