اوپک پلاس به توافقی برای افزایش تدریجی تولید ماهانه رسید و قیمت نفت را در حدود ۶۵ دلار برای هر بشکه نگه داشت. این موضوع به نفع کشورهای مصرف‌کننده مانند ایالات متحده است، اما برای کشورهای تولیدکننده چالش‌هایی ایجاد می‌کند.
استراتژی عربستان سعودی در کاهش تدریجی محدودیت‌های تولید، به‌عنوان هدیه‌ای به رئیس‌جمهور ترامپ تلقی شده است که هدف آن حفظ قیمت پایین سوخت‌ها و احتمالاً آسیب زدن به درآمدهای انرژی روسیه است، اما این استراتژی همچنین نگرانی‌هایی را در صنعت نفت شیل ایالات متحده ایجاد کرده است.
بازار نفت جهانی به میدان جنگ تبدیل شده است، به‌ویژه در آسیا که تقاضا در آنجا بیشترین رشد را دارد، با کشورهای‌هایی مانند گویانا و برزیل که صادرات خود را افزایش داده‌اند و حتی اروپا با وجود تحریم‌ها همچنان نفت خام روسیه را وارد می‌کند.
اوپک پلاس روز گذشته توافق کرد که برای ماه آینده تولید را به میزان ۱۳۷,۰۰۰ بشکه در روز افزایش دهد.
قیمت نفت اندکی افزایش یافت، اما همچنان در یک محدوده محدود باقی ماند و قیمت نفت برنت بعد از اعلام این خبر کمی بیشتر از ۶۵ دلار برای هر بشکه بود، از یک سو، این خبر برای کشورهای مصرف‌کننده، از جمله ایالات متحده، خوب است و از سوی دیگر، این خبر برای کشورهای تولیدکننده، از جمله ایالات متحده، ناخوشایند است.
وال استریت ژورنال استراتژی عربستان سعودی را در کاهش محدودیت‌های تولید به‌عنوان هدیه‌ای به رئیس‌جمهور ترامپ توصیف کرد. این استراتژی به گفته این نشریه، باعث می‌شود که قیمت بنزین پایین بماند و از شدت تأثیر تعرفه‌ها بکاهد. همچنین، این استراتژی می‌تواند به کاهش درآمدهای صادرات انرژی روسیه منجر شود و به ترامپ کمک کند تا در مذاکرات برای پایان دادن به جنگ اوکراین موفق‌تر باشد.
از برخی جهات، بازگشت به رشد تولید تحت رهبری عربستان سعودی در اوپک پلاس به نفع ایالات متحده بوده است، به‌ویژه در زمینه قیمت‌های خرده‌فروشی سوخت. میانگین قیمت ملی بنزین در ایالات متحده بر اساس داده‌های AAA در روز یکشنبه ۳.۱۳۳ دلار برای هر گالن بود. این قیمت نسبت به سال گذشته کاهش یافته، اما در حقیقت این کاهش خیلی زیاد نبوده است؛ یک سال پیش قیمت هر گالن بنزین به‌طور میانگین ۳.۱۷۶ دلار بود.
در عین حال، قیمت‌های پایین نفت نگرانی‌هایی را در صنعت نفت شیل ایجاد کرده است. شاید این یکی از اهداف سعودی‌ها و شرکای اوپک پلاس در زمان تصمیم به آغاز کاهش تدریجی تولیدهایی که در سال ۲۰۲۲ به توافق رسیدند، نبوده باشد. بیشتر گزارش‌های رسانه‌ای این موضوع را به تلاش اوپک برای بازپس‌گیری سهم بازار از ایالات متحده، گویانا و برزیل نسبت می‌دهند.
با این حال، داستان تنها به بشکه‌های نفت از برزیل، ایالات متحده و گویانا که جایگزین بشکه‌های نفت سعودی و عراقی می‌شوند، محدود نمی‌شود. برای شروع، صادرات نفت ایالات متحده به چین در سال گذشته تقریباً ۵۰ درصد کاهش یافت، پیش از آنکه ترامپ تعرفه‌های سنگینی بر واردات اعمال کند. این تعرفه‌ها، البته، کمکی نکردند. بنابراین، نفت ایالات متحده مجبور شد به اروپا هدایت شود.
به‌طور اتفاقی، نفت خام گویانا نیز به اروپا صادر می‌شود، بنابراین گویانا و ایالات متحده به‌اندازه رقبای خود در برابر سعودی‌ها قرار دارند، مگر آنکه تولید روزانه گویانا کمتر از ۷۰۰,۰۰۰ بشکه باشد که رقابت واقعی با ایالات متحده یا سعودی‌ها نخواهد بود. در عین حال، برزیل به‌طور چشمگیری صادرات نفت خام خود را افزایش داده است و بخش زیادی از این صادرات به چین می‌رود.
این میدان نبرد صادرکنندگان نفت است - چین و آسیای وسیع‌تر. جایی که تقاضا به‌طور سریع‌ترین رشد را دارد و جایی که تقاضا همچنان پس از رسیدن به اوج در دیگر نقاط جهان، به رشد خود ادامه خواهد داد، حداقل طبق پیش‌بینی‌های بیشتر کارشناسان. در حال حاضر، با این حال، تقاضا همچنان در حال افزایش است، حتی در اروپا - چطور می‌توان این واقعیت را توضیح داد که کشورهای اروپایی همچنان نفت خام روسیه را وارد می‌کنند، با وجود تحریم‌ها و تلاش‌های اخیر برای پایان دادن به تمام واردات انرژی از این کشور در چند ماه آینده؟
مقاله وال استریت ژورنال اشاره کرده که عربستان سعودی در تلاش است تا با ترامپ امتیاز بگیرد. با این حال، اقدامات عربستان سعودی از زمان بحران دولت بایدن در حفظ رابطه نزدیک با ریاض، نشان می‌دهد که این کشور اولویت‌های دیگری دارد، از جمله تأمین مالی پروژه‌های مختلف چشم‌انداز ۲۰۳۰، در حالی که قیمت‌های نفت همچنان پایین هستند و طبق نظر اوپک، این قیمت‌ها روند تقاضا را به‌طور دقیق بازتاب نمی‌دهند.
ترامپ، در این میان، باید صنعت نفت را راضی نگه دارد، چرا که این صنعت به‌دلیل تعرفه‌ها و همان قیمت‌های پایین نفت که به دردسرهای اقتصادی سعودی‌ها در راستای برنامه‌های تحول اقتصادی‌شان می‌افزاید، ناراضی است. برنامه تسلط انرژی رئیس‌جمهور ایالات متحده موفق نخواهد بود اگر استخراج‌کنندگان نفت نتوانند به‌دلیل قیمت‌های پایین سودآوری داشته باشند. با این حال، این همیشه یک مشکل خواهد بود، فارغ از اینکه اوپک پلاس چه تصمیمی در مورد تولید نفت خود می‌گیرد.
در حالی که رسانه‌های تجاری به دنبال پیوندی ترامپی در سیاست‌های تولید اوپک پلاس هستند، این گروه همچنان با اعتماد به نفس عمل می‌کند که شایعات در مورد افول تقاضای نفت به‌شدت مبالغه‌آمیز است. این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که برخی از اعضای اوپک پلاس در افزایش تولید خود طبق اعداد توافق‌شده کند بوده‌اند—یک واقعیت که موجب نگه داشتن حداقل سطح قیمت‌های نفت شده است.
همچنین این مسئله مربوط به سهم بازار است، که از طریق کاهش تولیداتی که باعث حفظ قیمت‌ها بالاتر شده بود، کاهش یافته است. آنچه که به‌طور غیرمحتمل‌تری در مورد آن بحث می‌شود، اجرای سیاست‌های انرژی کشور دیگری برای آن کشور است.
در حقیقت، چیزی که برای یک تولیدکننده عمده نفت خوب است، برای سایر تولیدکنندگان هم خوب است؛ قیمت‌های «مناسب» که تقاضا را سالم نگه می‌دارد و بازار را بیش از حد گرم نمی‌کند، که خطر کاهش قیمت‌ها و درد مالی ناشی از آن را در پی دارد. به همین دلیل است که اوپک پلاس به‌گفته یکی از تحلیل‌گران، «سیل» نفت خام را بر بازار عرضه نمی‌کند... حتی می‌توان گفت که روزهای عرضه انبوه نفت توسط اوپک به پایان رسیده است.
اهداف دوگانه ترامپ برای حفظ قیمت‌های پایین بنزین و راضی نگه داشتن استخراج‌کنندگان نفت، در نهایت با یکدیگر تضاد دارند.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
