با انتشار اخیر گزارش IPCC که در مورد اثرات مخرب گرمایش جهانی و نیاز به اقدام هشدار می دهد، فشار برای انتقال انرژی به دور از هیدروکربن ها با چالش های جدیدی روبرو است.

در حالی که هیدروژن سبز و آمونیاک سبز به عنوان جایگزین‌های مناسب برای هیدروکربن‌ها در آینده کم کربن یا خالص صفر معرفی می‌شوند، خطرات امنیتی مرتبط با حمل و نقل و ذخیره‌سازی آنها به طور فزاینده‌ای تایید می‌شود.

این یک تهدید بالقوه برای استراتژی های انرژی سبز اروپا است، زیرا سازمان های غیردولتی و شهروندان ممکن است به دلیل خطرات بیشتر با این طرح ها مخالفت کنند.

گزارشی توسط Berenschot ،Arcadis و TNO نشان می‌دهد که باید اقدامات بیشتری برای تنظیم سیاست، قانون و مقررات مناسب برای کاهش این خطرات انجام شود.

این گزارش همچنین نشان می دهد که حمل و نقل دریایی آمونیاک سبز مقرون به صرفه تر است و منجر به هجوم این محصول به بنادر اروپایی به ویژه بندر روتردام می شود و با این حال، این همچنین به این معنی است که حجم کلی حمل و نقل آمونیاک به طور تصاعدی بالاتر خواهد بود و خطر یک فاجعه بالقوه مربوط به آمونیاک را افزایش می دهد.

یکی از راه حل های بالقوه برای کاهش این خطرات، ساخت زیرساخت خط لوله جدید یا کراکرهای آمونیاکی است که به سرمایه گذاری و زمان قابل توجهی نیاز دارد. تا آن زمان، حمل و نقل معمولی احتمالا منبع اصلی باقی خواهد ماند.

ترتیبات قانونی و سیاستی فعلی یا سهمیه‌ها به ازای هر حجم حمل‌ونقل در حال حاضر محدودیت‌های عمده‌ای را نشان می‌دهند، و این امر را برای دولت‌ها و اتحادیه اروپا ضروری می‌سازد تا به سرعت عمل کنند.

عدم انجام این کار ممکن است منجر به حجم ناکافی حمل و نقل برای محصولات پرخطر شود و باعث شود که گسترش پروژه های آمونیاک سبز به دیوار آجری برخورد کند.

به طور مشابه، هیدروژن سبز نیز ممکن است به دلیل مشخصات ریسک ذاتی و خطرات انتشار بالاتر در مقایسه با CO2 / CH4 با چالش هایی روبرو شود.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.