تلاش اندونزی برای کربن زدایی بخش تولید برق این کشور در 22 فوریه گام بزرگی برداشت، زیرا دولت اولین مرحله تجارت اجباری کربن را برای نیروگاه های زغال سنگ آغاز کرد.
مقامات در پایتخت جاکارتا گفتهاند که میخواهند تولید برق از منابع انرژی تجدیدپذیر را افزایش دهند و تا سال 2060 انتشار کربن خالص را به صفر برسانند.
تولید برق با سوخت زغال سنگ بیش از نیمی از تولید برق اندونزی را تشکیل میدهد و به گفته مقامات دولتی، مرحله اول برنامه تجارت کربن 99 نیروگاه را پوشش می دهد که نشان دهنده 33.6 گیگاوات ظرفیت تولید است.
این نیروگاه ها به شبکه های برق متعلق به شرکت دولتی Perusahaan Listrik Negara (PLN) متصل هستند.
این برنامه برای نیروگاه هایی با حداقل 100 مگاوات ظرفیت تولید اعمال می شود، افزودن برنامه تجارت کربن به نیروگاه های کشور می تواند انتشار کربن را تا سال 2030 به میزان 36 میلیون تن کاهش دهد.
مقامات گفتند که این روش همچنین راهی را برای اپراتورهای نیروگاه فراهم می کند تا از تلاش های خود برای کاهش انتشار کربن در تاسیسات خود پول کسب کنند.
عارفین صریف، وزیر انرژی کشور، گفت که این برنامه برای نیروگاههای کوچکتر زغالسنگ و سایر تأسیسات با سوخت فسیلی در آینده در دسترس خواهد بود و صریف همچنین گفت که در اختیار نیروگاه هایی قرار می گیرد که به شبکه PLN متصل نیستند.
اندونزی در حال بررسی سایر منابع تولید برق از جمله استفاده از زیست توده، پروژه های زمین گرمایی، و ساخت نیروگاه های هسته ای برای کربن زدایی بخش برق خود است.
محمد پریهارتو دونوگروهو، یکی از مقامات وزارت انرژی اندونزی، گفت: حدود 500000 تن معادل دیاکسید کربن [معادل] برای تجارت آماده است، مقامات گفتند که این رقم تخمینی از انتشار بیش از سهمیه ای است که به نیروگاه ها داده شده است. (کل سهمیه در این برنامه حدود 20 میلیون تن معادل CO2 انتشار است)
نیروگاه هایی که کربن بیشتری از سهمیه خود منتشر می کنند، می توانند اعتبار کربن را به عنوان بخشی از این برنامه خریداری کنند. این اعتبارات توسط کارخانه هایی با انتشار کمتر از سهمیه یا از تاسیسات انرژی تجدیدپذیر فروخته می شود.
دونوگروهو به رسانه های محلی گفت که مکانیسم بازار قیمت این اعتبارات را تعیین می کند. یک مطالعه وزارت انرژی قبلاً قیمت را بین 2 تا 18 دلار در هر تن تعیین کرده بود.
تفسیر در مراسم اعلام آغاز این برنامه گفت: قیمتگذاری کربن یکی از سیاستهایی است که میتواند باعث افزایش بهرهوری انرژی، کاهش وابستگی به انرژی کربن و انرژی وارداتی شود و منبع درآمدی برای شرکت و دولت باشد.