آینده هیدروژن جهانی روشن تر به نظر می رسد زیرا هند در این هفته یک طرح یارانه 2 میلیارد دلاری برای تقویت سوخت های هیدروژنی داخلی ارائه کرد و ریستاد انرژی رشد 700 درصدی خطوط لوله هیدروژن جهانی را تا سال 2035 پیش بینی کرد.

بدون افزایش زیرساخت های حمل و نقل هیدروژن، اکثر آنها پروژه ها همچنان با نبردی سخت روبرو خواهند بود.

دولت هند در حال اجرای یک طرح 2 میلیارد دلاری برای حمایت از تولیدکنندگان سوخت هیدروژن سبز است، به عنوان بخشی از این طرح، احزاب مشوق 10 درصدی در هزینه های خود دریافت خواهند کرد که از طریق فرآیند مناقصه رقابتی اعطا می شود.

این مشوق ها سالانه کاهش می یابد و طرح مناقصه برای شرکت هایی که قبلاً هیدروژن و آمونیاک تولید می کنند یا نیروگاه های انرژی تجدید پذیر دارند باز خواهد بود، دولت انتظار دارد حدود 130 میلیارد روپیه برای تولید هیدروژن سبز اعطا کند و بقیه مشوق های مالی برای حمایت از تولید الکترولیزها استفاده شود.

انتظار می رود هزینه کلی هند برای تولید هیدروژن سبز حدود 300 روپیه در هر کیلو (3.70 دلار آمریکا) باشد و آنها امیدوارند در سه سال آینده 3.6 میلیون تن هیدروژن سبز تولید کنند.

دولت هند قصد دارد تا سال 2030 50 درصد از ظرفیت تولید برق نصب شده خود را از سوخت های غیر هیدروکربنی داشته باشد و تا سال 2070 به اهداف صفر خالص خود برسد و انتظار می رود طرح مناقصه مورد توجه لیست بلندبالایی از شرکت های هندی قرار گیرد.

دولت همچنین قصد دارد از تولید الکترولایزرها با مشوق تعیین شده در 4440 روپیه (54 دلار آمریکا) در هر کیلووات حمایت کند و آنها امیدوارند تا حدود 3000 مگاوات ظرفیت سالانه الکترولایزر را به مدت پنج سال پشتیبانی کنند.

گزارش موسسه تحقیقاتی CapGemini نشان می دهد که 62 درصد از شرکت های صنعت سنگین جهانی به دنبال هیدروژن کم کربن برای جایگزینی سیستم های فشرده کربن هستند. شرکت‌های انرژی و تاسیسات E&U انتظار دارند تا سال 2050، هیدروژن کم کربن 18 درصد از کل مصرف انرژی را تامین کند.

این گزارش بر نیاز به باز کردن سرمایه‌گذاری در زنجیره ارزش هیدروژن، به ویژه برای توسعه زیرساخت هیدروژن، الکترولیزگرهای مقرون‌به‌صرفه و سلول‌های سوختی تاکید می‌کند، این گزارش نشان می دهد که هیدروژن کم کربن می تواند تا سال 2050 تا 55 درصد از کل ترکیب هیدروژن را تامین کند.

به طور متوسط، 0.4 درصد از کل درآمد سالانه توسط سازمان های E&U برای هیدروژن کم کربن تا سال 2030، به ویژه برای حمل و نقل انرژی هیدروژن در نظر گرفته شده است و توزیع، تولید و تحقیق و توسعه.

سازمان‌ها باید همکاری مناسبی را در سراسر زنجیره ارزش ایجاد کنند، جذب خود را ایمن کنند، مراکز صلاحیت هیدروژنی را توسعه دهند و از فناوری‌هایی مانند شبیه‌سازی، دوقلوهای دیجیتال و راه‌حل‌های قابلیت ردیابی استفاده کنند تا طرح‌های هیدروژن کم کربن خود را با موفقیت مقیاس‌پذیر کنند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.