کربن زدایی و راه به سمت صفر خالص (انتشار صفر کربن و گازهای گلخانه ای) موضوعات اصلی آدیپک امسال بودند، اما کسب و کار ها باید گام بردارند.
Adipec بزرگترین کنفرانس انرژی جهان، هفته گذشته در ابوظبی برگزار شد - و بسیار داغ بود، نه فقط به صورت استعاری، بلکه به معنای واقعی کلمه: این رویداد یک ماه زودتر به منظور تطبیق با گردهمایی آب و هوای Cop28 در پایان نوامبر منتقل شد.
پس از اینکه جهان گرم ترین سپتامبر تاریخ خود را تجربه کرد، چشم ها به صنعت انرژی برای پیشبرد وعده های کربن صفر خالص خود دوخته شد.
بخش انرژی از چهار طرف تحت فشار است
مصرف کنندگان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، نیاز به دسترسی به انرژی قابل اعتماد و با قیمت مناسب دارند. دولتها و تنظیمکنندهها میخواهند ردپای کربن عملیاتها به صفر برسد، فعالان محیط زیست و اقلیم می خواهند تولید نفت و گاز به سرعت کاهش یابد و انرژی های تجدیدپذیر جایگزین آن شوند.
و سهامداران می خواهند که هر کاری که شرکت ها انجام می دهند باید سودآور باشد.
Adipec، بزرگترین کنفرانس انرژی جهان، هفته گذشته در ابوظبی برگزار شد - و بسیار داغ بود. نه فقط به صورت استعاری، بلکه به معنای واقعی کلمه: این رویداد یک ماه زودتر به منظور تطبیق با گردهمایی آب و هوای Cop28 در پایان نوامبر منتقل شد، و آب و هوای اکتبر عرقآور بود.
پس از اینکه جهان گرم ترین سپتامبر تاریخ خود را تجربه کرد، چشم ها به صنعت انرژی برای پیشبرد وعده های کربن صفر خالص خود دوخته شد.
مانند ایندیانا جونز که در اتاقی با دیوارهای بسته به دام افتاده است، بخش انرژی از چهار طرف تحت فشار است.
مصرف کنندگان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، نیاز به دسترسی به انرژی قابل اعتماد و با قیمت مناسب دارند. دولتها و تنظیمکنندهها میخواهند ردپای کربن عملیاتها به صفر برسد.
فعالان محیط زیست و اقلیم می خواهند تولید نفت و گاز به سرعت کاهش یابد و انرژی های تجدیدپذیر جایگزین آن شوند. و سهامداران می خواهند که هر کاری که شرکت ها انجام می دهند باید سودآور باشد.
کربن زدایی و جاده به سمت صفر خالص موضوع اصلی آدیپک امسال بود و چندین سال است که برجسته بوده است.
فن آوری های کم کربن به طور فزاینده ای به دست آورده اند، اما نمایشگرهای کمپرسورها، شیرها، مته ها و سایر کیت های میدان نفتی مانند همیشه برجسته بودند.
سوال مهم: با چنین فشارهای متناقضی، آیا این صنعت به اندازه کافی برای برآوردن الزامات آب و هوایی تلاش می کند؟
دکتر سلطان الجابر، وزیر صنعت و فناوری پیشرفته، مدیر عامل و مدیر اجرایی گروه Adnoc، و رئیس جمهور منصوب شده Cop28، به گاردین گفت: نداشتن نفت و گاز و صنایع پر انتشار روی میز یکسان نیست. کار درستی است.
در خود آدیپک، دکتر الجابر توصیه خود را به تجارت نفت تکرار کرد که گام بردار، تا سال 2050 یا قبل از آن در اطراف صفر خالص قرار بگیرند، انتشار گاز متان را به صفر برسانند و تا سال 2030 شعله های معمولی را حذف کنند.
شرکتی که او در راس آن قرار دارد اقدامات اساسی در این زمینه انجام داده است.
Adnoc گزارش داده است که 24 میلیون تن از عملیات بالادستی خود در سال گذشته منتشر کرده است. هدف آن کاهش 25 درصدی شدت عملیات - انتشار در هر بشکه نفت یا فوت مکعب گاز - تا سال 2030 است که در حال حاضر یکی از پایینترین سطوح در سطح جهان است.
از آنجایی که قرار است ظرفیت نفت و گاز Adnoc به میزان قابل توجهی افزایش یابد، برای جلوگیری از افزایش کلی انتشار گازهای گلخانه ای به اقدامات قوی نیاز دارد. تا سال 2045، میخواهد انتشار گازهای گلخانهای بالادستی خود، یعنی انتشارات حاصل از عملیات تولید نفت و گاز، به صفر خالص برسد.
در آغاز آدیپک، شرکت نفت دولتی هدف جذب کربن خود را تا سال 2030 به 10 میلیون تن در سال دوبرابر کرد و در ماه گذشته تعهد نهایی را به پروژه جذب 1.5 میلیون تن در سال در کارخانه فرآوری گاز حبشان داد.
روز سهشنبه، با شرکت نفت آمریکایی Occidental برای برنامهریزی یک میلیون تن در سال کارخانه برای جذب مستقیم دی اکسید کربن از جو، که اولین سایت بزرگ در خارج از ایالات متحده خواهد بود، امضا کرد.
روز پنجشنبه، 17 میلیارد دلار قرارداد برای توسعه گاز تگرگ و غشا منعقد کرد که 1.5 میلیون تن دیگر را جذب کرد و قصد داشت با انتشار خالص صفر کار کند. تا سال 2030، همچنین می خواهد انتشار متان، ماده اصلی تشکیل دهنده گاز طبیعی را با اثر گرمایش جهانی بسیار قوی تر از دی اکسید کربن حذف کند.
اما به طور کلی، صنعت باید کارهای بیشتری انجام دهد.
فقدان اعتماد از سوی جامعه گستردهتر در بسیاری از کشورهای غربی، وقتی که دههها را صرف کرده است، تعجب آور نیست. به اندازه کافی مبتکرانه است که بتواند نفت و گاز را از شیل تقریبا غیرقابل نفوذ خارج کند، هیدروکربن ها را از زیر 3000 متر آب یا 10000 متر سنگ بیابد و استخراج کند، اما گازهای گلخانه ای خود را به صفر برساند.
متان یک نمونه آشکار است و این گاز قابل اشتعال و با ارزش است.
با این حال، نرخ نشت کلی از 1.4 درصد تا 3.7 درصد متغیر است که در برخی نمونه ها حتی بالاتر است. برخی از مراکز متان ناخواسته را مستقیماً در هوا تخلیه می کنند. شراره هایی که گاز هدر رفته را می سوزانند، آن را به طور کامل نمی سوزانند.
تنها در سال 2019 این موضوع واقعاً برجسته شد، زمانی که اندازهگیریها و ماهوارههای جدید نشان دادند که نرخ فرار بسیار بالاتر از برآورد قبلی است. سپس همهگیری و جنگ روسیه و اوکراین توجه را منحرف کرد.
اکنون محدود کردن متان بالاخره در دستور کار قرار گرفته است. دولت ایالات متحده هزینه ای را برای نشت ها در نظر گرفته است، اما صنعت با آن مبارزه کرده است، و ادعا می کند که متان نسوخته ناشی از شراره ها، یا نشت تجهیزاتی که از نظر فنی کار نمی کنند باید معاف شوند.
ناکامی در مقابله با یکی از ساده ترین و تاثیرگذارترین مشکلات، برای چالش های بزرگ تر دلگرم کننده نیست. جذب کربن یک فناوری ضروری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از عملیات نفت و گاز و همچنین صنعت است. در واقع، این روش اصلی برای ادامه استفاده از هیدروکربن ها به روشی سازگار با آب و هوا است.
ما می توانستیم برای دو دهه جذب کربن در مقیاس بزرگ داشته باشیم. دولت ها پای خود را به پرداخت درست هزینه آن کشاندند.
اما این به نوبه خود نشان دهنده ناکامی این صنعت در ارائه ادعای خود و ارائه پروژه های بلندپروازانه و در عین حال قابل دوام بود.
در میان چندین موفقیت، چند عملیات با عملکرد ضعیف توسط مخالفان برای کاهش کل شرکت مورد استفاده قرار گرفته است. اگر شرکتهای نفتی جذب کربن را برای کسبوکارشان حیاتی میدانستند، این عملکرد ضعیف را تحمل نمیکردند.
در عوض، آنها به پرداخت جریمه های جزئی و صرف وقت خود برای رفع مشکلات راضی بوده اند.
اگرچه حدود 40 میلیون تن ظرفیت در حال بهره برداری و 244 میلیون تن در حال توسعه است، تقریباً 1300 میلیون تن تا سال 2030 برای رسیدن به سناریوی صفر خالص آژانس بین المللی انرژی مورد نیاز است.