سال پیش صحبت این بود که کشورهای غربی صادرات نفت روسیه را کاهش می‌دهند تا ماشین جنگی پوتین را از کار بیاندازند نگه می‌دارند، کرملین را از پول نقد محروم می‌کنند، بازارهای جهانی نفت را در وضعیت عدم تعادل تقاضا قرار می‌دهند و قیمت نفت خام را بالا می‌برند.

در نهایت درست برعکس بود، و علی‌رغم لفاظی‌های پر زرق و برق و تحریم‌های بی‌شمار، دولت های غربی تمام تلاش خود را انجام داد تا پوتین را قادر سازد تا بیشترین میزان ممکن نفت را به خریداران مشتاقی مانند هند و چین صادر کند. (چند روز پیش)

گلدمن ساکس توضیح داد که چگونه لفاظی‌های فضیلت‌آمیز دموکراسی‌های غربی که بیشتر سال 2022 را صرف این کردند که صادرات نفت روسیه را فلج کنند، چیزی جز یک دروغ بزرگ نبود، و در همین حال، در پشت پرده کشورهای غربی که از کمبود نفت رنج می‌برند، تمام تلاش خود را برای جلوگیری از خروج نفت روسیه از بازار انجام می‌دادند، نتیجه‌ای که می‌دانستند تورم را بیش از پیش افزایش می‌دهد.

تولید [روسیه] تا ژوئن 2022 به شدت افزایش یافت زیرا کشتی‌های جایگزین به سرعت از ناوگان جهانی تاریک و خاکستری که به خدمات مالی و لجستیکی غرب متکی نبودند، تامین شد.

در نهایت، سقف قیمت نفت G7 به هر کشتی اجازه داد تا جریان نفت روسیه را در صورتی که محموله کمتر از سقف قیمت گذاری شده بود، تسهیل کند، نکته کلیدی این است که اختلال سال 2022 در نهایت ماهیت سیاسی داشت و دولت های غربی این توانایی را داشتند که اقداماتی برای کاهش اختلالات انجام دهند که این کار را نیز انجام دادند.

گلدمن توضیح می دهد که چگونه دولت های غربی اطمینان حاصل کردند که نفت روسیه جریان دارد. (و بودجه جنگ اوکراین را تامین می کند)

اما در حالی که پایان اختلال سیاسی 2022 به این معنی بود که پوتین با کمال میل ده ها میلیارد دلار در ازای نفت روسیه دریافت می کند، او تنها ذینفع نبود: ناوگان تاریک و خاکستری به نظر می رسد. گلدمن که در بالا به آنها اشاره کرد - عمدتاً نفتکش ها و کشتی داران مختلف یونانی - نیز به میزان زیادی پاداش داده است.

همانطور که بلومبرگ می نویسد، در حالی که عیار اصلی نفت خام روسیه همچنان بسیار پایین تر از معیارهای بین المللی به فروش می رسد که نتیجه محدودیت قیمتی تحمیل شده توسط G7 است که یک موهبت ضمنی برای چین و هند برای خرید نفت روسیه به هر میزانی است که می خواهند و با قیمت پایین تر.

بیش از همه خریدهای نفتی دیگر در سراسر جهان، مقدار زیادی پول برای تحویل آن به دست واسطه‌های مرموز می‌رود.

بر اساس داده‌های آرگوس مدیا، نفت پرچم‌دار اورال این کشور در این ماه در بندر پریمورسک دریای بالتیک به‌طور متوسط حدود 52 دلار در هر بشکه بوده است، تخفیفی در حدود 20 دلار در مقایسه با برنت. (تخفیفی که در ابتدا به 40 دلار می‌رسید)

G-7 تنها به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا خدمات کلیدی مانند بیمه و تانکرها را برای صادرات نفت روسیه ارائه دهند، در صورتی که قیمت بشکه‌ها 60 دلار یا کمتر باشد.

با این حال، آنچه بلومبرگ متوجه شد این است که شکاف بین قیمت صادرات و قیمت واردات در هند تا کنون در ماه ژوئن حدود 12 دلار در هر بشکه بوده است.

اندازه این گسترش اهمیت دارد زیرا، ضرب در حجم صادرات، نشان می‌دهد که حدود 900 میلیون دلار در ماه به دست شبکه‌ای از شرکت‌های واسطه تاریک و خاکستری فوق الذکر - تاجران، دلالان کشتی و مالکان نفتکش - می‌رود.

وابستگی ها نامشخص است و چه کسانی حاضرند وزارت خارجه آمریکا را در حین حمل میلیون ها بشکه نفت روسیه خشمگین کنند و با این حال، این شکاف کاهش یافته است، به طور متوسط 13 دلار در ماه مه و 15 دلار در آوریل.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.