همانطور که گزارش ها نشان میدهد که ما در مسیر رسیدن به اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانهای خود قرار نداریم، به راحتی میتوان فکر کرد که جذب کربن ممکن است لطف ما باشد.
شرکتهای نفتی نیز همین فکر را میکنند - اما به دلایل نه چندان آگاهانه اقلیمی. طی دو سال گذشته، تحقیقات کنگره مجموعهای از اسناد داخلی را نشان میدهد که نشان میدهد چگونه شرکتهای نفتی مردم را در مورد تغییرات آب و هوایی و اقدامات آنها برای مبارزه با آن گمراه کردهاند.
و همانطور که نشریه آب و هوا DeSmog در این اسناد دریافته است، ترویج جذب و ذخیره کربن در استراتژی آنها نقش اساسی داشته است.
در حالی که فناوری جذب کربن به طور موفقیت آمیزی انتشار گازهای گلخانه ای در نیروگاه های سوخت فسیلی را مهار کرده و گاز را مستقیماً از هوا خارج کرده است، اما هنوز هم بسیار گران است و خود را به عنوان یک راه حل آب و هوایی قابل دوام و در مقیاس بزرگ ثابت نکرده است.
و در داخل، غولهای سوخت فسیلی این را میدانند: یک مطالعه از BP به هزینههای بالا و چند مورد تجاری مقرونبهصرفه اشاره کرد که جذب کربن را متوقف میکند.
اما غولهای نفتی هنوز به طور علنی جذب کربن را تبلیغ میکنند و تحقیقات خود را تأمین مالی میکنند و ارتباطات داخلی نشان میدهد که چرا، همانطور که همان مطالعه BP اشاره می کند، جذب کربن می تواند استفاده کامل از سوخت های فسیلی را در سراسر انتقال انرژی و فراتر از آن امکان پذیر کند.
DeSmog می نویسد، ارتباطات داخلی در ExxonMobil ،Shell و یک گروه تجاری صنعتی منعکس کننده همین ایده است: جذب کربن یک بلیت طلایی برای ادامه پمپاژ است، حتی اگر از نظر مالی یا فناوری امکان پذیر نباشد.