بسیاری از کارشناسان می گویند استقرار در مقیاس بزرگ فناوری CCUS برای جهان برای دستیابی به اهداف انتشار کربن خالص صفر تا سال 2050 ضروری است.
در گزارش ویژه ای که توسط آژانس بین المللی انرژی (IEA) منتشر شده است، این آژانس می گوید: دستیابی به صفر خالص عملی خواهد بود ولی بدون CCUS غیر ممکن است.
چندین مطالعه دیگر نیز وجود دارد که یافته های مشابهی را ارائه کرده اند، زان فیشمن مدیر سیاست انرژی و مدیریت کربن با مرکز سیاست دو حزبی، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن دی سی، طی یک جلسه توجیهی رسانه ای که توسط گروه حمایت از صنعت CCUS میزبانی شد، ائتلاف جذب کربن، بینشی از مطالعه Net-Zero America ارائه کرد.
یک پروژه دو ساله که توسط محققان دانشگاه پرینستون انجام شد. فیشمن گفت: آنها پنج مدل اصلی داشتند که هر یک از آنها به CCUS نیاز داشتند تا به صفر خالص دست یابند، فیشمن با برداشتن یک قدم جلوتر، توضیح داد که محققان مجموعهای از انواع مدلسازی خود را اجرا کردند و نوع شماره 55 بهویژه قابل توجه بود.
فیشمن گفت: آنها سعی کردند به طور مصنوعی چیزها را محدود کنند تا هیچ CCUS مجاز نباشد، و چیزی که آنها دریافتند این است که هیچ مدل عملی با این محدودیت کار نمی کند.
با بازگشت به گزارش آژانس بین المللی انرژی، میگوید صنعت جهانی مدیریت کربن برای رسیدن به صفر خالص تا سال 2050 باید سالانه هشت گیگاتن دیاکسید کربن جذب کند، معادل حذف هشت برابر انتشار CO2 از هر نیروگاه زغال سنگ در ایالات متحده امروز است.