سال گذشته، سرمایه گذاری در انرژی کم کربن به 1.1 تریلیون دلار رسید که یک رکورد بالا و افزایش عمده نسبت به سال قبل است.

با این حال، به نظر می‌رسد این سرمایه‌گذاری بالا برای امنیت انرژی جهان هیچ تاثیری نداشته است، زیرا علاوه بر رکورد سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، سال 2022 نیز سالی بود که شاهد افزایش عمده تقاضای نفت، گاز و زغال سنگ بود.

نه تنها این، بلکه هشدارها در مورد سرمایه گذاری بیشتر در سوخت های فسیلی که مورد نیاز خواهد بود، چند برابر شد و حتی رئیس آژانس بین‌المللی انرژی در اوایل ماه جاری هشدار داد که بازار نفت اواخر امسال با کمبود مواجه است، زیرا شکاف بین عرضه و تقاضا وجود دارد.

در چنین شرایطی، زمانی که توسعه‌یافته‌ترین اقتصادهای جهان در تلاش هستند تا وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهند، نمی‌توان متعجب شد که چرا آنها نیز تولید سوخت‌های فسیلی را تشویق می‌کنند.

به عنوان مثال، آلمان سه نیروگاه هسته‌ای آخر خود را تعطیل کرد - یک منبع برق کم کربن - اما یک معدن زغال سنگ را گسترش داد و دولت فدرال ایالات متحده میلیاردها دلار برای انرژی های جایگزین هزینه می کند، اما اصرار دارد که تولیدکنندگان نفت تولید خود را افزایش دهند.

همانطور که نخست وزیر سابق بوریس جانسون گفت، بریتانیا می خواهد به عربستان سعودی انرژی بادی تبدیل شود، اما تقاضای گاز در سال گذشته رکورد زد.

به نظر می رسد چیزی در حال جمع شدن نیست، این چیزی است که هزینه پنهان انرژی های تجدیدپذیر است، این چیزی نیست که به طور گسترده در مورد آن صحبت شود، زیرا این پتانسیل را دارد که با ایجاد تردید در مورد دوام انتقال، تلاش های انتقال را از مسیر خارج کند.

با این حال، موضوع بسیار روشن است، در غیر این صورت، چرا چین با وجود داشتن بیشترین ظرفیت بادی و خورشیدی جهان، به اندازه سایر نقاط جهان نیروگاه زغال سنگ می‌سازد؟

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.