صنعت نفت و گاز در حال بررسی پتانسیل انرژی زمین گرمایی برای تامین برق و گرمایش بیشتر است و در حالی که زمین گرمایی این مزیت را دارد که مانند سایر منابع انرژی سبز به آب و هوا وابسته نیست.
این نوع انرژی هزینه های توسعه بالاتر و زمان طولانی تری نسبت به انرژی خورشیدی و بادی دارد، زمین گرمایی، در تئوری، میتواند برای صنعت نفت و گاز و ارائهدهندگان خدمات حفاری مناسب باشد - این شامل نقشهبرداری، اکتشاف و حفاری منابع زیرسطحی است.
چندین شرکت بزرگ و ارائهدهنده خدمات اخیراً با استارتآپها و با شرکتهای فناوری و مهندسی همکاری کردهاند تا فرصتهایی را برای توسعه زمین گرمایی در ایالات متحده و جاهای دیگر کشف کنند.
اما موانع بزرگ باقی مانده است. حفاری و توسعه گران قیمت، خطرات حفاری زیرسطحی، در دسترس بودن خدمات حفاری که اغلب به چرخه صنعت نفت بستگی دارد، و بازده ضعیفتر نسبت به نفت و گاز، همگی در جلوگیری از توسعه انرژی زمین گرمایی با وجود این واقعیت که مناطق زیادی وجود دارد، نقش داشتهاند.
سهم زمین گرمایی پایین در ظرفیت تولید برق تجدیدپذیر، انرژی زمین گرمایی یک منبع انرژی تجدیدپذیر است زیرا گرما به طور مداوم در داخل زمین تولید می شود و بر خلاف خورشید و باد، زمین گرمایی به تابش خورشید یا وزش باد بستگی ندارد.
بر اساس دادههای آژانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر (ایرنا) تا پایان سال 2021، ایستگاههای تولید برق زمینگرمایی 0.5 درصد از کل ظرفیت تولید برق تجدیدپذیر نصبشده در سراسر جهان را با ظرفیت کل نصب شده حدود 14.4 گیگاوات (GW) تشکیل میدهند.
ظرفیت نصب شده تجمعی در پایان سال 2021، 44 درصد بیشتر از سال 2010 بود.
سهم زمین گرمایی در ایالات متحده به طور مشابه پایین است، اگرچه ایالات متحده دارای بزرگترین ظرفیت نصب شده زمین گرمایی در جهان با 3.7 گیگاوات است.