بیانیه رهبران کشورهای عضو گروه 20 که از اجلاس اخیر در دهلی نو به دست آمد، نیاز فوری به اقدام جمعی در مورد تغییرات آب و هوا و تامین مالی پایدار را برجسته کرده است.
مرکز پیمان توسعه سبز این گروه، این است که انتقال انرژی برای تسریع پیشرفت باید مقرون به صرفه باشد.
برای رسیدن به این نقطه اوج در مقرون به صرفه بودن، باید موانعی را - مانند ذخیره ناکافی و گران انرژی - که در حال حاضر از رشد انرژیهای تجدیدپذیر جلوگیری میکند، حذف کنیم.
مطمئناً زمین زیادی برای پوشاندن وجود دارد، بر اساس چشم انداز انرژی جهانی 2022 آژانس بین المللی انرژی، بخش انرژی باید ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر را تا سال 2030 سه برابر کند تا تا سال 2050 به انتشار خالص صفر برسد.
بحث تامین مالی نیز مطرح است، به عنوان بخشی از این بیانیه، رهبران گروه 20 بر تعهد کشورهای توسعه یافته برای بسیج 100 میلیارد دلاری در سال برای تامین مالی آب و هوا برای حمایت از تلاشهای کاهش و سازگاری کشورهای در حال توسعه تاکید کردند.
چارلز میشل، رئیس شورای اروپا در سخنرانی قبل از اجلاس مدعی شد که این هدف برای اولین بار در سال 2023 محقق خواهد شد و در حالی که این یک گام مهم رو به جلو است، اما بسیار کمتر از 4.5 تریلیون دلار سرمایه گذاری سالانه انرژی پاک مورد نیاز است. 2030 برای محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی.
تغییر گسترده در رویکرد ما به تامین مالی آب و هوا به وضوح ضروری است و بانکهای توسعه چندجانبه و خیریهها باید نقشی حیاتی در تسهیل تامین مالی مقرون به صرفه و کاهش ریسک برای تشویق سرمایهگذاری بخش خصوصی و همچنین ایجاد صندوقهای کم هزینه برای تسهیل گذار از سوختهای فسیلی به انرژیهای تجدیدپذیر ایفا کنند.
هدف نه تنها کاهش چشمگیر قیمت فناوریهای انرژی پاک، بلکه کاهش هزینههای تحقیق و توسعه، تسهیل دستیابی به بازار انبوه و توسعه پیوندهای مالی است.
اما پیشرفت در مقرون به صرفه بودن نیاز به تلاش هماهنگ از همه جانبه دارد و با همکاری برای کاهش هزینههای انرژیهای تجدیدپذیر، میتوانیم تقاضا را تحریک کنیم، نوآوری را تحریک کنیم، و تحولی در بازار ایجاد کنیم که راه را برای آیندهای پایدارتر و انعطافپذیر برای همه ما هموار میکند.
همه چیز به حل مشکل ذخیره انرژی بستگی دارد.
اما این منابع فقط در برخی مواقع فراوان هستند: کشورهای اطراف استوا هر روز حدود 12 ساعت نور خورشید دریافت می کنند، در حالی که باد ناسازگار است. سیستمهای ذخیرهسازی انرژی باتری (BESS) به عنوان یک راهحل بالقوه برای این تنوع ذاتی در حال ظهور هستند - بهویژه زمانی که به آستانه بحرانی بازدهی هزینه نزدیک میشوند.
شورای رهبری جهانی، که توسط اتحاد جهانی انرژی برای مردم و سیاره تأسیس شد، BESS را به یکی از ابتکارات امضاء خود تبدیل کرده است، در کنفرانس آتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP28) در دبی، شورا کنسرسیوم BESS را راه اندازی خواهد کرد، یک مشارکت چندجانبه از موسسات مالی توسعه پیشرو که از استقرار پروژه های موج اول BESS در کشورهای در حال توسعه در آفریقا، آسیا حمایت می کند.
آمریکای لاتین و دریای کارائیب.
هدف بسیج پنج گیگاوات BESS تا پایان سال 2024، تضمین بیش از 4 میلیارد دلار کمک مالی، امتیازی و مالی تجاری و تا سال 2030، باز کردن 90 گیگاوات BESS برای فعال کردن 400 گیگاوات انرژی تجدیدپذیر است.
هند با توجه به برنامه خود برای افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر به 600 گیگاوات (65 درصد از کل ظرفیت نصب شده) تا سال 2032، پتانسیل زیادی برای BESS دارد، حجم انرژی های تجدیدپذیر به شیوه ای پایدار. در انتهای توزیع، BESS میتواند توازن شبکه، پشتیبانی رمپینگ و سایر خدمات حیاتی را برای کاهش هزینه کل خرید برق ارائه دهد.
در دهلی نو، پروژه BESS 40 مگاوات ساعتی با هدف ایجاد یک مسیر مقیاسپذیر برای یک گیگاوات ذخیرهسازی تا سال 2026، ایجاد 10000 شغل انجام میدهد، این پروژه آزمایشی، زمانی که بزرگتر شود، میتواند فناوری را ارتقا داده و استفاده گستردهتر از انرژیهای تجدیدپذیر را تشویق کند.
این امر ثبات و قابلیت اطمینان شبکه برق را افزایش می دهد و امکان ادغام بیشتر منابع انرژی پاک را فراهم می کند. در نهایت، این پروژه می تواند انتشار دی اکسید کربن را کاهش دهد و از تامین مقرون به صرفه و قابل اعتماد انرژی های تجدید پذیر اطمینان حاصل کند.
این فناوریها پتانسیل بسیار زیادی برای ارتقای تنوع اقتصادی، تقویت امنیت انرژی و ایجاد فرصتهای شغلی دارند. همکاری برای پیشبرد آنها و ایجاد یک چشم انداز جهانی که در آن انرژی پایدار زیربنای رفاه باشد، تمرکز گفتگوهای انتقال انرژی این هفته در هند است.