اورانیوم و بخش انرژی هسته ای در بحبوحه انتقال به سوخت های کم کربن و همچنین تلاش مجدد برای تقویت امنیت انرژی پس از بحران جهانی انرژی که توسط جنگ روسیه و اوکراین آغاز شد، شاهد یک تغییر محسوس در حمایت مجدد از خود است.

ده‌ها دولت و نهاد با نفوذی که قبلاً مخالف انرژی هسته‌ای بودند، اکنون آشکارا آن را به‌عنوان یک بازیگر ضروری در جریان برق‌رسانی و کربن‌زدایی جهانی پذیرفته و از آن استقبال می‌کنند و تعداد کمی به اندازه حزب سبز فنلاند که با اکثریت قاطع در سال 2022 به طبقه بندی انرژی هسته ای به عنوان نوعی انرژی پایدار پس از دهه ها مخالفت شدید رأی داد، بوده اند در حالی که یک سوم برق فنلاند توسط انرژی هسته ای تولید می شود.

Tea Törmänen یکی از اعضای رأی دهنده و رئیس بخش Savonia/Karelia Viite، گروه داخلی طرفدار علم حزب، اندکی پس از رأی گیری گفت: من بسیار خوشحالم و افتخار می کنم. این یک لحظه تاریخی در تاریخ جنبش سبز است، زیرا ما اولین حزب سبز در جهان هستیم که رسماً ضدیت با هسته ای را کنار گذاشته است.

سایر کشورهای اروپایی به سرعت از جمله بلژیک، اسپانیا و سوئد از انرژی هسته ای حمایت کردند.

جای تعجب نیست که بازارهای اورانیوم اخیراً پس از افزایش قیمت کیک زرد بیش از 20 درصد YTD، بهتر از هر فلز دیگری و برای اولین بار در 12 سال گذشته، 65 دلار در هر پوند افزایش یافته اند.

سرمایه گذاری مبتنی بر اورانیوم و ETF ها حتی بهتر از فلزی که دنبال می کنند عمل کرده اند، ETF شاخص جهانی اورانیوم Horizons (HURA.TO) 40.3% بازدهی داشته است در حالی که VanEck Uranium + Nuclear Energy ETF (NLR) 28.5% افزایش یافته است.

تولید کنندگان اورانیوم نیز ناامید نشده اند: Cameco Corp (NYSE:CCJ)+75.2%، Uranium Energy Corp. (NYSE:UEC)+40.1% و Consolidated Uranium Inc (OTCQX:CURUF)+30.7%.

کمبود اورانیوم

اما بزرگترین کاتالیزور صعودی تا به حال برای اورانیوم، کسری عرضه در زمانی است که تقاضا در حال افزایش است و تولید جهانی اورانیوم از سال 2016 تا 2020 در بحبوحه قیمت‌های پایین 25 درصد کاهش یافت و در سال گذشته به 49355 تن رسید.

کودتا در مالی، که حدود 4 درصد از کل تولید اورانیوم جهان را به خود اختصاص داده بود و کاهش تولید کامکو به دلیل مشکلات در معدن دریاچه سیگار و کارخانه کی لیک در کانادا نیز عرضه را محدود کرده است.

عرضه جهانی عمدتاً به دلیل سال‌ها سرمایه‌گذاری کم در تولید جدید، انحصار نهادهای دولتی، ریسک‌های حمل‌ونقل و عدم قطعیت‌های ژئوپلیتیکی محدود بوده است.

در همین حال، انجمن جهانی هسته‌ای در آخرین گزارش دوسالانه خود پیش‌بینی کرده است که تقاضا برای اورانیوم مورد استفاده در راکتورهای هسته‌ای تا سال 2030 28 درصد افزایش می‌یابد و تا سال 2040 تقریباً دو برابر می‌شود، زیرا دولت‌ها ظرفیت انرژی هسته‌ای را در تلاش برای دستیابی به اهداف کربن صفر افزایش می‌دهند.

مایکل آلکین، مدیر ارشد سرمایه گذاری Sachem Cove به وال استریت ژورنال گفته است که بازار اورانیوم بسیار سنگین بوده است و احتمالاً قیمت ها تا سال 2024 حتی بالاتر خواهد رفت. از طریق مذاکرات خصوصی در طول پاییز یا درخواست پیشنهادات.

کامکو می‌گوید که برنامه‌های دوگانه انرژی پاک و امنیت انرژی نتوانسته است به یک خط لوله تامین اولیه قوی‌تر تبدیل شود. به گفته معدنچی اورانیوم، بازار اورانیوم هنوز در مراحل نسبتاً اولیه چرخه است، زیرا نیازهای اورانیوم کشف نشده توسط شرکت‌های برق همچنان بالاست و تنها «تقاضای بلندمدت اورانیوم در نهایت برنامه‌های تولید آتی شرکت را هدایت می‌کند».

هزینه و ریسک

مانند تمام تزهای سرمایه گذاری،تولید کنندگان اورانیوم باید با برخی از خطرات کلیدی مقابله کنند. اول از همه، طی دهه‌ها، بخش هسته‌ای به دلیل هزینه‌های هنگفت پروژه‌های اورانیوم بدنام شده است. متأسفانه، به نظر نمی رسد مدیران پروژه، برنامه ریزان مالی و تأمین کنندگان مالی به حل این معما در عصر هوش مصنوعی نزدیکتر باشند.

نه تنها هزینه ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای جدید در سال‌های اخیر افزایش یافته است، بلکه نیروگاه‌هایی که در حال ساخت هستند، بسیار فراتر از برآورد هزینه هستند.

یک نیروگاه بزرگ 3200 مگاواتی (MW) که قرار است توسط EDF فرانسه، بزرگترین اپراتور هسته ای جهان در جنوب غربی انگلستان ساخته شود، اکنون حدود 40 میلیارد دلار یا 30 درصد بیشتر از برآورد اولیه هزینه دارد.

پروژه های کوچکتر نیز از این مشکل مصون نیستند و نیروگاه 462 مگاواتی NuScale Power در حال ساخت شاهد افزایش هزینه‌ها از 58 دلار در هر مگاوات ساعت در سال 2021 به 89 دلار در هر مگاوات ساعت در سال 2023 بوده است که در عرض دو سال بیش از 50 درصد افزایش یافته است.

دوم، حادثه هسته ای بزرگ دیگری مانند جزیره تری مایل یا فوکوشیما ممکن است به سرعت احساسات عمومی را تضعیف کند و حتی باعث تغییر سیاست شود. یک پیشرفت بزرگ توریم ممکن است منجر به نابودی بخش اورانیوم شود، زیرا راکتورهای توریم خطر ذوب فاجعه‌بار ذاتی راکتورهای هسته‌ای با انرژی اورانیوم را ندارند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.