آژانس بین المللی انرژی میگوید برای اهداف صفر خالص جهانی (انتشار صفر کربن و دیگر گازهای گلخانه ای) به سیاستهای قویتری نیاز است.
آژانس بین المللی انرژی (IEA) به تازگی گزارش چشم انداز انرژی جهان در سال 2023 را منتشر کرده است، شاید قابل توجه ترین پیش بینی از این گزارش، اوج تقاضا برای سوخت های فسیلی در این دهه باشد.
با این حال توجه به این نکته مهم است که زغال سنگ تنها سوخت فسیلی است که طبق سناریوی سیاست های اعلام شده آژانس بین المللی انرژی پیش بینی می شود در دهه آینده کاهش یابد. پیش بینی می شود مصرف جهانی زغال سنگ تا سال 2030 به میزان 13.5 درصد کاهش یابد، اما پیش بینی می شود مصرف گاز طبیعی و نفت هر دو افزایش یابد.
پیشبینیهای EIA بر اساس پیشبینی رشد عمده در انرژیهای تجدیدپذیر و وسایل نقلیه الکتریکی تا سال 2030 تحت سیاستهای فعلی دولت است و حتی با وجود اینکه طبق سناریوی سیاست های اعلام شده، تقاضای جهانی انرژی تا سال 2030 تا 7 درصد رشد خواهد کرد، تقاضا به سمت انرژی های تجدیدپذیر و هسته ای تغییر خواهد کرد.
سوختهای فسیلی همچنان بیش از 70 درصد از عرضه را تشکیل میدهند (از حدود 82 درصد در سال 2022).
انرژیهای تجدیدپذیر مانند خورشید و باد به سرعت به رشد خود ادامه خواهند داد و تا سال 2025 به منبع شماره یک تولید برق جدید تبدیل خواهند شد.
برق به عنوان سوخت آینده ظاهر می شود و سهم آن از مصرف نهایی از 20٪ در سال 2020 به 28٪ در سال 2030 افزایش می یابد. برق رسانی حمل و نقل نیز به سرعت پیشرفت می کند.
تقاضای نفت در دهه 2030 کاهش می یابد، اما همچنان بدون تغییرات عمده در سیاست، تا سال 2050 حدود 100 میلیون بشکه در روز باقی می ماند. تقاضای گاز طبیعی تا سال 2050 40 درصد رشد می کند، در حالی که مصرف زغال سنگ کاهش می یابد.
تحت سناریوی بلندپروازانهتر انتشار خالص صفر، انرژیهای تجدیدپذیر تا سال 2050 به بیش از 60 درصد تولید میرسد. بر اساس این سناریو، هیچ میدان نفت و گاز جدیدی فراتر از میادین مورد تایید قبلی لازم نیست.
اما مسیر صفر خالص نیازمند استقرار بیسابقه انرژی پاک، تعمیرات اساسی زیرساختهای سریع، کاهش گسترده انتشار گازهای گلخانهای و تغییرات رفتاری اساسی در سراسر جهان است.
این گزارش نتیجهگیری میکند که برای رسیدن به صفر خالص، محدود کردن انتشار گازهای گلخانهای در کوتاهمدت، اطمینان از تامین انرژی ایمن و فراهم کردن دسترسی به برق برای همه، نیاز فوری به سیاستهای قویتر است. اقدام به موقع در این دهه برای دستیابی به اهداف اقلیمی و توسعه حیاتی است.
بهطور خلاصه، چشمانداز رشد تقاضای انرژی را با گسترش انرژیهای تجدیدپذیر پیشبینی میکند، اما همچنان به شدت به سوختهای فسیلی تکیه میکند، بدون اینکه اقدامات سیاسی بیشتر انجام شود.
عبور از مسیر صفر خالص ممکن است، اما نیازمند یک انتقال بی سابقه در سراسر سیستم انرژی (جهانی) است.