در میان محافل تجاری رایج است که همسو کردن انگیزه های مالی مدیران با استراتژی شرکت می تواند به الهام بخشیدن به مدیریت برای ارائه نتایج برتر کمک کند. با این حال، بسته های پرداختی (پاداش) همیشه با عملکرد واقعی کسب و کار متناسب نیستند.

یکی از این بسته ها غرامت مبتنی بر سهام است.

تحقیقات مورگان استنلی نشان داده است که غرامت مبتنی بر سهام تقریباً جایگزین پاداش های نقدی به عنوان راهی برای پاداش دادن به کارکنان شرکت شده است. گزینه های سهام به عنوان انگیزه ای برای کارکنان برای ارائه نتایج در نظر گرفته می شود.

ابزاری برای حفظ کارگران، وسیله ای برای تقویت حس مالکیت کلی و همچنین به عنوان راهی برای تامین مالی رشد شرکت. اما این شکل از جبران خسارات منفی خود را دارد.

در حالی که غرامت مبتنی بر سهام در آمریکای شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای محبوب شده است، اغلب می‌تواند به پاداش نامتناسب رهبران شرکت در مواقع بحران منجر شود و این دقیقاً همان چیزی است که با مدیران نفت و گاز آمریکا در طول همه‌گیری کووید اتفاق افتاد.

تحلیل رویترز از دستمزدهای مبتنی بر سهام که به مدیران اجرایی 20 شرکت نفت و گاز ایالات متحده در سال 2020 اعطا شد، نشان داد که آنها در سال اول همه‌گیری بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تخمین زده شده بود، دستمزد دریافت کردند.

در واقع، پرداخت‌های مبتنی بر سهام به مدیران اجرایی 20 شرکت نفت و گاز ایالات متحده در سال 2020 تا سال 2023 بیش از دو برابر شد، که در میان اخراج‌های انبوه، تعطیلی پالایشگاه‌ها و کاهش هزینه‌های سرمایه، به طور مؤثری به رهبران کسب‌وکار پاداش می‌دهد.

برای منصفانه بودن، ارزش پرداخت مبتنی بر سهام زمانی که بازارهای سهام به سمت جنوب می روند، کاهش می یابد، با این حال اکثر مدیران عامل انرژی نوعی محافظت داخلی دارند که به آنها در برابر سقوط شدید مصونیت می بخشد.

به عنوان مثال، مدیران عامل می توانند 100٪ یا بیشتر از پرداخت کمک های بلاعوض سهام مرتبط با بازده کل سهامداران را دریافت کنند، حتی اگر سرمایه گذاران پول خود را از دست بدهند. این مورد به این دلیل است که حدود 90 درصد از شرکت‌های انرژی از معیاری به نام بازده کل نسبی سهامداران (TSR) استفاده می‌کنند و آن را با گروهی از شرکت‌های همتا از پیش تعیین‌شده مقایسه می‌کنند.

به این ترتیب، مدیران نفت و گاز حتی در صورت از دست دادن ارزش سهام شرکت‌هایشان، می‌توانند دستمزدهای بزرگی دریافت کنند.

آیشا مستاگنی، مدیر پورتفولیوی سیستم بازنشستگی معلمان ایالتی کالیفرنیا در مصاحبه ای به رویترز گفت: «کمیته های جبران خسارت باید کار بهتری برای پاداش دادن به مدیران برای عملکرد بالاتر واقعی انجام دهند و نه اینکه لزوماً قیمت کالاها در آن باشد.

مدیران ورشکسته شرکت نفت 50 میلیون دلار دستمزد دریافت می کنند

اما پاداش دهی فراوان به مدیران با پرداخت‌های پیچیده مبتنی بر سهام، تنها بی‌نظیری نیست که در بخش نفت و گاز وجود دارد، زمانی که شرکت‌های دولتی نفت و گاز عملکرد نسبتاً خوبی دارند، بسیاری از آن‌ها خوشحال می‌شوند که مدل پرداخت به ازای عملکرد را برای پاداش دادن به مدیران عامل و مدیران اجرایی اتخاذ کنند.

با این حال، زمانی که همه چیز به سراغ سگ ها می رود، جدول به سرعت تغییر می کند.

وقتی این شرکت ها ورشکست می شوند، بدبختی با کارمندانی که شغل خود را از دست می دهند، تقسیم می شود، بازنشستگان می بینند که مزایا و حقوق بازنشستگی آنها دود می شود، در حالی که سهامداران و دارندگان اوراق قرضه از بین می روند.

در مقابل، بسیار معمول است که مدیران شرکت‌های بلو چیپ که ریاست ورشکستگی‌ها را برعهده دارند دریافت چند میلیون دلاری طلایی دریافت کنند. در واقع، مدیران ارشد شرکت‌های نفت و گاز که فصل 11 را پشت سر می‌گذارند، غالباً پرداخت‌های بسیار سنگینی را در قالب پاداش‌های نقدی، کمک‌های بلاعوض سهام و سایر مزایا دریافت می‌کنند که اغلب در زمان‌های خوب از پرداخت‌ها فراتر می‌رود.

این دقیقاً همان چیزی است که در طول همه گیری رخ داد.

در زمانی که صدها هزار کارمند در صنعت شیل ایالات متحده شغل خود را از دست دادند، بلومبرگ گزارش داد که حدود 35 مدیر در Whiting Petroleum Inc ،Chesapeake Energy Corp و Diamond Offshore Drilling Inc پس از اعلام ورشکستگی شرکت هایشان، نزدیک به 50 میلیون دلار پاداش دریافت کردند.

هیئت مدیره شرکت وایتینگ، تولیدکننده نفت و گاز که در ماه آوریل برای فصل 11 ثبت نام کرد، تنها چند روز قبل از پایان کار شرکت، 6.4 میلیون دلار پاداش برای مدیرعامل براد هالی تصویب کرد که بیش از یک میلیون دلار از بسته غرامت سالانه قبلی او بود.

در می 2020، کالیفرنیا ریسورسز (NYSE:CRC) به سرمایه گذاران در مورد شک اساسی در مورد توانایی شرکت برای ادامه فعالیت هشدار داد، اما همچنان ادامه داد و به مدیران شرکت پاداش های سال 2020 آنها را تضمین کرد.

اینها به سختی استثنا هستند: در دهه گذشته، رهبران 15 شرکت بزرگ E&P، علیرغم اینکه شرکت هایشان بازدهی منفی داشتند، بیش از 2 میلیارد دلار غرامت جمع آوری کردند.

بنابراین، چه توجیهی برای این عمل عجیب و غریب و منحرف وجود دارد؟

به گفته کلی میچل، تحلیلگر در گروه نظارت شرکتی Documented، شرکت‌ها این کار را انجام می‌دهند تا این مدیران را تشویق کنند که در کنار هم بمانند، زیرا آنها شرکت را بهتر می‌شناسند و ظاهراً شانس بیشتری برای ادامه کار دارند.

به این واقعیت توجه نکنید که تصمیمات آنها اغلب مقصر وضعیت ناراحت کننده شرکت در وهله اول است، آنها همچنین این کار را برای کاهش هزینه ها و به حداکثر رساندن ارزش برای طلبکاران با استفاده از ابزارهایی مانند اعتبار مالیاتی یا منابع دست نخورده انجام می دهند.

با این حال، آنها یک همدست دارند: با وجود قوانینی که در سال 2005 برای محدود کردن اندازه پاداش ها وضع شده است، قضات تمایل دارند این پرداخت های سنگین را اغلب امضا کنند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.