عرضه جهانی نفت از چندین کشور اوپک در خاورمیانه (شاید همگی) مشروط به این است که جنگ اسرائیل و حماس تا چه اندازه گسترش یابد.
در سمت تقاضای معادله قیمت نفت عدم قطعیت در چشمانداز رشد اقتصادی چین، بزرگترین واردکننده ناخالص ناخالص سالانه نفت خام در جهان از سال 2017، و قبل از آن محرک کلیدی ابر چرخه کالاها باقی مانده است.
سیاست کووید صفر این کشور که به شدت اجرا شده بود، که تنها در پایان سال 2022 کاهش یافت، چندین شهر بزرگ را قرنطینه کرد که اقتصاد را فلج کرد.
عملکرد اقتصادی قانعکنندهاش از آن زمان تاکنون بهعنوان فشار بر قیمت نفت، فراتر از تحولات ژئوپلیتیک جهانی که عموماً صعودی هستند، عمل کرده است. برای کشورهای خالص واردکننده نفت از متحدان ایالات متحده در غرب و شرق، این یک تحول مثبت بوده است، زیرا به تورم مارپیچ و افزایش نرخ بهره که خطر رکود اقتصادی را تهدید می کند، اضافه نکرده است.
با این حال نشانه هایی ظاهر شده است که شاید چین بدترین وضعیت نابسامانی اقتصادی مرتبط با کووید را پشت سر گذاشته است، و رشد بیشتری در افق است، و همراه با آن، افزایش تقاضا برای قیمت نفت که ایالات متحده و متحدانش انجام نمی دهند.
خواستن در 18 اکتبر، ارقامی منتشر شد که نشان می داد اقتصاد چین در سه ماهه سوم سالانه 4.9 درصد رشد کرده است. این پیشبینیهای بازار 4.4 درصد را شکست داد و زمینههای خوشبینی را فراهم کرد که به هدف رشد رسمی سالانه خود یعنی حدود 5 درصد دست یابد.
این به دنبال ارقام تولید ناخالص داخلی سه ماهه دوم است که رشد 0.8 درصدی را بر اساس تعدیل فصلی نشان میدهد، که باز هم بالاتر از پیشبینیهای بازار (در این مورد، 0.5 درصد افزایش است).
بر اساس سال به سال، تولید ناخالص داخلی سه ماهه دوم 6.3 درصد افزایش یافت که به طور قابل توجهی بهتر از رشد 4.5 درصدی در سه ماهه اول بود.
تقریباً همزمان با انتشار این ارقام یکی از مقامات کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی چین متعهد شد که این کشور سیاستهای بازیابی و گسترش مصرف را بدون تأخیر اجرا خواهد کرد.
این مقام مسئول افزود: با تمرکز بر تثبیت مصرف کالاهای فله، بهبود مصرف خودرو و لوازم الکترونیکی و همچنین بهینهسازی محیط مصرف، مجموعهای از سیاستهای کاربردی و موثر را معرفی و در اسرع وقت بهبود خواهیم داد. به دنبال آن تعهد، چندین اقدام محرک از جمله کاهش نرخهای وام، کاهش ذخایر ارزی مورد نیاز بانکها و کاهش احتمالی قوانین خرید مسکن ارائه شد.
با این حال تقریباً همزمان با انتشار این موارد بحرانهای بیشتری در رابطه با بازار ملک به طور کلی بسیار گسترده در کشور آشکار شد و بزرگترین توسعهدهنده بخش خصوصی آن، کانتری گاردن، با نکول اوراق قرضه مواجه شد.
تأثیرات احتمالی چنین نکولهای عمده در این بخش بر چین بهویژه نگرانکننده است، زیرا حدود یک سوم تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل میدهد و حدود 65 درصد از کل داراییهای خانوار را تشکیل میدهد.
به گفته وی در 20 اکتبر بانک خلق چین (PBOC) قراردادهای بازخرید معکوس 828 میلیارد یوان (113 میلیارد دلار آمریکا) را انجام داد - تقریباً معادل تزریق مستقیم 733 میلیارد یوآن به سیستم مالی - برای کاهش بخشی از تأثیرات اقتصادی این بانک.
ادامه رکود در بخش املاک در همان روز، PBOC نرخ پایین وام دهی را برای نرخ اصلی وام یک ساله (3.45 درصد) و برای نرخ پنج ساله (4.2 درصد) حفظ کرد و ضمناً اشاره کرد که در صورت نیاز ممکن است تسهیلات پولی بیشتری اعمال شود. علاوه بر این، در 24 اکتبر 1 تریلیون یوان انتشار اوراق قرضه دولتی ویژه جدید تصویب شد که این اوراق در سه ماهه چهارم امسال قرار خواهد گرفت.
کانال های خبری دولت چین اعلام کردند که درآمدهای اوراق قرضه به دولت های محلی برای کمک به رشد تخصیص می یابد.
تعدیل بودجه سقف کسری مالی عمومی را از کسری برنامه ریزی شده اولیه 3.0 درصدی به 4.88 تریلیون یوان یا 3.8 درصد تولید ناخالص داخلی افزایش می دهد.
یوجنیا ویکتورینو رئیس استراتژی آسیا برای SEB در سنگاپور گفت: تعدیل نادر در اواسط سال بودجه دولت مرکزی نشان دهنده چرخشی در سیاست مالی است و نشان می دهد که دولت مرکزی اکنون آماده است تا بار را به اشتراک بگذارد.
او گفت: بیش از دو سال است که دولتهای محلی در بحبوحه درآمدهای کم فروش زمین در تلاش برای پر کردن خزانه خود بودهاند و تا پایان سال 2022 هزینههای هنگفت مربوط به کنترل کووید را نیز متقبل شده بودند.
اگرچه بودجه اضافی رسماً برای حمایت از بازیابی و بازسازی پس از فاجعه» و ترمیم خسارات ناشی از سیل، طوفان و سایر بلایای طبیعی است - به این معنی که بخش دارایی بعید است از حمایت مالی بهره مند شود، این بسته تضمین می کند که دولت های محلی می توانند هزینه های زیرساختی را در سال 2024 حفظ کنند.
ویکتورینو معتقد است برای رقم کلی رشد تولید ناخالص داخلی چین در سال 2023، اعداد سه ماهه سوم نشان میدهند که هدف رسمی دولت حدود 5 درصد در حال حاضر در دسترس است.
او گفت: حتی بدون بودجه اضافی، پیشبینی میشد جبران هزینهها باعث افزایش رشد در سه ماهه چهارم شود و دولت مرکزی تنها حدود 65 درصد از بودجه برنامهریزی شده خود را در سه فصل اول سال خرج کرده است.
او گفت: علیرغم فشار فزاینده بر ترازنامههای دولتهای محلی، انتشار اوراق قرضه دولتهای محلی نیز نسبت به مدت مشابه در سال 2022 عقبتر بوده است.
با توجه به این موضوع، سیاست مالی چین چه معنایی برای چشم انداز رشد این کشور در سال 2024 دارد؟ او گفت: اگرچه آخرین بسته حمایتی را نمیتوان با هزینه بازوکا در دورههای رکود قبلی مقایسه کرد، اما فعالیتها را تا سه ماهه اول 2024 افزایش میدهد.
وی افزود: بهعلاوه، بودجه جدید تضمین میکند که هزینههای زیرساختی در سال 2024 ادامه مییابد و درآمدهای بخش صنعت را افزایش میدهد، و در حالی که چالشهای بخش املاک احتمالا تا سال 2024 ادامه خواهند داشت، سایر بخشهای اقتصاد به آرامی به گوشهای برگشتهاند.
رشد واقعی مجدداً از بخش صنعت احتمالاً با افزایش تقاضا برای نفت از چین روبرو خواهد شد، برخلاف رشدی که از ابتدای سال جاری بر آن حاکم بوده است.
روری گرین اقتصاددان ارشد چین برای GlobalData TSLombard در لندن گفت: این امر به طور گسترده توسط مصرف خانوارها، عمدتاً خدمات، به دنبال سه سال محدودیت حرکت متناوب در طول دوره کووید هدایت شده است.
در این مرحله لازم به ذکر است که عنصر حمل و نقل تنها 54 درصد از مصرف نفت چین را تشکیل می دهد، در حالی که این میزان در ایالات متحده 72 درصد و در اتحادیه اروپا 68 درصد است.
گرین تاکید کرد اگرچه افزایش مصرف منجر به افزایش تقاضای نفت شد، اما به خودی خود باعث افزایش قیمت نفت نشد و در ادامه او افزود: اکنون بسیار مهم است، او هفته گذشته گفت: شروع یک چرخه محرک جدید در نهایت منجر به پایین آمدن چرخهای خواهد شد و با پیش روی سال، اثرات پایه نیز مثبتتر خواهد شد.
اما ما فکر میکنیم که در حال حاضر، محرکها بیشتر از بازوکا است و اقتصاد همچنان به مبارزه با بخش املاک در انقباض ادامه میدهد، بنابراین ما همچنان انتظار ثبات ضعیف در اواسط تا اواخر سه ماهه چهارم داریم.
بهبودی از آنجا به بعد، او تاکید کرد. او در پایان گفت: برای سال 2024، ما فکر میکنیم که از نظر سیاسی غیرقابل قبول است که رشد سالانه زیر 5 درصد را گزارش کنیم، بنابراین هدف احتمالاً دوباره حدود 5 درصد خواهد بود.